1. Проанализируйте изменения в Казахстане в начале ХХ века по указанным категориям ( ) Переселенческая политика Аграрная политика Положение местного населения Рост активности масс
1Біріншіден, мектептердегі оқушылар санының төмендеуі - әскери жылдардағы балалар мектепке барған, ал олардың саны аз болған.
Екіншіден, 1958 жылы жеті жылдық білім берудің орнына жалпыға бірдей сегіз жылдық білім беруге көшу болды.
Үшіншіден, ауылдық жерлерде интернат-мектептердің ашылуы, бұл ауылдар мен ауылдарда оқуға көбірек қолайлы жағдай туғызды.
Төртіншіден, жоғары оқу орындарына қабылдау ережелері өзгерді - мектептен кейін біраз уақыт өндірісте жұмыс істеп, еңбек өтілі болуы керек және тек онымен бірге университетке бару керек болды.
2)2013 жылғы 1 қыркүйектен бастап Қазақстан төрт облыста (Алматы, Ақтөбе, Шығыс Қазақстан және Оңтүстік Қазақстан облыстары) 50 пилоттық мектептерде жан басына шаққандағы нормативтік қаржыландыруды тестілеуді бастады, 2014 жылғы 1 қаңтардан бастап Ақмола облысының 13 мектебі пилоттық жобаға енгізілді, 1-ден бастап 2017 жылдың қаңтарында Астана мен Алматыдағы тағы бес мектеп. 2018 жылдың 1 қыркүйегінен бастап жан басына қаржыландыру Астана қаласының 74 мемлекеттік және 11 жеке меншік мектебін қамтыды. 2019 жылдың 1 қыркүйегінен бастап бұл бағдарлама Алматыдағы тағы 192 мемлекеттік мектепке және Шымкенттегі 127 мектепке, ал 2019 жылдың қаңтарынан бастап республиканың барлық жекеменшік мектептеріне әсер етеді
3)ХІХ ғасырдың 60-жылдарында басталған мектептің қайта құрылуы білім беру жүйесін елдің әлеуметтік-экономикалық қажеттіліктеріне сәйкес жүргізуге бағытталды. 19 ғасырдың екінші жартысында тар, таптық, феодалдық мектеп жалпы халық үшін салыстырмалы түрде қол жетімді буржуазиялық, таптық мектеппен алмастырылды. Себебі, серфондты жою болды. Білім саласындағы таптық саясаттың әділетсіздігі айқындалды, классицизмге негізделген орта білімнің жоқтығы анықталды
4)Білім беру бағдарламаларының сипаты бойынша Қазақстандағы білім беру жалпы және кәсіптік білім болып бөлінеді. Білім берудің келесі деңгейлері бөлінеді: мектепке дейінгі тәрбие және оқыту, орта білім, жоғары және жоғары оқу орнынан кейінгі кәсіптік білім
5)КСРО-дағы жеті жылдық мектеп, жеті жылдық мектеп - бұл оқу орны (толық емес орта мектеп), оқу ұзақтығы 7 академиялық жылға тең, ол КСРО-да 1920-50-ші жылдары болған
появлением в 1607 году второго российского самозванца, принявшего имя царя Дмитрия Ивановича, началась полномасштабная гражданская война, охватившая весь центр страны, поставившая Россию на грань гибели и приведшая к иноземному вторжению.
На портретах XVII века Лжедмитрий II изображался как Лжедмитрий I, что, конечно же, отнюдь не случайно, поскольку новый, второй самозванец выдавал себя уже не за царевича Дмитрия, сына Ивана Грозного, якобы когда-то в Угличе, а за «царя Дмитрия» (Григория Отрепьева), 30 июля 1605 года венчанного на царство и якобы чудом избежавшего смерти 17 мая 1606 года (многие уверяли, что тогда вместо царя был убит его двойник).
Вероятно, внешне Лжедмитрий II действительно был похож на предшественника. Что же касается всего остального, то второй самозванец представлял собой полную противоположность Григорию Отрепьеву. Русский историк Сергей Платонов отмечал, что Лжедмитрий I в самом деле был руководителем поднятого им движения. «Вор же [Лжедмитрий II], — подчеркивал исследователь, — вышел на свое дело из пропойской тюрьмы и объявил себя царем под страхом побоев и пытки. Не он руководил толпами своих сторонников и подданных, а, напротив, они его влекли за собою в стихийном брожении, мотивом которого был не интерес претендента, а собственные интересы его отрядов».
Один из многих
Первые известия о Лжедмитрии II датируются зимой 1607 года, когда в Литве обнаружился претендент на имя чудесным образом царя Дмитрия. Этот самозванец был тогда одним из многих, кто выдавал себя за царственную особу. Среди терских казаков появились «царевич Петр Федорович» (якобы сын царя Федора, то есть внук Ивана Грозного) и «царевич Иван-Август» (якобы сын Ивана Грозного от брака с Анной Колтовской). Первый проливал кровь на юге России, а затем соединился с воеводой «царя Дмитрия» Иваном Болотниковым в Туле. Второй действовал в Нижнем Поволжье, где ему покорилась Астрахань. Вслед за ними показался еще один «внук» Грозного, «сын» царевича Ивана Ивановича — «царевич Лаврентий». В казачьих станицах самозванцы росли как грибы: явились «дети» царя Федора Ивановича — «царевичи» Симеон, Савелий, Василий, Клементий, Ерошка, Гаврилка, Мартынка.
1/1«Восстание Болотникова», художник Э.Э. Лисснер, 1939 год
1Біріншіден, мектептердегі оқушылар санының төмендеуі - әскери жылдардағы балалар мектепке барған, ал олардың саны аз болған.
Екіншіден, 1958 жылы жеті жылдық білім берудің орнына жалпыға бірдей сегіз жылдық білім беруге көшу болды.
Үшіншіден, ауылдық жерлерде интернат-мектептердің ашылуы, бұл ауылдар мен ауылдарда оқуға көбірек қолайлы жағдай туғызды.
Төртіншіден, жоғары оқу орындарына қабылдау ережелері өзгерді - мектептен кейін біраз уақыт өндірісте жұмыс істеп, еңбек өтілі болуы керек және тек онымен бірге университетке бару керек болды.
2)2013 жылғы 1 қыркүйектен бастап Қазақстан төрт облыста (Алматы, Ақтөбе, Шығыс Қазақстан және Оңтүстік Қазақстан облыстары) 50 пилоттық мектептерде жан басына шаққандағы нормативтік қаржыландыруды тестілеуді бастады, 2014 жылғы 1 қаңтардан бастап Ақмола облысының 13 мектебі пилоттық жобаға енгізілді, 1-ден бастап 2017 жылдың қаңтарында Астана мен Алматыдағы тағы бес мектеп. 2018 жылдың 1 қыркүйегінен бастап жан басына қаржыландыру Астана қаласының 74 мемлекеттік және 11 жеке меншік мектебін қамтыды. 2019 жылдың 1 қыркүйегінен бастап бұл бағдарлама Алматыдағы тағы 192 мемлекеттік мектепке және Шымкенттегі 127 мектепке, ал 2019 жылдың қаңтарынан бастап республиканың барлық жекеменшік мектептеріне әсер етеді
3)ХІХ ғасырдың 60-жылдарында басталған мектептің қайта құрылуы білім беру жүйесін елдің әлеуметтік-экономикалық қажеттіліктеріне сәйкес жүргізуге бағытталды. 19 ғасырдың екінші жартысында тар, таптық, феодалдық мектеп жалпы халық үшін салыстырмалы түрде қол жетімді буржуазиялық, таптық мектеппен алмастырылды. Себебі, серфондты жою болды. Білім саласындағы таптық саясаттың әділетсіздігі айқындалды, классицизмге негізделген орта білімнің жоқтығы анықталды
4)Білім беру бағдарламаларының сипаты бойынша Қазақстандағы білім беру жалпы және кәсіптік білім болып бөлінеді. Білім берудің келесі деңгейлері бөлінеді: мектепке дейінгі тәрбие және оқыту, орта білім, жоғары және жоғары оқу орнынан кейінгі кәсіптік білім
5)КСРО-дағы жеті жылдық мектеп, жеті жылдық мектеп - бұл оқу орны (толық емес орта мектеп), оқу ұзақтығы 7 академиялық жылға тең, ол КСРО-да 1920-50-ші жылдары болған
Объяснение:
появлением в 1607 году второго российского самозванца, принявшего имя царя Дмитрия Ивановича, началась полномасштабная гражданская война, охватившая весь центр страны, поставившая Россию на грань гибели и приведшая к иноземному вторжению.
На портретах XVII века Лжедмитрий II изображался как Лжедмитрий I, что, конечно же, отнюдь не случайно, поскольку новый, второй самозванец выдавал себя уже не за царевича Дмитрия, сына Ивана Грозного, якобы когда-то в Угличе, а за «царя Дмитрия» (Григория Отрепьева), 30 июля 1605 года венчанного на царство и якобы чудом избежавшего смерти 17 мая 1606 года (многие уверяли, что тогда вместо царя был убит его двойник).
Вероятно, внешне Лжедмитрий II действительно был похож на предшественника. Что же касается всего остального, то второй самозванец представлял собой полную противоположность Григорию Отрепьеву. Русский историк Сергей Платонов отмечал, что Лжедмитрий I в самом деле был руководителем поднятого им движения. «Вор же [Лжедмитрий II], — подчеркивал исследователь, — вышел на свое дело из пропойской тюрьмы и объявил себя царем под страхом побоев и пытки. Не он руководил толпами своих сторонников и подданных, а, напротив, они его влекли за собою в стихийном брожении, мотивом которого был не интерес претендента, а собственные интересы его отрядов».
Один из многих
Первые известия о Лжедмитрии II датируются зимой 1607 года, когда в Литве обнаружился претендент на имя чудесным образом царя Дмитрия. Этот самозванец был тогда одним из многих, кто выдавал себя за царственную особу. Среди терских казаков появились «царевич Петр Федорович» (якобы сын царя Федора, то есть внук Ивана Грозного) и «царевич Иван-Август» (якобы сын Ивана Грозного от брака с Анной Колтовской). Первый проливал кровь на юге России, а затем соединился с воеводой «царя Дмитрия» Иваном Болотниковым в Туле. Второй действовал в Нижнем Поволжье, где ему покорилась Астрахань. Вслед за ними показался еще один «внук» Грозного, «сын» царевича Ивана Ивановича — «царевич Лаврентий». В казачьих станицах самозванцы росли как грибы: явились «дети» царя Федора Ивановича — «царевичи» Симеон, Савелий, Василий, Клементий, Ерошка, Гаврилка, Мартынка.
1/1«Восстание Болотникова», художник Э.Э. Лисснер, 1939 год
Изображение: Федеральное архивное агентство / РГАДА