8. Абылай тұсында хан билігіне енгізілген өзгеріс А) Хан билігін шектеулі етті
В) Хан би кеңесі шешімімен келісетін болды
С) Билер кеңесін енгізілді
D) Хан билігі шексіз болды
Е) Құрылтай жиналысын шақырды
9. Қытайлар қазақ шекарасына осы ханның тұсында басып кірді
А) Тәуке ханның
В) Абылайдың
С) Әбілхайыр
D) Қайып
Е) Әбілмәмбет
10. Орта жүздің ханы Әбілмәмбет пен Абылай сұлтан Ресей империясының билігін мойындаған жыл
А) 1738ж
В) 1739ж
С) 1740ж
D) 1743ж
Е) 1745ж
11. Абылай ханның өмір сүрген жылдары
А) 1700-1770ж.ж
В) 1711-1781ж.ж
С) 1680-1775ж.ж
D) 1691-1771ж.ж
Е) 1681-1761ж.ж
12. 1766 жылы Екатерина патшадан Түркістан арқылы өтетін ірі керуенді Семей, Жәміш бекіністерінде қабылдауға рұқсат алған хан
А) Әбілпайыз
В) Нұралы
С) Әбілмәмбет
D) Жолбарыс
Е) Қайып
13. 1799 ж. қарашада Орта жүз қазақтарын Ертістің оң жағасына қайта қоныс аударуға рұқсат еткен император:
А) I Павел
В) II Петр
С) I Александр
D) I Николай
Е) II Екатерина
14. Патша үкіметі шекаралық аймақтарда тұратын халықтың санын көбейту мақсатымен 1760 жылы өлкеге қоныстандырды:
А) Татарларды
В) Орыстарды
С) Казактарды
D) Башқұрттарды
Е) Қырғыздарды
15. Патша өкіметі Каспий теңізі мен Жайық өңіріндегі шұрайлы жерлерді отарлаулауда пайдаланды
А) Қазақ халқының көнбістігін
В) Әскери күшінің басымдығын
С) Қазақ жерінің бос жатқан бөліктерінің көптігін
D) Нұралы хан мен Батыр сұлтанның алаутанның алауыздығын
Е) Қазақтардың ауыр жағдайын
16. 1756 жылы қыркүйекте патша әкімшілігі Кіші Жүз қазақтарына ресми шек қойды:
А) Шетелдік көпестерге қазақ жерінде тауар сатуға
В) Жайық жағалауына мал жаюға
С) Бекіністерде мешіттер салуға
D) Саудагер мейрамханаларының салынуына
Е) Қазақтардың көрші елдермен экономикалық байланыс жасауына
17. Жайық бйында қазақтарға мал жаюға патша өкіметі алғаш рет шек қойды
А) 1756 жылы
В) 1757 жылы
С) 1758 жылы
D) 1759 жылы
Е) 1761 жылы
18. Қазақ – орыс сауда байланыстарының кеңейген кезеңі
А) XVIII ғ. 30ж.
В) XVIII ғ. 40ж.
С) XVIII ғ. 50ж.
D) XVIII ғ. 60ж.
Е) XVIII ғ. 70ж.
19. Аңырақай шайқасы болды:
А) 1719-1920 жылдары.
В) 1723-1725 жылдары.
С) 1726-1727 жылдары.
D) 1729-1730 жылдары.
Е) 1740-1741 жылдары.
20. Аңырақай түбінде барлық жасақтарға қолбасшылық жасаған:
А) Қабанбай
В) Бөгенбай
С) Райымбек
D) Әбілқайыр
Е) Абылай
21. XVIII ғ. 50 ж. Солтүстік – Шығыс Қазақстандағы ұзындығы 723 верст болатын шеп
А) Горькая шебі
В) Ертіс шебі
С) Колыван шебі
D) Орынбор шебі
Е) Омбы шебі
22. 1747 жылы Нәдір шах өлгеннен кейін Хиуа тағына отырған хан:
А) Батыр сұлтан
В) Қайып сұлтан
С) Барақ сұлтан
D) Нұралы хан
Е) Шерғазы хан
23. 1723 ж. Жоңғарияның барлық күш – қуатын қазақ еліне қарсы жұмсауға мүмкіндік алуының себебі:
А) Қазақ феодалдарының өз ара қырқысы
В) Қазан, Хиуа хандықтарының қазақ жеріне шабуылы
С) Цин императоры Кансидың өлімі
D) Қазақтардың қарақалпақтар мен өзбектерге қарсы күресте әлсіреуі
Е) Цин империясының қазақ жеріне шабуылы
24. XVIIғасырдың 40 жылдарынан бастап, Қазақ хандығына қауіп төндірген мемлекет:
А) Қоқан
В) Қытай
С) Жоңғария
D) Ресей
Е) Иран
25. Қазақстанға жойқын жорықтар ұйымдастырған Жоңғарияның мақсаты:
А) Қазақ жасақтарын әлсіретіп, құрту
В) Бір мезгілде қазақтармен және Ресеймен соғысу
С) Қазақтармен экономикалық, сауда байланыстарын орнату
D) Қазақ елінің тәуелсіздігін жойып, ұлан-байтақ жерді өзіне қарату
Е) Жоңғар әскерінің басымдығын көрсету
26. 1715 жылы Тәуке өлгеннен кейін оның мирасқоры:
А) Сәмеке
В) Әбілқайыр
С) Қайып
D) Әбілмәмбет
Е) Абылай
27. 1710 жылы қазақ жүздерінің белгілі өкілдері бас қосып, жоңғарларға соққы беру мәселесін талқылаған жер:
А) Қарақұм
В) Ұлытау
С) Ордабасы
D) Сарыарқа
Е) Түркістан
28. Қазақ халқының қасіреті болған «Ақтабан шұбырынды»:
А) XVII ғ. 40 жылдары
В) XVIII ғ. ортасы
С) XVIII ғ. 20 жылдары
D) XVIII ғ. 30 жылдары
Е) XVIII ғ. 40 жылдары
29. Жоңғардың қалың қолы Қазақстанға тұтқиылдан басып кірген жыл:
А) 1723 жылы
В) 1724 жылы
С) 1726 жылы
D) 1727 жылы
Е) 1729 жылы
30. Жоңғарлардан қашқан Орта жүз рулары үдере көшті:
А) Ходжентке
В) Самарқанға
С) Тобыл маңына
D) Жайық бойына
Е) Ырғыз бойына
но чесно
Наступил 1853-й год. Международная обстановка все более осложнялась, все более обострялись отношения между Россией и Турцией. Лишенное политической зоркости, правительство Николая I полагало, что военные действия будут происходить только между двумя странами, и шло навстречу войне.Высшим командованием была разработана операция немедленной переброски войск на Кавказское побережье, в Анакрию. Нахимов, которому была поручена эта операция, блестяще ее выполнил.За выполнение этой операции П. С. Нахимов был представлен к награде орденом Владимира 2-й степени.Известие о начале войны между Россией .и Турцией Нахимов получил 3 ноября 1853 года.ноября пароход „Бессарабия", посланный Нахимовым в разведку к берегам Турции, захватил турецкий транспорт. Из опроса пленных выяснилось, что в Синопе стоит турецкая эскадра.П. С. Нахимов, с присущей ему энергией и решительностью, тотчас взял курс на Синоп.Хотя в распоряжении Нахимова имелось лишь 3 корабля, он принял решение заблокировать Синопскую гавань. Осенние штормы не утихали, маневрирование под парусами представляло немалые трудности. Но воспитанные П. С. Нахимовым моряки преодолевали все трудности и все время держались перед Синопом.За день до Синопского боя Нахимов собрал у себя всех командиров судов и обсудил с ними план действий.В ночь с 17 на 18 ноября начались приготовления к бою. В половине десятого на флагманском корабле Императрица Мария был поднят сигнал: Приготовиться к бою и идти на Синопский рейд.В половине первого дня раздался пушечный залп с флагманского турецкого корабля Ауни-Аллах, а за ним все остальные турецкие корабли открыли огонь против входившей на рейд русской эскадры. Турецкая артиллерия подвергла русскую эскадру, стоявшую на якоре на расстоянии 300 сажень от неприятеля, ураганному огню.Синопская битва была проведена в полном соответствии с тактическим принципом Нахимова.В Синопском сражении было уничтожено 13 неприятельских военных и 4 купеческих корабля, предназначены для высадки десанта на Кавказе. Был взят в плен командующий турецкой эскадры вице-адмирал Осман-паша. Синопская победа была одержана малой кровью. Потери русских были незначительны. На русской эскадре было 37 убитых и 234 раненых. Нахимов не потерял ни одного корабля.. Во главе обороняющегося Севастополя
ноября эскадра Нахимова прибыла в Севастополь.После Альминского сражения в Севастополе сложилось угрожающее положение. Нахимов отдал приказ: Неприятель подступает к городу, в котором весьма мало гарнизона; я в необходимости нахожусь затопить суда вверенной мне эскадры и оставшиеся на них команды с абордажным оружием присоединить к гарнизону. Я уверен в командирах, офицерах и командах, что каждый из них будет драться как герой.П. С. Нахимов и В.А. Корнилов постоянно находились на самых ответственных участках. Деятельное участие в обороне Севастополя принимал также контр-адмирал Истомин.Севастопольскому гарнизону противостояли: огромный флот союзников и 60-тыс. хорошо вооружённая армия. На 5-м бастионе Нахимов встретился с Корниловым. Кругом лопались бомбы, ядра свистели и, падая, обдавали землёй, но адмиралы продолжали оставаться на самых опасных местах оборонительной линии. Корнилов отправился на Малахов курган и 5 октября в 12 часов дня он был смертельно ранен в ногу. Вечером того же дня он скончался. Перед смертью придя в сознание, он сказал: Приятно умирать, Когда совесть спокойна! Это были его последние слова.