1. Чем отличалось управление в государстве Караханидов от управления в прежнем государстве. 2. Чем отличается форма иктового землевладения в государствах Саманидов и Караханидов
Сарматтар туралы деректер өте аз. Бұл тайпаның аты б. з. б. III ғ. бастап тарихқа кірген. Сармат тайпалар одағы Батыс Қазақстан өңірінде өмір сүрген. Б. з. б.III — б. з. -дың IV ғасыры аралығында Тобыл мен Дунай аралығын мекендеген тайпалар. Олар алғашында б. з. б. VIII ғасырда «савроматтар» деп аталған. Б. з. б. II ғасырдан бастап Оңтүстік Оралды, Еділ бойын, Қазақстанның батыс аумағын қоныстанған. Б. з-дың IVғ. ғұндардан жеңіліп батысқа қарай қоныс аударған. Жауынгер сармат тайпалары дах (дай) – массагет, исседондармен туыстас болып келген. Сарматтар тілі иран тілінен түрік тіліне ауысқан. Сарматтардың құрамында роксоландар, алаңдар, аорстар, сирактар т. б. тайпалар болған.
Мәдениеті.Сарматтар мәдениеті 3 кезеңді қамтиды.
1.ерте сарматтар мәдениеті (прохор)
2.орта сарматтар мәдениеті (суслов)
3.кейінгі сарматтар мәдениеті.
Сарматтар қыш ыдыстар, сақина, білезік сияқты әшекей заттар жасаған. Б. з. II-IV ғғ. Сарматтардың аса ірі археологиялық ескерткіші – жерлеу орындары (Батыс Қазақстан облысының Шыңғырлау ауданында) табылған. Олар кейінгі сарматтар мәдениетіне жатады. Қабірге қасында түрлі әшекей заттары бар әйел жерленген.
III-V ғғ. зергерлік өнерге түсті металдардың ішінен алтынды көп қолданған. Осы кезде Қазақстан жерін мекендеген тайпалардың арасында зергерлік өнерде «полихромдық стиль» кең тарады. Қазақстанда б. з. VII – V ғғ. бұл стильдің екі түрі дамыды: безендіру, зерлеу әдістері. Сондықтан да «полихромдық стиль» б. з. 1-мыңжылдықтың басында туды деген болжам бар.
Сақтардың қоғамдық құрылысы
Сақ тайпалар одағына массагеттер, дайлар, иссодондар, аримаспылар, каспилер, аргипейлер т. б. ондаған тайпалар кіреді. Олар ежелгі грек авторларының еңбектерінде аталады. Массагеттер-Сырдарияның төменгі бойы мен Арал теңізінің оңтүстік және солтүстік-шығыс өңірінде, дайлар-Сырдарияның төменгі жағын, Арал теңізінің жағалауын, исседондар-Іле мен Шу өзендерінің бойын, оның шығыс жағындағы Тарбағатай тауына дейінгі алқапты алып жатты. Патшалардың белгісі –жебелі садақ болды. Сақ әйелдері қоғамдық өмірдің барлық салаларында, тіпті соғыс кезінде де ерлермен бірдей қатысып, ерлік көрсетіп отырған. Кейбір деректерге сүйенсек, сақ қыздары жауын жеңбей тұрмысқа шықпайтын болған. Және әскери өнерді ерлермен тең дәрежеде меңгерген. Осындай үлгі тұтуға лайықты сақ патшайымы Тұмар мен Зарина тарихта ерлігі және ақылдылығымен қалды. Сақтар көшпелі тұрмыс кешті. Олардың наным – сенімдерінде отқа, күнге, әруақтарға табыну кең тараған. Сыйынатын басты құдайы «Күн». Күннің символы ретінде жылқы малы таңдап алынады. «Күнді» құрмет тұтып, оған арнап ең жүйрік жануар-жылқыны құрбандыққа шалады. Отқа табыну-сақтану қызметін атқарған болуы мүмкін. «От» жергілікті халықтың түсінігі бойынша «тазалаушы күш иесі» ретінде қабылданған. От сеніміне қатысты әдет-ғұрыптар қазіргі қазақтардың тұрмыс-тіршілігінде көптеп сақталған.
Шаруашылығы.Көшпелі мал шаруашылығымен, отырықшы өмір сүріп егіншілікпен айналысты. Сармат тайпалары Еуразияның саяси–экономикалық және мәдени өмірінде елеулі рөл атқарған одақтар мен мемлекеттер құрамына кірді.
Семилетняя война 1756-1763 гг. была спровоцирована столкновением интересов России, Франции и Австрии с одной стороны и Португалии, Пруссии и Англии (в унии с Ганновером) с другой. Каждое из вступивших в войну государств, безусловно, преследовало собственные цели. Так, Россия пыталась усилить свое влияние на Западе.
Начало войне было положено сражением флотов Англии и Франции у Балеарских островов 19 мая 1756 г. Оно завершилось победой французов. Сухопутные действия начались позднее – 28 августа. Войско под командованием прусского короля Фридриха 2 вторглось на земли Саксонии, а позже, начало осаду Праги. В то же время, армия Франции оккупировала Ганновер.
Россия вступила в войну в 1757 г. В августе российская армия понесла тяжелейшие потери, но одержала победу в сражении при Гросс-Егерсдорфе, открыв путь в Восточную Пруссию. Однако командовавший войсками генерал-фельдмаршал Апраксин узнал о болезни императрицы Елизаветы Петровны. Полагая, что скоро трон займет ее наследник, Петр 3 Федорович, он начал отвод войск к русской границе. Позже, объявив такие действия изменой, императрица отдала Апраксина под суд. Его место командующего занял Фермор. В 1758 г. в России была присоединена территория Восточной Пруссии.
Дальнейшие события семилетней войны кратко: победы, одержанные в 1757 г. армией Пруссии под командованием Фридриха 2 в 1769 г. были сведены к нулю благодаря успешным действиям русско-австрийских войск во время Кунерсдорфского сражения. К 1761 г. Пруссия была на грани поражения. Но в 1762 г. умерла императрица Елизавета. Вступивший на престол Петр 3, был сторонником сближения с Пруссией. Предварительные переговоры о мире, проведенные осенью 1762 г. завершились заключением Парижского мирного договора 30 января 1763 г. Этот день официально считается датой окончания семилетней войны.
Победу одержала англо-прусская коалиция. Пруссия благодаря такому исходу войны окончательно вошла в круг ведущих европейских держав. Россия в результате этой войны ничего не приобрела, за исключением опыта военных действий. Франция – потеряла Канаду и большую часть заморских владений, Австрия утратила все права на Силезию и графство Гальц.
Объяснение:Сарматтар
Сарматтар туралы деректер өте аз. Бұл тайпаның аты б. з. б. III ғ. бастап тарихқа кірген. Сармат тайпалар одағы Батыс Қазақстан өңірінде өмір сүрген. Б. з. б.III — б. з. -дың IV ғасыры аралығында Тобыл мен Дунай аралығын мекендеген тайпалар. Олар алғашында б. з. б. VIII ғасырда «савроматтар» деп аталған. Б. з. б. II ғасырдан бастап Оңтүстік Оралды, Еділ бойын, Қазақстанның батыс аумағын қоныстанған. Б. з-дың IVғ. ғұндардан жеңіліп батысқа қарай қоныс аударған. Жауынгер сармат тайпалары дах (дай) – массагет, исседондармен туыстас болып келген. Сарматтар тілі иран тілінен түрік тіліне ауысқан. Сарматтардың құрамында роксоландар, алаңдар, аорстар, сирактар т. б. тайпалар болған.
Мәдениеті.Сарматтар мәдениеті 3 кезеңді қамтиды.
1.ерте сарматтар мәдениеті (прохор)
2.орта сарматтар мәдениеті (суслов)
3.кейінгі сарматтар мәдениеті.
Сарматтар қыш ыдыстар, сақина, білезік сияқты әшекей заттар жасаған. Б. з. II-IV ғғ. Сарматтардың аса ірі археологиялық ескерткіші – жерлеу орындары (Батыс Қазақстан облысының Шыңғырлау ауданында) табылған. Олар кейінгі сарматтар мәдениетіне жатады. Қабірге қасында түрлі әшекей заттары бар әйел жерленген.
III-V ғғ. зергерлік өнерге түсті металдардың ішінен алтынды көп қолданған. Осы кезде Қазақстан жерін мекендеген тайпалардың арасында зергерлік өнерде «полихромдық стиль» кең тарады. Қазақстанда б. з. VII – V ғғ. бұл стильдің екі түрі дамыды: безендіру, зерлеу әдістері. Сондықтан да «полихромдық стиль» б. з. 1-мыңжылдықтың басында туды деген болжам бар.
Сақтардың қоғамдық құрылысы
Сақ тайпалар одағына массагеттер, дайлар, иссодондар, аримаспылар, каспилер, аргипейлер т. б. ондаған тайпалар кіреді. Олар ежелгі грек авторларының еңбектерінде аталады. Массагеттер-Сырдарияның төменгі бойы мен Арал теңізінің оңтүстік және солтүстік-шығыс өңірінде, дайлар-Сырдарияның төменгі жағын, Арал теңізінің жағалауын, исседондар-Іле мен Шу өзендерінің бойын, оның шығыс жағындағы Тарбағатай тауына дейінгі алқапты алып жатты. Патшалардың белгісі –жебелі садақ болды. Сақ әйелдері қоғамдық өмірдің барлық салаларында, тіпті соғыс кезінде де ерлермен бірдей қатысып, ерлік көрсетіп отырған. Кейбір деректерге сүйенсек, сақ қыздары жауын жеңбей тұрмысқа шықпайтын болған. Және әскери өнерді ерлермен тең дәрежеде меңгерген. Осындай үлгі тұтуға лайықты сақ патшайымы Тұмар мен Зарина тарихта ерлігі және ақылдылығымен қалды. Сақтар көшпелі тұрмыс кешті. Олардың наным – сенімдерінде отқа, күнге, әруақтарға табыну кең тараған. Сыйынатын басты құдайы «Күн». Күннің символы ретінде жылқы малы таңдап алынады. «Күнді» құрмет тұтып, оған арнап ең жүйрік жануар-жылқыны құрбандыққа шалады. Отқа табыну-сақтану қызметін атқарған болуы мүмкін. «От» жергілікті халықтың түсінігі бойынша «тазалаушы күш иесі» ретінде қабылданған. От сеніміне қатысты әдет-ғұрыптар қазіргі қазақтардың тұрмыс-тіршілігінде көптеп сақталған.
Шаруашылығы.Көшпелі мал шаруашылығымен, отырықшы өмір сүріп егіншілікпен айналысты. Сармат тайпалары Еуразияның саяси–экономикалық және мәдени өмірінде елеулі рөл атқарған одақтар мен мемлекеттер құрамына кірді.
Семилетняя война 1756-1763 гг. была спровоцирована столкновением интересов России, Франции и Австрии с одной стороны и Португалии, Пруссии и Англии (в унии с Ганновером) с другой. Каждое из вступивших в войну государств, безусловно, преследовало собственные цели. Так, Россия пыталась усилить свое влияние на Западе.
Начало войне было положено сражением флотов Англии и Франции у Балеарских островов 19 мая 1756 г. Оно завершилось победой французов. Сухопутные действия начались позднее – 28 августа. Войско под командованием прусского короля Фридриха 2 вторглось на земли Саксонии, а позже, начало осаду Праги. В то же время, армия Франции оккупировала Ганновер.
Россия вступила в войну в 1757 г. В августе российская армия понесла тяжелейшие потери, но одержала победу в сражении при Гросс-Егерсдорфе, открыв путь в Восточную Пруссию. Однако командовавший войсками генерал-фельдмаршал Апраксин узнал о болезни императрицы Елизаветы Петровны. Полагая, что скоро трон займет ее наследник, Петр 3 Федорович, он начал отвод войск к русской границе. Позже, объявив такие действия изменой, императрица отдала Апраксина под суд. Его место командующего занял Фермор. В 1758 г. в России была присоединена территория Восточной Пруссии.
Дальнейшие события семилетней войны кратко: победы, одержанные в 1757 г. армией Пруссии под командованием Фридриха 2 в 1769 г. были сведены к нулю благодаря успешным действиям русско-австрийских войск во время Кунерсдорфского сражения. К 1761 г. Пруссия была на грани поражения. Но в 1762 г. умерла императрица Елизавета. Вступивший на престол Петр 3, был сторонником сближения с Пруссией. Предварительные переговоры о мире, проведенные осенью 1762 г. завершились заключением Парижского мирного договора 30 января 1763 г. Этот день официально считается датой окончания семилетней войны.
Победу одержала англо-прусская коалиция. Пруссия благодаря такому исходу войны окончательно вошла в круг ведущих европейских держав. Россия в результате этой войны ничего не приобрела, за исключением опыта военных действий. Франция – потеряла Канаду и большую часть заморских владений, Австрия утратила все права на Силезию и графство Гальц.