Геологическое строение Европы, несмотря на ее сравнительно небольшие размеры, весьма разнообразно. На востоке преобладают древние платформенные структуры, к которым приурочены невысокие, относительно слабо расчлененные равнины; на западе — разновозрастные геосинклинальные образования и молодые платформы..
В основании Европейской платформы залегают докембрийские метаморфические породы, обнажающиеся на северо-западе в виде Балтийского щита. Его территория не покрывалась морем, имея постоянную тенденцию к поднятию. За пределами Балтийского щита фундамент Европейской платформы погружен на значительную глубину и перекрыт комплексом морских и континентальных пород мощностью до 10 км. В районах наиболее активного прогибания плиты сформировались осложненные авлакогенами синеклизы, в пределах которых расположены Среднеевропейская равнина, котловина Балтийского моря. Более пассивные структуры фундамента плиты выявляются в качестве антеклиз, из которых в пределы Западной Европы заходит частично Мазовецко-Белорусская, выраженная в рельефе слабо, так как мощный (до 1000 м) осадочный чехол маскирует неровности рельефа кристаллического фундамента
Складкообразование и глыбовые поднятия, приведшие к образованию современных альпийских структур, достигли максимального развития в неогене. В это время сформировались Альпы, Карпаты, Стара-Планина, Пиренеи, Андалусские, Апеннинские горы, Динара, Пинд.
ответ: Морской климат умеренных широт присущ западным побережьям материков, прежде всего, северо-западной Европы. На ход температуры воздуха смягчающее влияние оказывают преобладающие западные ветры, дующие с океанов. Зимы мягкие со средними температурами наиболее холодного месяца выше 0°С, но, когда побережий достигают потоки арктического воздуха, бывают и морозы. Лето в целом довольно теплое; при вторжениях континентального воздуха днем температура может на короткое время повышается до +38°С. Этот тип климата с небольшой годовой амплитудой температур является наиболее умеренным среди климатов умеренных широт. Например, в Париже средняя температура января +3°С, июля – +18°С.Во многих районах осадки выпадают довольно равномерно в течение года. Циклоны, движущиеся с океанов, приносят много осадков на западные материковые окраины. Зимой, как правило, держится облачная погода со слабыми дождями и редкими кратковременными снегопадами. На побережьях обычны туманы, особенно летом и осенью (в Южной части Европы климат средиземноморский с сухим жарким летом и теплой влажной зимой).
ответ: Дунай от истока до устья протекает по территории или по границе 10 государств (Германия, Австрия, Словакия, Венгрия, Хорватия, Сербия, Болгария, Румыния, Молдавия и Украина).
Также бассейн Дуная полностью или частично охватывает территории 19 государств Центральной и Южной Европы (кроме 10 вышеперечисленных — Швейцария, Италия, Чехия, Польша, Словения, Босния и Герцеговина,Черногория Албания и Македония).
Для всех придунайских стран Дунай на отдельных участках является природной государственной границей с соседними странами. В границах территорий отдельных стран длина Дуная составляет от 1075 км (Румыния) до 0,2 км (Молдавия).
На берегах Дуная расположены десятки больших городов, в том числе столицы четырёх европейских стран: Австрии — Вена (1597 тысяч жителей), Сербии — Белград (1670 тыс.), Венгрии — Будапешт (1702 тыс.), Словакии — Братислава (425 тыс.). На притоке Изар стоит столица Баварии (федеральной земли Германии) Мюнхен (1365 тыс.).
После постройки в Германии канала Майн-Дунай в 1992 году, река стала частью трансъевропейского водного пути от Роттердама на Северном море до Сулина на Чёрном море (3500 км) (через Рейн, чьим притоком является Майн). Объём транспортных перевозок по Дунаю достиг 100 миллионов тонн (1987 год).
В нижнем течении Дуная существует румынский судоходный канал (Канал Дунай — Чёрное море), а в дельте реки — украинский судоходный канал «Дунай — Чёрное море». Оба канала обеспечивают проход крупных судов из Дуная в Чёрное море.
На реке имеется 19 шлюзов, разница между верхними и нижними бьефами может составлять от 5 до 34 метров.
Судоходство на Дунае продолжается в течение большей части года и прерывается лишь на 1—2 месяца. В особенно тёплые зимы оно не прекращается круглый год.
В ущелье Железные ворота на границе между Сербией и Румынией построены две ГЭС — Джердап I и Джердап II, первая из них является крупнейшей на Дунае и одной из крупнейших в Европе.
Күнтізбе (ағылш. calendar) – уақыт мезгілін есептеудің аспан денелерінің ауық-ауық қайталану ерекшелігіне негізделген жүйесі, анықтамалық басылым.
Ежелгі Римде әрбір айдың 1-күні календы деп аталған. Азды-көпті мәдениетке қол жеткен халықтардың бәрінде де күнтізбе болған, өйткені онсыз шаруашылықты ұйымдастыру мүмкін болмады. Ерте замандағы халықтар қардың кетуі, өзендердің тасуы, т.б. құбылыстарға негізделген табиғи күнтізбелерді пайдаланған. Бірақ дәлдігі нашар, құбылмалы ауа райына тәуелді табиғи күнтізбелер халық қажетін қанағаттандыра алмады. Ақыры, адамзат уақыт есебін дүркін-дүркін дәйекті түрде қайталанып тұратын аспан құбылыстарына негізделген күнтізбелер бойынша жүргізетін дәрежеге жетті. Мұндай күнтізбелер алғаш Ежелгі Шығыс елдерінде шықты. Аспан денелерінің қозғалыстарына негізделген күнтізбелерді 3 топқа бөлуге болады: күн күнтізбесі, ай күнтізбесі және аралас күнтізбелер.
Күн күнтізбесі Мысырда шыққан. Мысырлықтар жыл ұзақтығын 365 тәулікке теңестіріп, оны әрқайсысы 30 күндік 12 айға бөлген, артық қалатын 5 күнді ешбір айға қоспай, құдайға құлшылық ететін күндер деп есептеген. Ол Еуропалық күнтізбелерге арқау болды. Біздің заманымыздан бұрынғы 45 ж. Рим императоры Юлий Цезарь, астроном Созигеннің жобасы бойынша жаңа күнтізбе жариялады. Бұл күнтізбе Юлий күнтізбесі немесе ескі санат деп аталды. Юлий күнтізбесіндегі жылдың тропиктік жылдан 11 мин 14 с артықшылығы бар. Бұдан 128 жылда 1 күн, 384 жылда 3 күн жиналады. Осыны тұрақтандыру үшін Рим папасы Григорий ХІІІ 1582 ж. уақыт есебін 10 күнге ілгері жылжытып, 5-қазанды 15-қазан деп есептеу және әрбір 400 жылда 3 кібісе жылды жай жыл есебінде алу туралы жарлық шығарды. Уақыт есебінің бұл жүйесі Григорий күнтізбесі немесе жаңа санат деп аталады. Осы күні көптеген елдерде Григорий күнтізбесі қолданылады.
Қазақша-ағылшынша күнтізбе, желтоқсан айы
Алғашқы ай күнтізбесі ежелгі Вавилонда шықты. Онда әрбір 8 жылдың бесеуінің ұзақтығы 354 күннен, ал қалған үшеуінікі 384 күннен есептелді. Сонда жылдың орташа ұзақтығы (354.5+384.3):8=365,25 күнге тең болады.
Араб күнтізбесі де Ай қозғалысына негізделген. Араб жылы 12 айдан құралады. Әрбір 30 жылда 11 жыл 355 күннен, 19 жыл 354 күннен саналады. Нақты жылдан 11 күні кем болғандықтан, араб жылының басы жылжып отырады.
622 ж. арабша 1-жыл. Ол Мұхаммед пайғамбардың Меккеден Мединеге көшіп барған жылы. Жылдардың бұл жүйесі ай һижрасы деп аталады. Араб күнтізбесі араб елдерінде, Азия мен Африканың мұсылман дінін тұтатын көптеген елдерінде ресми қолданылады. Еврейлер ертеде Вавилон күнтізбесін қолданған, кейін біздің заманымыздан бұрынғы 4-ғасырда аралас күнтізбеге көшті. Еврейше жыл есебі біздің заманымыздан бұрынғы 3761 жылдан басталады. Яғни сол жылы “дүние жаралған”. Бұл күнтізбе Израиль мемлекетінде қолданылады. Ежелгі түркілер, негізінен, күн күнтізбесін пайдаланған. Кейін ол қазақ, өзбек, түрікмен, татар, әзірбайжан, т.б. халықтардың күнтізбелеріне негіз болды. Қазақтар мүшел есебі мен тоғыс есебін де қолданған. Қазақстанда 1918 жылдан бері Григорий күнтізбесі қолданылып келеді.[1]
Геологическое строение Европы, несмотря на ее сравнительно небольшие размеры, весьма разнообразно. На востоке преобладают древние платформенные структуры, к которым приурочены невысокие, относительно слабо расчлененные равнины; на западе — разновозрастные геосинклинальные образования и молодые платформы..
В основании Европейской платформы залегают докембрийские метаморфические породы, обнажающиеся на северо-западе в виде Балтийского щита. Его территория не покрывалась морем, имея постоянную тенденцию к поднятию. За пределами Балтийского щита фундамент Европейской платформы погружен на значительную глубину и перекрыт комплексом морских и континентальных пород мощностью до 10 км. В районах наиболее активного прогибания плиты сформировались осложненные авлакогенами синеклизы, в пределах которых расположены Среднеевропейская равнина, котловина Балтийского моря. Более пассивные структуры фундамента плиты выявляются в качестве антеклиз, из которых в пределы Западной Европы заходит частично Мазовецко-Белорусская, выраженная в рельефе слабо, так как мощный (до 1000 м) осадочный чехол маскирует неровности рельефа кристаллического фундамента
Складкообразование и глыбовые поднятия, приведшие к образованию современных альпийских структур, достигли максимального развития в неогене. В это время сформировались Альпы, Карпаты, Стара-Планина, Пиренеи, Андалусские, Апеннинские горы, Динара, Пинд.
ответ: Морской климат умеренных широт присущ западным побережьям материков, прежде всего, северо-западной Европы. На ход температуры воздуха смягчающее влияние оказывают преобладающие западные ветры, дующие с океанов. Зимы мягкие со средними температурами наиболее холодного месяца выше 0°С, но, когда побережий достигают потоки арктического воздуха, бывают и морозы. Лето в целом довольно теплое; при вторжениях континентального воздуха днем температура может на короткое время повышается до +38°С. Этот тип климата с небольшой годовой амплитудой температур является наиболее умеренным среди климатов умеренных широт. Например, в Париже средняя температура января +3°С, июля – +18°С.Во многих районах осадки выпадают довольно равномерно в течение года. Циклоны, движущиеся с океанов, приносят много осадков на западные материковые окраины. Зимой, как правило, держится облачная погода со слабыми дождями и редкими кратковременными снегопадами. На побережьях обычны туманы, особенно летом и осенью (в Южной части Европы климат средиземноморский с сухим жарким летом и теплой влажной зимой).
ответ: Дунай от истока до устья протекает по территории или по границе 10 государств (Германия, Австрия, Словакия, Венгрия, Хорватия, Сербия, Болгария, Румыния, Молдавия и Украина).
Также бассейн Дуная полностью или частично охватывает территории 19 государств Центральной и Южной Европы (кроме 10 вышеперечисленных — Швейцария, Италия, Чехия, Польша, Словения, Босния и Герцеговина,Черногория Албания и Македония).
Для всех придунайских стран Дунай на отдельных участках является природной государственной границей с соседними странами. В границах территорий отдельных стран длина Дуная составляет от 1075 км (Румыния) до 0,2 км (Молдавия).
На берегах Дуная расположены десятки больших городов, в том числе столицы четырёх европейских стран: Австрии — Вена (1597 тысяч жителей), Сербии — Белград (1670 тыс.), Венгрии — Будапешт (1702 тыс.), Словакии — Братислава (425 тыс.). На притоке Изар стоит столица Баварии (федеральной земли Германии) Мюнхен (1365 тыс.).
После постройки в Германии канала Майн-Дунай в 1992 году, река стала частью трансъевропейского водного пути от Роттердама на Северном море до Сулина на Чёрном море (3500 км) (через Рейн, чьим притоком является Майн). Объём транспортных перевозок по Дунаю достиг 100 миллионов тонн (1987 год).
В нижнем течении Дуная существует румынский судоходный канал (Канал Дунай — Чёрное море), а в дельте реки — украинский судоходный канал «Дунай — Чёрное море». Оба канала обеспечивают проход крупных судов из Дуная в Чёрное море.
На реке имеется 19 шлюзов, разница между верхними и нижними бьефами может составлять от 5 до 34 метров.
Судоходство на Дунае продолжается в течение большей части года и прерывается лишь на 1—2 месяца. В особенно тёплые зимы оно не прекращается круглый год.
В ущелье Железные ворота на границе между Сербией и Румынией построены две ГЭС — Джердап I и Джердап II, первая из них является крупнейшей на Дунае и одной из крупнейших в Европе.
Күнтізбе (ағылш. calendar) – уақыт мезгілін есептеудің аспан денелерінің ауық-ауық қайталану ерекшелігіне негізделген жүйесі, анықтамалық басылым.
Ежелгі Римде әрбір айдың 1-күні календы деп аталған. Азды-көпті мәдениетке қол жеткен халықтардың бәрінде де күнтізбе болған, өйткені онсыз шаруашылықты ұйымдастыру мүмкін болмады. Ерте замандағы халықтар қардың кетуі, өзендердің тасуы, т.б. құбылыстарға негізделген табиғи күнтізбелерді пайдаланған. Бірақ дәлдігі нашар, құбылмалы ауа райына тәуелді табиғи күнтізбелер халық қажетін қанағаттандыра алмады. Ақыры, адамзат уақыт есебін дүркін-дүркін дәйекті түрде қайталанып тұратын аспан құбылыстарына негізделген күнтізбелер бойынша жүргізетін дәрежеге жетті. Мұндай күнтізбелер алғаш Ежелгі Шығыс елдерінде шықты. Аспан денелерінің қозғалыстарына негізделген күнтізбелерді 3 топқа бөлуге болады: күн күнтізбесі, ай күнтізбесі және аралас күнтізбелер.
Күн күнтізбесі Мысырда шыққан. Мысырлықтар жыл ұзақтығын 365 тәулікке теңестіріп, оны әрқайсысы 30 күндік 12 айға бөлген, артық қалатын 5 күнді ешбір айға қоспай, құдайға құлшылық ететін күндер деп есептеген. Ол Еуропалық күнтізбелерге арқау болды. Біздің заманымыздан бұрынғы 45 ж. Рим императоры Юлий Цезарь, астроном Созигеннің жобасы бойынша жаңа күнтізбе жариялады. Бұл күнтізбе Юлий күнтізбесі немесе ескі санат деп аталды. Юлий күнтізбесіндегі жылдың тропиктік жылдан 11 мин 14 с артықшылығы бар. Бұдан 128 жылда 1 күн, 384 жылда 3 күн жиналады. Осыны тұрақтандыру үшін Рим папасы Григорий ХІІІ 1582 ж. уақыт есебін 10 күнге ілгері жылжытып, 5-қазанды 15-қазан деп есептеу және әрбір 400 жылда 3 кібісе жылды жай жыл есебінде алу туралы жарлық шығарды. Уақыт есебінің бұл жүйесі Григорий күнтізбесі немесе жаңа санат деп аталады. Осы күні көптеген елдерде Григорий күнтізбесі қолданылады.
Қазақша-ағылшынша күнтізбе, желтоқсан айы
Алғашқы ай күнтізбесі ежелгі Вавилонда шықты. Онда әрбір 8 жылдың бесеуінің ұзақтығы 354 күннен, ал қалған үшеуінікі 384 күннен есептелді. Сонда жылдың орташа ұзақтығы (354.5+384.3):8=365,25 күнге тең болады.
Араб күнтізбесі де Ай қозғалысына негізделген. Араб жылы 12 айдан құралады. Әрбір 30 жылда 11 жыл 355 күннен, 19 жыл 354 күннен саналады. Нақты жылдан 11 күні кем болғандықтан, араб жылының басы жылжып отырады.
622 ж. арабша 1-жыл. Ол Мұхаммед пайғамбардың Меккеден Мединеге көшіп барған жылы. Жылдардың бұл жүйесі ай һижрасы деп аталады. Араб күнтізбесі араб елдерінде, Азия мен Африканың мұсылман дінін тұтатын көптеген елдерінде ресми қолданылады. Еврейлер ертеде Вавилон күнтізбесін қолданған, кейін біздің заманымыздан бұрынғы 4-ғасырда аралас күнтізбеге көшті. Еврейше жыл есебі біздің заманымыздан бұрынғы 3761 жылдан басталады. Яғни сол жылы “дүние жаралған”. Бұл күнтізбе Израиль мемлекетінде қолданылады. Ежелгі түркілер, негізінен, күн күнтізбесін пайдаланған. Кейін ол қазақ, өзбек, түрікмен, татар, әзірбайжан, т.б. халықтардың күнтізбелеріне негіз болды. Қазақтар мүшел есебі мен тоғыс есебін де қолданған. Қазақстанда 1918 жылдан бері Григорий күнтізбесі қолданылып келеді.[1]