ответ:Вода, вода, кругом вода в Кыргызстане – только не тогда и не там, где это необходимо. Кыргызстан – государство Центральной Азии, в котором воды всегда было в достатке. Но в эпоху глобального потепления старые представления о запасах воды начинают претерпевать изменения, приводя в беспокойство работников сельскохозяйственной отрасли.
Задачи, с которыми приходится сталкиваться сегодняшним фермерам, иллюстрирует ситуация, сложившаяся в селении Тоготой, что на юге Ошской области Кыргызстана. Местные фермеры торопятся закончить к концу мая посев кукурузы, пшеницы и овощных культур. Но никто не знает, достанет ли области этим летом воды: в последнее время засушливое лето стало нормой жизни.
Несмотря на идеальное месторасположение поселка Тоготой между двумя притоками Сырдарьи – одной из крупнейших рек в Центральной Азии, засухи в Ошской области все чаще и чаще случаются. Основное беспокойство внушают пришедшие в упадок ирригационные каналы области. Большая часть воды, попадающая в ирригационную систему, растрачивается впустую еще до того, как попадает на поля. В результате жители поселка Тоготой, такие как Сталбек Каримов, опасаются, что не сумеют преодолеть еще одно лето с малым количеством осадков. "Летний период стал жарче, – говорит он. – Температуры растут, а воды становится все меньше".
Дебаты по поводу изменения климата в Кыргызстане имеют отношение не столько к уровню выбросов в атмосферу и экологическим методам работы, сколько к болезням скота, летней жаре и исчезновению рек. Жители Кыргызстана пытаются адаптироваться к новым условиям, но в стране, где политический климат бывает так же изменчив, как и столбик термометра, проблема заключается во внедрении новых методов хозяйствования и строительстве объектов инфраструктуры.
"Кыргызстан входит в группу стран, отстающих по темпам реализации проектов развития и программ в сфере изменения климата", – отмечает директор "Озонового центра" Марс Аманалиев в ответ на письменные вопросы EurasiaNet.org. "Озоновый центр" – государственная структура, занимающаяся непростой задачей – координацией работы Бишкека над проектами по адаптации к изменению климата.
Одной из мер по выработке комплексной стратегии стала работа над Национальным планом действий под эгидой Рамочной конвенции ООН об изменении климата (РКИК), подписанной Кыргызстаном. Этот документ, который должен стать плодом скоординированного планирования 11 министерств и ведомств, остается пока незавершенным.
"Для разработки адаптационных программ не хватает организационных возможностей, – отмечает Марс Аманалиев. – Концепция национальной стратегии разработана, но конкретная разработка программы адаптации с участием всех заинтересованных министерств и ведомств пока не имеет места".
В отсутствие скоординированного плана действий сельские жители Кыргызстана вынуждены справляться в одиночку собственными силами. "Животные быстрее подхватывают сегодня разные болезни, – отмечает житель поселка Тоготой Сталбек Каримов. – Скота гибнет все больше и больше".
Другая проблема заключается в отсутствии консенсуса по вопросу проблемы водных ресурсов и ее масштаба. Немаловажно и то, что продолжается полемика и в отношении темпов таяния ледников в горах Центральной Азии. В докладе, опубликованном в начале года в журнале "Nature", говорится, что ледники самых высоких азиатских пиков, стоки с которых обеспечивают водой более 1,4 млрд. человек, практически не уменьшились за последнее десятилетие. Правда, эти выводы были подвергнуты рядом ученых критике.
Марко Поло(15 қыркүйек 1254ж. — 9 қаңтар 1324ж.) — Венецияда, саудагер Нико Полоның отбасында туылған италян көпесі және саяхатшысы. Алайда кейбір деректер бойынша Марко Поло поляк делінеді, бұл жерде Поло кішкентай әріппен жазылады және бұл оның тегі емес, ұлтын білдіреді, бірақ бұл көзқарастың өтірік-шыңдығы белгісіз.
Өзінің «Алуан түрлі әлем туралы кітап» атты еңбегінде өзінің Азияға сапары туралы жазған. Марко Полоның еңбегіндегі ақпараттар күмәндік туғызсса да, бұл ақпараттар ортағасырлық: Иран, Қытай, Моңғолия, Индонезия және т.б. елдер туралы аса маңызды ақпарат көзі болып табылады. Бұл кітап 14 — 16 ғасырдағы саяхатшыларға, картографтарға, жазушыларға ірі әсерін тигізген. Сонымен қатар Үндістанға жол іздеген Христофор Колумб осы кітапты қолданған.
13 ғасырда Жерорта теңізінде үстемдік орнатқан венециялық және гэнуздық саудагерлер Орталық Азия, Қытай, Үндістан жерлеріне көз тігеді, ал бұл жаңа елдерді зерттеудің бастамасы болады. Сол себепті екі ірі венециялық саудагерлер Шығыс Азияға жол тартады. 1260 жылы Марконың әкесі — Николо өзінің ағасы Маффеомен, Крымда сауда үйі бар ағасы — Маркоға аттанады. Крымнан 1253 жылы Гийом де Рубрук жүріп өткен жолмен Сарай-Батуға жолға шығады. Сарай-Батуда 1 жыл болып, әрі қарай Бұхараға барады. Сол кездегі Батыйдың ағасы Берекенің әскери іс-әрекеттерінің қауіптілігіне байланысты, Николо мен Маффео Бұхарада 3 жыл қалып қалады. 3 жыл өткеннен кейін Хулагудың Ханбалықтағы ағасы және моңғол ханы Хубилайға жіберген парсы керуеніне қосылады. 1266 жылдың қысында Ханбалыққа жетеді және ағайындыларды Хубилай хан кездестіріп алады. Ағайындылардың айтуы бойынша Хубилай хан оларға алтын беріп және рим папасынан Йерусалимнен Иссус Христостын қабірінен май және христиан монархтарың жіберуін сұрайды. Сөйтіп Николо мен Маффео Ватиканға моңғол елшісімен жолға шығады, бірақ елші ауырып, жолда қалып қалады. Жолда Николо әйелінің қайтыс болғаның және 1254 жылы Марко атты баласының туылғаның естиді. 1269 жылы ағайындылар Венецияға оралып, Папа Климент IV – нің қайтыс болғаның естиді, жаңа рим папасы сайланбағандықтан, ағайындылар Хубилайдың тапсырмасың орындамақ болып 1271 жылы өзімен Марконы алып, Йерусалимге аттанады.
ответ:Вода, вода, кругом вода в Кыргызстане – только не тогда и не там, где это необходимо. Кыргызстан – государство Центральной Азии, в котором воды всегда было в достатке. Но в эпоху глобального потепления старые представления о запасах воды начинают претерпевать изменения, приводя в беспокойство работников сельскохозяйственной отрасли.
Задачи, с которыми приходится сталкиваться сегодняшним фермерам, иллюстрирует ситуация, сложившаяся в селении Тоготой, что на юге Ошской области Кыргызстана. Местные фермеры торопятся закончить к концу мая посев кукурузы, пшеницы и овощных культур. Но никто не знает, достанет ли области этим летом воды: в последнее время засушливое лето стало нормой жизни.
Несмотря на идеальное месторасположение поселка Тоготой между двумя притоками Сырдарьи – одной из крупнейших рек в Центральной Азии, засухи в Ошской области все чаще и чаще случаются. Основное беспокойство внушают пришедшие в упадок ирригационные каналы области. Большая часть воды, попадающая в ирригационную систему, растрачивается впустую еще до того, как попадает на поля. В результате жители поселка Тоготой, такие как Сталбек Каримов, опасаются, что не сумеют преодолеть еще одно лето с малым количеством осадков. "Летний период стал жарче, – говорит он. – Температуры растут, а воды становится все меньше".
Дебаты по поводу изменения климата в Кыргызстане имеют отношение не столько к уровню выбросов в атмосферу и экологическим методам работы, сколько к болезням скота, летней жаре и исчезновению рек. Жители Кыргызстана пытаются адаптироваться к новым условиям, но в стране, где политический климат бывает так же изменчив, как и столбик термометра, проблема заключается во внедрении новых методов хозяйствования и строительстве объектов инфраструктуры.
"Кыргызстан входит в группу стран, отстающих по темпам реализации проектов развития и программ в сфере изменения климата", – отмечает директор "Озонового центра" Марс Аманалиев в ответ на письменные вопросы EurasiaNet.org. "Озоновый центр" – государственная структура, занимающаяся непростой задачей – координацией работы Бишкека над проектами по адаптации к изменению климата.
Одной из мер по выработке комплексной стратегии стала работа над Национальным планом действий под эгидой Рамочной конвенции ООН об изменении климата (РКИК), подписанной Кыргызстаном. Этот документ, который должен стать плодом скоординированного планирования 11 министерств и ведомств, остается пока незавершенным.
"Для разработки адаптационных программ не хватает организационных возможностей, – отмечает Марс Аманалиев. – Концепция национальной стратегии разработана, но конкретная разработка программы адаптации с участием всех заинтересованных министерств и ведомств пока не имеет места".
В отсутствие скоординированного плана действий сельские жители Кыргызстана вынуждены справляться в одиночку собственными силами. "Животные быстрее подхватывают сегодня разные болезни, – отмечает житель поселка Тоготой Сталбек Каримов. – Скота гибнет все больше и больше".
Другая проблема заключается в отсутствии консенсуса по вопросу проблемы водных ресурсов и ее масштаба. Немаловажно и то, что продолжается полемика и в отношении темпов таяния ледников в горах Центральной Азии. В докладе, опубликованном в начале года в журнале "Nature", говорится, что ледники самых высоких азиатских пиков, стоки с которых обеспечивают водой более 1,4 млрд. человек, практически не уменьшились за последнее десятилетие. Правда, эти выводы были подвергнуты рядом ученых критике.
Объяснение:
Марко Поло(15 қыркүйек 1254ж. — 9 қаңтар 1324ж.) — Венецияда, саудагер Нико Полоның отбасында туылған италян көпесі және саяхатшысы. Алайда кейбір деректер бойынша Марко Поло поляк делінеді, бұл жерде Поло кішкентай әріппен жазылады және бұл оның тегі емес, ұлтын білдіреді, бірақ бұл көзқарастың өтірік-шыңдығы белгісіз.
Өзінің «Алуан түрлі әлем туралы кітап» атты еңбегінде өзінің Азияға сапары туралы жазған. Марко Полоның еңбегіндегі ақпараттар күмәндік туғызсса да, бұл ақпараттар ортағасырлық: Иран, Қытай, Моңғолия, Индонезия және т.б. елдер туралы аса маңызды ақпарат көзі болып табылады. Бұл кітап 14 — 16 ғасырдағы саяхатшыларға, картографтарға, жазушыларға ірі әсерін тигізген. Сонымен қатар Үндістанға жол іздеген Христофор Колумб осы кітапты қолданған.
13 ғасырда Жерорта теңізінде үстемдік орнатқан венециялық және гэнуздық саудагерлер Орталық Азия, Қытай, Үндістан жерлеріне көз тігеді, ал бұл жаңа елдерді зерттеудің бастамасы болады. Сол себепті екі ірі венециялық саудагерлер Шығыс Азияға жол тартады. 1260 жылы Марконың әкесі — Николо өзінің ағасы Маффеомен, Крымда сауда үйі бар ағасы — Маркоға аттанады. Крымнан 1253 жылы Гийом де Рубрук жүріп өткен жолмен Сарай-Батуға жолға шығады. Сарай-Батуда 1 жыл болып, әрі қарай Бұхараға барады. Сол кездегі Батыйдың ағасы Берекенің әскери іс-әрекеттерінің қауіптілігіне байланысты, Николо мен Маффео Бұхарада 3 жыл қалып қалады. 3 жыл өткеннен кейін Хулагудың Ханбалықтағы ағасы және моңғол ханы Хубилайға жіберген парсы керуеніне қосылады. 1266 жылдың қысында Ханбалыққа жетеді және ағайындыларды Хубилай хан кездестіріп алады. Ағайындылардың айтуы бойынша Хубилай хан оларға алтын беріп және рим папасынан Йерусалимнен Иссус Христостын қабірінен май және христиан монархтарың жіберуін сұрайды. Сөйтіп Николо мен Маффео Ватиканға моңғол елшісімен жолға шығады, бірақ елші ауырып, жолда қалып қалады. Жолда Николо әйелінің қайтыс болғаның және 1254 жылы Марко атты баласының туылғаның естиді. 1269 жылы ағайындылар Венецияға оралып, Папа Климент IV – нің қайтыс болғаның естиді, жаңа рим папасы сайланбағандықтан, ағайындылар Хубилайдың тапсырмасың орындамақ болып 1271 жылы өзімен Марконы алып, Йерусалимге аттанады.