3.В тетради напишите небольшой рассказ (своими словами) о жилище кангюев и о том как выглядели их города (этот материал есть на стр 107 ив видеоматериале) и пришлите на проверку! Кангюй история Казахста
После взятия Казани в 1552 году и до территориально-государственной реформы Петра I 1708 года завоёванное Казанское ханство стало так называемым формально независимым Казанским царством в унии с Государством Российским, возглавлялось российским царём, получившим титул «Царь Казанский», и административно управлялось так называемым приказом Казанского дворца в Москве. После смерти Ивана Грозного в 1584 году вассальное Казанское царство было реорганизовано в Казанское воеводство[8]. В Казанское воеводство не входило Свияжское воеводство. Также созданная Казанская архиепископия сразу была назначена третьей по важности в Русской Православной Церкви.
С момента образования Сибирского приказа до 1663 года коллегии приказа Казанского дворца и Сибирского приказа возглавляло одно лицо. В конце XVI — начале XVII вв. ведал некоторыми районами Севера Европейской части России.
Приказ Казанского дворца контролировал местную администрацию, руководил составлением ясачных окладных книг и сбором натурального ясака с нерусского населения (который, как правило, доставлялся в Москву, в отличие от денежных доходов, расходовавшихся на местах).
Жолбарыс хан орыс елшісі М.Тевкелевтің Кіпті жүзге келгенін біліп, оған Ресейдің қол астына кірудің шартын анықтау үшін үш старшын аттандырды. Осы кезде Ұлы жүздің атақты билері — Төле би, Қодар би және Сатай, Бөлек, Хангелді батырлар өздерін Ресей азаматтығына қабылдау жөнінде император Анна Иоановнаға жолдама хат жолдады. Олар Әбілқайыр хан мойындаған шарттар негізінде Ресей мемлекетінің құрамына кіруге тілек білдірді. 1834 жылы 20 сәуірде император Анна Иоанновна оларды Ресейдің қол астына қабылдау жөніндегі грамотаға қол қойды. 1842 жылы Ұлы жүз руларының төрт старшыны Ресейдің қол астына қарау жөнінде ант берді. Бұл кезде Жетісудың көптеген бөлігінің Жоңғарлар билігінде болуы Ресейге қосылуға бөгет жасады. Сонымен қатар Қоқан ханы мен Хиуа билеушілері едәуір қарсылық көрсетгі. 1848 жылы сұлтан Сүйік Абылайханов бастаған Ұлы жүз қазақтары өздерін Ресей қол астына алу туралы тілек білдірді. Бір жыл өткен соң патша үкіметі Ұлы жүз қазақтарын Ресей азаматы деп жариялады. Бірақ бұл азаматтыққа Іленің шығыс жағын мекендеген рулар ғана өтті. 1856 жылы Ұлы жүздің Жалайыр, Албан, Дулат, Шапырашты, Ысты тайпалары Ресей азаматтығын қабылдады. 19 ғасырдың 50-жылдарында Ұлы жүздің Оңтүстік Қазақстаңдағы бөлігі Қоқан хандығының қол астында еді. Бұл аймақтарды өзіне қаратып әрі Орта Азиядағы хандықтарды өзіне бағындыру мақсатымен патша үкіметі Ұлы жүздің Оңтүстік Қазақстандағы аймағына екі жақтан — Перовск және Верный қалаларынан жорық бастады (Ұзынагаш шайқасы). 1864 жылы көктемде орыс әскері Әулие-атаны, 1865 жылы Ташкент, Перовскіден шабуылға шыққан орыс әскері Шымқорған, Жөлек бекіністерін алып, Сырдария мен Жетісудағы Ұлы жүз қазақтары түгелдей дерлік Ресей қол астына көшті.
Відповідь:
После взятия Казани в 1552 году и до территориально-государственной реформы Петра I 1708 года завоёванное Казанское ханство стало так называемым формально независимым Казанским царством в унии с Государством Российским, возглавлялось российским царём, получившим титул «Царь Казанский», и административно управлялось так называемым приказом Казанского дворца в Москве. После смерти Ивана Грозного в 1584 году вассальное Казанское царство было реорганизовано в Казанское воеводство[8]. В Казанское воеводство не входило Свияжское воеводство. Также созданная Казанская архиепископия сразу была назначена третьей по важности в Русской Православной Церкви.
С момента образования Сибирского приказа до 1663 года коллегии приказа Казанского дворца и Сибирского приказа возглавляло одно лицо. В конце XVI — начале XVII вв. ведал некоторыми районами Севера Европейской части России.
Приказ Казанского дворца контролировал местную администрацию, руководил составлением ясачных окладных книг и сбором натурального ясака с нерусского населения (который, как правило, доставлялся в Москву, в отличие от денежных доходов, расходовавшихся на местах).
Детальніше - на -
Пояснення:
Жолбарыс хан орыс елшісі М.Тевкелевтің Кіпті жүзге келгенін біліп, оған Ресейдің қол астына кірудің шартын анықтау үшін үш старшын аттандырды. Осы кезде Ұлы жүздің атақты билері — Төле би, Қодар би және Сатай, Бөлек, Хангелді батырлар өздерін Ресей азаматтығына қабылдау жөнінде император Анна Иоановнаға жолдама хат жолдады. Олар Әбілқайыр хан мойындаған шарттар негізінде Ресей мемлекетінің құрамына кіруге тілек білдірді. 1834 жылы 20 сәуірде император Анна Иоанновна оларды Ресейдің қол астына қабылдау жөніндегі грамотаға қол қойды. 1842 жылы Ұлы жүз руларының төрт старшыны Ресейдің қол астына қарау жөнінде ант берді. Бұл кезде Жетісудың көптеген бөлігінің Жоңғарлар билігінде болуы Ресейге қосылуға бөгет жасады. Сонымен қатар Қоқан ханы мен Хиуа билеушілері едәуір қарсылық көрсетгі. 1848 жылы сұлтан Сүйік Абылайханов бастаған Ұлы жүз қазақтары өздерін Ресей қол астына алу туралы тілек білдірді. Бір жыл өткен соң патша үкіметі Ұлы жүз қазақтарын Ресей азаматы деп жариялады. Бірақ бұл азаматтыққа Іленің шығыс жағын мекендеген рулар ғана өтті. 1856 жылы Ұлы жүздің Жалайыр, Албан, Дулат, Шапырашты, Ысты тайпалары Ресей азаматтығын қабылдады. 19 ғасырдың 50-жылдарында Ұлы жүздің Оңтүстік Қазақстаңдағы бөлігі Қоқан хандығының қол астында еді. Бұл аймақтарды өзіне қаратып әрі Орта Азиядағы хандықтарды өзіне бағындыру мақсатымен патша үкіметі Ұлы жүздің Оңтүстік Қазақстандағы аймағына екі жақтан — Перовск және Верный қалаларынан жорық бастады (Ұзынагаш шайқасы). 1864 жылы көктемде орыс әскері Әулие-атаны, 1865 жылы Ташкент, Перовскіден шабуылға шыққан орыс әскері Шымқорған, Жөлек бекіністерін алып, Сырдария мен Жетісудағы Ұлы жүз қазақтары түгелдей дерлік Ресей қол астына көшті.