1917 жылдың 5-13 желтоқсан аралығында Орынборда екінші жалпы қазақ съезі өтті. Съезде Алашорда үкіметі құрылды. Оның төрағасы болып Ә.Бөкейхан сайланды. Осы съезде Алаш автономиясы жарияланды. Ә.Бөкейхан бастаған топ Қазақстанды мекендейтін орыстардың еркін білмейінше автономия жариялауды кейінге қалдыра тұруды қажет деп тапты. Ал Х.Досмұхамедұлы бастаған топ автономияны дереу жариялау керек деп санады. Соңында екі жақ ортақ келісімге келді. Нәтижесінде Түркістан қазағын қосып алып, автономия жариялауға 1 ай мерзім берілді. Бір ай ішінде қосылу ісі жүрмесе де автономия жарияланатын болып шешілді. Осы үшін 1918 жылы 5 қаңтарда шақырылған Сырдария съезіне «бірігу мәселесін қозғау үшін» Б.Құлманов, М.Дулатов, Т.Құнанбайұлы арнайы жіберілді. Бүл жиында табиғи талас-тартыстан кейін Түркістанның оқығандары қосылуға ықылас танытса керек. Әйтсе де көзделген бір айда қосылу жайы сол күйінде өзгеріссіз қалды. Түркістан автономиясы да амалсыз жұмысын тоқтатты. Қазақ қайраткерлері автономия жариялау үшін қайта жиналған жоқ. II съездің қаулысы күшінде қалып, енді ресми қағаздарда «Алаш автономиясы» деп жазылатын болды. Тіпті осындай мөр табаны да мұрағаттардағы құжаттарда сақталып қалған.
Вот и настали олимпийские игры! Я целых 10 месяцев готовился в своём городе (как он назв-город государство со своей территорией и столицей). Потом ещё я должен был тренироваться здесь, у стадиона. И всё же отлично! Вот...я...на...стадионе. Болельщики...ликуют. Кто...победит? Забег на ближнюю дистанцию. О... Кто-то фальш-стартанул. Его наказывают палкам. И вот свисток. Я побежал. Борьба была напряжонной. Меня обгоняли другие участники...но я победил! Олимпийские игры это здорово! Один день открытие. Потом по дню на разные соревнования. И в конце, на седьмой день объявляют и награждают победителей лавровыми венками. Потом я вернулся в свой город (или как он назв-город государство со своей территорией и столицей), отдал свой венок в дар одину (или кому-то ещё) и у меня, потому что я победитель не жизнь, а сказка. Меня и в своём городе наградили.
1917 жылдың 5-13 желтоқсан аралығында Орынборда екінші жалпы қазақ съезі өтті. Съезде Алашорда үкіметі құрылды. Оның төрағасы болып Ә.Бөкейхан сайланды. Осы съезде Алаш автономиясы жарияланды. Ә.Бөкейхан бастаған топ Қазақстанды мекендейтін орыстардың еркін білмейінше автономия жариялауды кейінге қалдыра тұруды қажет деп тапты. Ал Х.Досмұхамедұлы бастаған топ автономияны дереу жариялау керек деп санады. Соңында екі жақ ортақ келісімге келді. Нәтижесінде Түркістан қазағын қосып алып, автономия жариялауға 1 ай мерзім берілді. Бір ай ішінде қосылу ісі жүрмесе де автономия жарияланатын болып шешілді. Осы үшін 1918 жылы 5 қаңтарда шақырылған Сырдария съезіне «бірігу мәселесін қозғау үшін» Б.Құлманов, М.Дулатов, Т.Құнанбайұлы арнайы жіберілді. Бүл жиында табиғи талас-тартыстан кейін Түркістанның оқығандары қосылуға ықылас танытса керек. Әйтсе де көзделген бір айда қосылу жайы сол күйінде өзгеріссіз қалды. Түркістан автономиясы да амалсыз жұмысын тоқтатты. Қазақ қайраткерлері автономия жариялау үшін қайта жиналған жоқ. II съездің қаулысы күшінде қалып, енді ресми қағаздарда «Алаш автономиясы» деп жазылатын болды. Тіпті осындай мөр табаны да мұрағаттардағы құжаттарда сақталып қалған.
Вот...я...на...стадионе. Болельщики...ликуют. Кто...победит? Забег на ближнюю дистанцию. О... Кто-то фальш-стартанул. Его наказывают палкам. И вот свисток. Я побежал. Борьба была напряжонной. Меня обгоняли другие участники...но я победил!
Олимпийские игры это здорово! Один день открытие. Потом по дню на разные соревнования. И в конце, на седьмой день объявляют и награждают победителей лавровыми венками.
Потом я вернулся в свой город (или как он назв-город государство со своей территорией и столицей), отдал свой венок в дар одину (или кому-то ещё) и у меня, потому что я победитель не жизнь, а сказка. Меня и в своём городе наградили.