ОКөне дәуірде алғашқы мемлекет құрған халық – египеттіктер. Египет Ніл өзенінің жағасындағы ең бір жоғары өркениетті дамыған мемлекет болды. Египет мемлекетінде билеушілерді, перғауындарды (фараондар) Құдай деп санады. Ал Ра Құдайын Құдайлардың Құдайы деп немесе перғауындар оның ұлы деп санады.
Египет халқының тағы бір ерекшелігі – ажалға қарсы шығуы, өлмей мәңгі жасауға ұмтылуы. Мұндай діни көзқарас тек дінге емес, сонымен қатар мәдени салаларға, саяси экономикаға да үлкен әсерін тигізді. Халықтар мәңгілік өмірді қамтамасыз ету мәселесінде адамның денесін сақтап, тірлікте оған қажет болғанның бәрімен қабірде де қамтамасыз ету керек деп, денені бальзамдап, оны мумияға айналдырып, не болмаса өлген адамның денесіне ұқсас етіп, оның мүсінін жасауын кәсіпке айналдырды. Себебі, өлген адамның денесі сақталса, оның жаны оған қайта оралады деп түсінді. Египет халықтары перғауындардан басқа аруаққа да сенді. Патшалардың, перғауындардың өздері немесе отбасындағы адамдарының бірі өлсе, олардың кұрметіне пирамидалар (мазарлар) салатын болды. Ал ақшалары аз, қатардағы адамдарды матаға орап, көбінесе зираттардың шетіне көмді.
Көне Египет заманында басты Құдай Радан кейін төменгі Құдайлар да болды. Ол Құдайлардың өздеріне арналған жеке қызметтері болды. Мысалы: өлім Құдайы – Осирис. Ол жер астының Құдайы. Құнарлы жер мен аналықтың Құдайы, Осиристің қарындасы әрі әйелі - Исида. Шындық пен тәртіптің Құдайы - Маат және т.б. Осындай көпқұдайлықтың басын қоспақ болған Перғауын Аменхотеп (б.з.б. 1419-1400 жж.) діни реформа жүргізді. Ол көпқұдайлық түсінікті жойып, бір Құдайға сену керек деді. Ол Құдайдың атын Атон деп қойды. Оның арқасында мемлекеттік монотеистік дін құруға әрекет жасады. Онан кейінгі Аменхотеп IV те бірқұдайлық реформаны жалғастырды. Бірақ ол реформадан ештеңе шықпады, оған қарсы көптеген абыздар шығып, бұрынғы ескі Құдайлардың түрлерімен біріктірілді.бъяснение:
Защищая свою территорию от внешних врагов и совершая завоевательные походы с целью расширения границ своего государства, каганат постоянно находился в состоянии войны с соседними странами. Например, имеются сведения, что в IX веке кимаки захватили часть земель «девяти огузов», а в X веке - город Жамлекес в Восточном Туркестане. Вместе с тем кимаки совершали набеги и на сибирских кыргызов, живших на берегах Енисея. С присырдарьинскими огузами они находились то в дружественных отношениях, то вторгались в их земли. Видимо, это наложило отпечаток на схожесть языка, быта, культуры, обычаев и традиций кимаков, кыпчаков и огузов.
Однако со второй половины X века на кимакские земли часто стали нападать войска государства Караханидов. По некоторым сведениям, совершая военные походы, они доходили до Иртыша. Такие походы в XI веке повторялись многократно. Вследствие таких походов Кимакский каганат постепенно пришел в упадок. Падение Кимакского каганата произошло по двум причинам. Во-первых, внутри страны шла постоянная междоусобная борьба с вождями кып- чакских племен, во-вторых, главная угроза исходила от тюркоязычных кочевых племен, двинувшихся на Запад и нанесших на своем пути значительный удар по кимако-кыпчакским племенам.
ОКөне дәуірде алғашқы мемлекет құрған халық – египеттіктер. Египет Ніл өзенінің жағасындағы ең бір жоғары өркениетті дамыған мемлекет болды. Египет мемлекетінде билеушілерді, перғауындарды (фараондар) Құдай деп санады. Ал Ра Құдайын Құдайлардың Құдайы деп немесе перғауындар оның ұлы деп санады.
Египет халқының тағы бір ерекшелігі – ажалға қарсы шығуы, өлмей мәңгі жасауға ұмтылуы. Мұндай діни көзқарас тек дінге емес, сонымен қатар мәдени салаларға, саяси экономикаға да үлкен әсерін тигізді. Халықтар мәңгілік өмірді қамтамасыз ету мәселесінде адамның денесін сақтап, тірлікте оған қажет болғанның бәрімен қабірде де қамтамасыз ету керек деп, денені бальзамдап, оны мумияға айналдырып, не болмаса өлген адамның денесіне ұқсас етіп, оның мүсінін жасауын кәсіпке айналдырды. Себебі, өлген адамның денесі сақталса, оның жаны оған қайта оралады деп түсінді. Египет халықтары перғауындардан басқа аруаққа да сенді. Патшалардың, перғауындардың өздері немесе отбасындағы адамдарының бірі өлсе, олардың кұрметіне пирамидалар (мазарлар) салатын болды. Ал ақшалары аз, қатардағы адамдарды матаға орап, көбінесе зираттардың шетіне көмді.
Көне Египет заманында басты Құдай Радан кейін төменгі Құдайлар да болды. Ол Құдайлардың өздеріне арналған жеке қызметтері болды. Мысалы: өлім Құдайы – Осирис. Ол жер астының Құдайы. Құнарлы жер мен аналықтың Құдайы, Осиристің қарындасы әрі әйелі - Исида. Шындық пен тәртіптің Құдайы - Маат және т.б. Осындай көпқұдайлықтың басын қоспақ болған Перғауын Аменхотеп (б.з.б. 1419-1400 жж.) діни реформа жүргізді. Ол көпқұдайлық түсінікті жойып, бір Құдайға сену керек деді. Ол Құдайдың атын Атон деп қойды. Оның арқасында мемлекеттік монотеистік дін құруға әрекет жасады. Онан кейінгі Аменхотеп IV те бірқұдайлық реформаны жалғастырды. Бірақ ол реформадан ештеңе шықпады, оған қарсы көптеген абыздар шығып, бұрынғы ескі Құдайлардың түрлерімен біріктірілді.бъяснение:
Защищая свою территорию от внешних врагов и совершая завоевательные походы с целью расширения границ своего государства, каганат постоянно находился в состоянии войны с соседними странами. Например, имеются сведения, что в IX веке кимаки захватили часть земель «девяти огузов», а в X веке - город Жамлекес в Восточном Туркестане. Вместе с тем кимаки совершали набеги и на сибирских кыргызов, живших на берегах Енисея. С присырдарьинскими огузами они находились то в дружественных отношениях, то вторгались в их земли. Видимо, это наложило отпечаток на схожесть языка, быта, культуры, обычаев и традиций кимаков, кыпчаков и огузов.
Однако со второй половины X века на кимакские земли часто стали нападать войска государства Караханидов. По некоторым сведениям, совершая военные походы, они доходили до Иртыша. Такие походы в XI веке повторялись многократно. Вследствие таких походов Кимакский каганат постепенно пришел в упадок. Падение Кимакского каганата произошло по двум причинам. Во-первых, внутри страны шла постоянная междоусобная борьба с вождями кып- чакских племен, во-вторых, главная угроза исходила от тюркоязычных кочевых племен, двинувшихся на Запад и нанесших на своем пути значительный удар по кимако-кыпчакским племенам.
Сорри кратко не получилось