Большинство современных тюрок — мусульмане, но есть также православные христиане (основная часть гагаузов, чувашей, часть татар и якутов), иудеи (крымчаки и караимы), буддисты (тувинцы, жёлтые уйгуры и часть саларов), бурханисты (алтайцы), тенгрианцы и шаманисты (хакасы, шорцы, телеуты, якуты и долганы).
Современные тюркоязычные народы широко распространены за пределами их исторического ареала, подавляющее их большинство проживает в Евразии, на территориях самых разных государств — от Центральной Азии (включая Китай) и Дальнего Востока России[12], и на запад — на Ближнем Востоке, Кавказе, в Восточной и Юго-Восточной Европе. Тюркские меньшинства имеются также в государствах Западной Европы, Австралии, северной Африки[13]. Крупнейшая территория расселения — в России, а численность населения — в Турции. Глобализация и усиление интеграции с другими народами привели к расселению тюрок и в других частях света — в Америке и Западной Европе.
Қазақстан жерінде құрылған ежелгі түрік мемлекеттерінің бірі Түргеш қағандығы еді. Түргештер, негізінен, Жетісуды жайлаған. VIII ғасырдың ортасында Түргеш мемлекеті ыдырау кезеңін бастан кешірді. Алғашында осы сәтті қарлұқтар пайдаланды. Бірақ түргештер мен Жетісудағы өзге түркі тайпаларына қытайлар мен арабтар да айтарлықтай қатер төндірген еді. 751 жылы Жетісуға шығыстан Қытайдың Тан империясы әскері баса көктеп кірді. Олар Түргеш астаналарының бірі - Суябты басып алып, қиратты. Осы кезде оңтүстіктен арабтар да жорық бастады. Осылайша Жетісуда Қытай мен Араб халифатының мүдделері тоғысты. Қытай мен араб әскерлері Талас өзені алқабында түргештердің шағын қаласы Атлахтың маңында кездесті. Екі жақтан соғыс майданына 100 мыңнан жауынгер қатысты. Бес күнге созылған ұлы шайқастың тағдырын қарлұқтар шешті. Соғыстың шешуші кезеңінде олар көтеріліс жасап, қытайларға қарсы шықты. Қиян-кескі шайқаста арабтар жеңіске жетті.
Бұл тарихи жеңіс болды. Өйткені осы шайқастан соң талай жүз жылға дейін Қытай басып алмақ ойынан түңіле бас тартты. Арабтар бұл жерде ұзақ тұрақтай алмады. Шамалы уақыттан соң олар Жетісу жерінен кетіп, түрік тайпалары қайтадан осы жердің иесіне айналды.
Большинство современных тюрок — мусульмане, но есть также православные христиане (основная часть гагаузов, чувашей, часть татар и якутов), иудеи (крымчаки и караимы), буддисты (тувинцы, жёлтые уйгуры и часть саларов), бурханисты (алтайцы), тенгрианцы и шаманисты (хакасы, шорцы, телеуты, якуты и долганы).
Современные тюркоязычные народы широко распространены за пределами их исторического ареала, подавляющее их большинство проживает в Евразии, на территориях самых разных государств — от Центральной Азии (включая Китай) и Дальнего Востока России[12], и на запад — на Ближнем Востоке, Кавказе, в Восточной и Юго-Восточной Европе. Тюркские меньшинства имеются также в государствах Западной Европы, Австралии, северной Африки[13]. Крупнейшая территория расселения — в России, а численность населения — в Турции. Глобализация и усиление интеграции с другими народами привели к расселению тюрок и в других частях света — в Америке и Западной Европе.
Объяснение:
Қазақстан жерінде құрылған ежелгі түрік мемлекеттерінің бірі Түргеш қағандығы еді. Түргештер, негізінен, Жетісуды жайлаған. VIII ғасырдың ортасында Түргеш мемлекеті ыдырау кезеңін бастан кешірді. Алғашында осы сәтті қарлұқтар пайдаланды. Бірақ түргештер мен Жетісудағы өзге түркі тайпаларына қытайлар мен арабтар да айтарлықтай қатер төндірген еді. 751 жылы Жетісуға шығыстан Қытайдың Тан империясы әскері баса көктеп кірді. Олар Түргеш астаналарының бірі - Суябты басып алып, қиратты. Осы кезде оңтүстіктен арабтар да жорық бастады. Осылайша Жетісуда Қытай мен Араб халифатының мүдделері тоғысты. Қытай мен араб әскерлері Талас өзені алқабында түргештердің шағын қаласы Атлахтың маңында кездесті. Екі жақтан соғыс майданына 100 мыңнан жауынгер қатысты. Бес күнге созылған ұлы шайқастың тағдырын қарлұқтар шешті. Соғыстың шешуші кезеңінде олар көтеріліс жасап, қытайларға қарсы шықты. Қиян-кескі шайқаста арабтар жеңіске жетті.
Бұл тарихи жеңіс болды. Өйткені осы шайқастан соң талай жүз жылға дейін Қытай басып алмақ ойынан түңіле бас тартты. Арабтар бұл жерде ұзақ тұрақтай алмады. Шамалы уақыттан соң олар Жетісу жерінен кетіп, түрік тайпалары қайтадан осы жердің иесіне айналды.