Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
С начала Гражданской войны в Сибири очень сильны были позиции партии эсеров. Политические цели эсеров не разделяли многие радикально настроенные офицеры, и одной из реакций на деятельность эсеров явился ноябрьский переворот в Омске, в результате которого к власти пришёл адмирал Колчак. Чтобы не быть на глазах властей, эсеры из Омска стали перебираться подальше на восток, и в итоге многие из них осели в Иркутске. Распоряжавшийся дальше на востоке, в Забайкалье, атаман Семёнов был настроен ещё радикальнее, чем омское правительство, а в Иркутске с первых дней занятия его белыми все ключевые посты занимали эсеры: управляющим губернией был П. Д. Яковлев, городским головой — А. Н. Кругликов, председателем городской думы — П. В. Зицерман, председателем Иркутской земской управы — И. Х. Петелин.
Ғылыми-техникалық революция (ҒТР) деп атаған құбылыс ғылымды қоғамдық өндірістің жетекші даму факторына айналдыру негізінде өндіргіштік күштердің түбегейлі, сапалы қайта құру болып табылады. Ол адамзат тарихында ғылым мен техника пайда болғаннан бері өндіргіш күштерді ұдайы жетілдіруге себепші болған ғылыми-техникалық революция дегеніміз- белгілі бір уақыт аралығында дамудың жаңа сатысына көтерілуге себепші болған сапалық өзгерістердің жедел қарқынмен жүруі. Дүниежүзі аймақтары мен елдердің ҒТР дамуы түрліше деңгейде өтуде. Жоғары дамыған елдерде XX ғасырдың 80-90 жылдардан бастап ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заман тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технологиялар мен қызмет түрлеріне деген сұранысын қамтамасыз етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің дәстүрлі үлгісінен басқа қазіргі заманғы тармағы дүниеге келді. Дәстүрлі ҒТР өндіріс пен адамзаттың жаңа тауарларға, технология мен қызмет түрлеріне деген сұраныс қамтамасы етеді. Жаңа үлгінің басты мақсаты дәстүрлі ҒТР-дің адамның өмір сүру ортасы мен денсаулығына тигізетін кері әсерінің орнын толтыру немесе жою болып табылады. Адам өмірін қорғауға бағытталған бұл шаралар өте мол қаржыны қажет өте мол қаржыны қажет еткендіктен, таралу ауқымы бірнеше елдің аумағынан аспай отыр.
Объяснение:
С начала Гражданской войны в Сибири очень сильны были позиции партии эсеров. Политические цели эсеров не разделяли многие радикально настроенные офицеры, и одной из реакций на деятельность эсеров явился ноябрьский переворот в Омске, в результате которого к власти пришёл адмирал Колчак. Чтобы не быть на глазах властей, эсеры из Омска стали перебираться подальше на восток, и в итоге многие из них осели в Иркутске. Распоряжавшийся дальше на востоке, в Забайкалье, атаман Семёнов был настроен ещё радикальнее, чем омское правительство, а в Иркутске с первых дней занятия его белыми все ключевые посты занимали эсеры: управляющим губернией был П. Д. Яковлев, городским головой — А. Н. Кругликов, председателем городской думы — П. В. Зицерман, председателем Иркутской земской управы — И. Х. Петелин.