Наиболее глубокие корни западная цивилизация пустила на Североамериканском континенте. Ценности западной технократической цивилизации были усвоены и развиты в США. США начинали свой исторический путь как английская колония. Первые поселения британских колонистов появились в Северной Америке в начале XVII века. За ними последовали немцы, голландцы, французские гугеноты и т. д. К середине XVII века в северных колониях начали появляться города, в которых интенсивно развивалась промышленность и торговля. Однако в течение XVII-XVIII веков североамериканские колонии представляли собой по преимуществу аграрное общество. В сельском хозяйстве было занято 8/10 населения. Английские короли стремились установить за океаном феодальные отношения. Они раздавали земли своим приближенным, жаловали хартии, согласно которым землевладелец мог отдавать свои земли зависимым производителям. Феодализм не пустил глубоких корней на Североамериканском континенте. В превращенной форме наибольшее развитие он получил в южных колониях, где надолго утвердилось плантационное хозяйство, основанное на рабском труде. На севере же развивалось капиталистическое сельское хозяйство в виде фермерства. Этому огромные неосвоенные пространства земли. Беднейшие колонисты самовольно захватывали свободные земли и становились независимыми собственниками земли. По мере консолидации североамериканского общества, роста самосознания американского народа в Северной Америке начали развиваться сепаратистские тенденции. В 1775-1781 годах в Северной Америке происходила война за независимость. Эта война увенчалась успехом. В 1776 году была принята Декларация независимости. Американская Декларации независимости была одним из самых прогрессивных документов, отражающих мировоззрение просветителей. “Мы считаем следующие истины самоочевидными: что все люди созданы равными, что они наделены Создателем известными неотъемлемыми правами, среди которых право на жизнь, на свободу, на стремление к счастью; что с целью обеспечения этих прав, люди создают правительства, что когда любая форма правления становится разрушительной по отношению к этим целям, народ вправе изменить или упразднить ее”—говорится в этом документе, написанном великим американским просветителем Т. Джефферсоном. В 1787 году была принята Конституция Америки, а в 1791 —Билль о правах. Независимая Америка превратилась в демократическое федеративное государство, с динамично развивающейся экономикой. Высокие темпы развития позволили США в скором времени догнать, а затем и перегнать многие развитые капиталистические страны. В историографии закрепился термин “американское чудо”. Каковы же истоки “американского чуда”? Объясняя этот феномен, исследователи называют ряд факторов. Немецкий социолог и историк М. Вебер в работе “Протестантская этика и дух капитализма” интенсивное развитие капитализма в США связывает с особым духовным зарядом, который содержало учение английских протестантов-кальвинистов, переселившихся в Америку целыми общинами в результате преследования на родине правительством. Кальвинисты рассматривали всякий труд как богоугодное дело, осуществление божественного призвания. Успех в трудовой сфере, предпринимательской деятельности расценивался ими как показатель божественного покровительства. Не менее важную роль играли демократические традиции, которые принесли с собой английские колонисты. Эти традиции в результате Американской революции получили свое дальнейшее развитие. Распространенное в американском обществе ощущение свободы и больших возможностей для самореализации стали мощным фактором для активной хозяйственной деятельности. Реализации “американского чуда и то решение национального вопроса, которое осуществилось в США. США называют “этническим котлом”, в котором в результате взаимодействия различных культур, складывалась новая этническая общность — “американский народ”, ассимилирующий все богатство накопленного этими народами опыта. Не малое значение в этом про
ОКөне дәуірде алғашқы мемлекет құрған халық – египеттіктер. Египет Ніл өзенінің жағасындағы ең бір жоғары өркениетті дамыған мемлекет болды. Египет мемлекетінде билеушілерді, перғауындарды (фараондар) Құдай деп санады. Ал Ра Құдайын Құдайлардың Құдайы деп немесе перғауындар оның ұлы деп санады.
Египет халқының тағы бір ерекшелігі – ажалға қарсы шығуы, өлмей мәңгі жасауға ұмтылуы. Мұндай діни көзқарас тек дінге емес, сонымен қатар мәдени салаларға, саяси экономикаға да үлкен әсерін тигізді. Халықтар мәңгілік өмірді қамтамасыз ету мәселесінде адамның денесін сақтап, тірлікте оған қажет болғанның бәрімен қабірде де қамтамасыз ету керек деп, денені бальзамдап, оны мумияға айналдырып, не болмаса өлген адамның денесіне ұқсас етіп, оның мүсінін жасауын кәсіпке айналдырды. Себебі, өлген адамның денесі сақталса, оның жаны оған қайта оралады деп түсінді. Египет халықтары перғауындардан басқа аруаққа да сенді. Патшалардың, перғауындардың өздері немесе отбасындағы адамдарының бірі өлсе, олардың кұрметіне пирамидалар (мазарлар) салатын болды. Ал ақшалары аз, қатардағы адамдарды матаға орап, көбінесе зираттардың шетіне көмді.
Көне Египет заманында басты Құдай Радан кейін төменгі Құдайлар да болды. Ол Құдайлардың өздеріне арналған жеке қызметтері болды. Мысалы: өлім Құдайы – Осирис. Ол жер астының Құдайы. Құнарлы жер мен аналықтың Құдайы, Осиристің қарындасы әрі әйелі - Исида. Шындық пен тәртіптің Құдайы - Маат және т.б. Осындай көпқұдайлықтың басын қоспақ болған Перғауын Аменхотеп (б.з.б. 1419-1400 жж.) діни реформа жүргізді. Ол көпқұдайлық түсінікті жойып, бір Құдайға сену керек деді. Ол Құдайдың атын Атон деп қойды. Оның арқасында мемлекеттік монотеистік дін құруға әрекет жасады. Онан кейінгі Аменхотеп IV те бірқұдайлық реформаны жалғастырды. Бірақ ол реформадан ештеңе шықпады, оған қарсы көптеген абыздар шығып, бұрынғы ескі Құдайлардың түрлерімен біріктірілді.бъяснение:
Каковы же истоки “американского чуда”? Объясняя этот феномен, исследователи называют ряд факторов. Немецкий социолог и историк М. Вебер в работе “Протестантская этика и дух капитализма” интенсивное развитие капитализма в США связывает с особым духовным зарядом, который содержало учение английских протестантов-кальвинистов, переселившихся в Америку целыми общинами в результате преследования на родине правительством. Кальвинисты рассматривали всякий труд как богоугодное дело, осуществление божественного призвания. Успех в трудовой сфере, предпринимательской деятельности расценивался ими как показатель божественного покровительства. Не менее важную роль играли демократические традиции, которые принесли с собой английские колонисты. Эти традиции в результате Американской революции получили свое дальнейшее развитие. Распространенное в американском обществе ощущение свободы и больших возможностей для самореализации стали мощным фактором для активной хозяйственной деятельности. Реализации “американского чуда и то решение национального вопроса, которое осуществилось в США. США называют “этническим котлом”, в котором в результате взаимодействия различных культур, складывалась новая этническая общность — “американский народ”, ассимилирующий все богатство накопленного этими народами опыта. Не малое значение в этом про
ОКөне дәуірде алғашқы мемлекет құрған халық – египеттіктер. Египет Ніл өзенінің жағасындағы ең бір жоғары өркениетті дамыған мемлекет болды. Египет мемлекетінде билеушілерді, перғауындарды (фараондар) Құдай деп санады. Ал Ра Құдайын Құдайлардың Құдайы деп немесе перғауындар оның ұлы деп санады.
Египет халқының тағы бір ерекшелігі – ажалға қарсы шығуы, өлмей мәңгі жасауға ұмтылуы. Мұндай діни көзқарас тек дінге емес, сонымен қатар мәдени салаларға, саяси экономикаға да үлкен әсерін тигізді. Халықтар мәңгілік өмірді қамтамасыз ету мәселесінде адамның денесін сақтап, тірлікте оған қажет болғанның бәрімен қабірде де қамтамасыз ету керек деп, денені бальзамдап, оны мумияға айналдырып, не болмаса өлген адамның денесіне ұқсас етіп, оның мүсінін жасауын кәсіпке айналдырды. Себебі, өлген адамның денесі сақталса, оның жаны оған қайта оралады деп түсінді. Египет халықтары перғауындардан басқа аруаққа да сенді. Патшалардың, перғауындардың өздері немесе отбасындағы адамдарының бірі өлсе, олардың кұрметіне пирамидалар (мазарлар) салатын болды. Ал ақшалары аз, қатардағы адамдарды матаға орап, көбінесе зираттардың шетіне көмді.
Көне Египет заманында басты Құдай Радан кейін төменгі Құдайлар да болды. Ол Құдайлардың өздеріне арналған жеке қызметтері болды. Мысалы: өлім Құдайы – Осирис. Ол жер астының Құдайы. Құнарлы жер мен аналықтың Құдайы, Осиристің қарындасы әрі әйелі - Исида. Шындық пен тәртіптің Құдайы - Маат және т.б. Осындай көпқұдайлықтың басын қоспақ болған Перғауын Аменхотеп (б.з.б. 1419-1400 жж.) діни реформа жүргізді. Ол көпқұдайлық түсінікті жойып, бір Құдайға сену керек деді. Ол Құдайдың атын Атон деп қойды. Оның арқасында мемлекеттік монотеистік дін құруға әрекет жасады. Онан кейінгі Аменхотеп IV те бірқұдайлық реформаны жалғастырды. Бірақ ол реформадан ештеңе шықпады, оған қарсы көптеген абыздар шығып, бұрынғы ескі Құдайлардың түрлерімен біріктірілді.бъяснение: