Лев Семенович Берг (14.3. 1876, Бендеры қаласы – 24.12. 1950, Ресей, Санкт-Петербург) – ғалым, география ғылым докторы (1908), профессор (1914), КСРО ғылым академиясының академигі (1946), Ресейдің еңбек сіңірген ғылыми қайраткері (1934). Мәскеу университетін бітірген (1898). Берг География институтын ұйымдастырушыларының (1918) бірі. Бұл институт кейін Ленинград университеттінің география кафедрасына айналғаннан кейін (1925) өмірінің соңына дейін осы кафедраның меңгерушісі (1925 – 50). 1898 – 03 жылы Батыс Сібір, солтүстік Қазақстанның көп көлдерін, Балқашты, Арал теңізінен зерттеді. «Арал теңізі» физ-география тақырыбында докторлық диссертациясын қорғады. Осы еңбегі үшін Бергке Ресей География қоғамының П.П. Семенов-Тянь-Шаньский атындағы медалі берілді. Бергтің негізгі ғылыми еңбектері физика географияның жалпы мәселелеріне, жеке аймақтар мен аудандар географиясына, геоморфологияға, көл зерттеуге, палеогеографияға, зоогеографияға, жалпы биологияға, география тарихына, ихтиологияға, тағы басқаларға арналған. Ол табиғат бедері туралы В.В. Докучаев ілімін дамытты, география ландшафт ілімінің негізін салды. Қазақстан табиғатын зерттеуге үлкен үлес қосты. Теке, Қорғалжын, Қызылқақ, Сілеті теңіз, Теңіз, Балқаш көлдерінің, Арал теңізінің толық география сипаттамасын берді. География әдебиеттерде Торғай қолатын, Сарыарқаны дербес геоморфология аймақ ретінде жеке бөлді. Қазақстанды физика – география аудандарға бөлу де Бергтің еңбектерінен басталады. Берг 1904 жылдан Орыс география қоғамының мүшесі, 1940 – 50 жылы КСРО география қоғамының президенті, КСРО Мемлекеттік сыйлығын алған. (1954). Ол бірнеше орден, медальдармен марапатталған. Памирдегі бір шың, Курил аралдарындағы жанартау, Жетісу (Жоңғар) Алатауы мен Памирдегі мұздық, 60-тан аса өсімдік пен жануар Берг есімімен аталған.
Лев Семенович Берг (14.3. 1876, Бендеры қаласы – 24.12. 1950, Ресей, Санкт-Петербург) – ғалым, география ғылым докторы (1908), профессор (1914), КСРО ғылым академиясының академигі (1946), Ресейдің еңбек сіңірген ғылыми қайраткері (1934). Мәскеу университетін бітірген (1898). Берг География институтын ұйымдастырушыларының (1918) бірі. Бұл институт кейін Ленинград университеттінің география кафедрасына айналғаннан кейін (1925) өмірінің соңына дейін осы кафедраның меңгерушісі (1925 – 50). 1898 – 03 жылы Батыс Сібір, солтүстік Қазақстанның көп көлдерін, Балқашты, Арал теңізінен зерттеді. «Арал теңізі» физ-география тақырыбында докторлық диссертациясын қорғады. Осы еңбегі үшін Бергке Ресей География қоғамының П.П. Семенов-Тянь-Шаньский атындағы медалі берілді. Бергтің негізгі ғылыми еңбектері физика географияның жалпы мәселелеріне, жеке аймақтар мен аудандар географиясына, геоморфологияға, көл зерттеуге, палеогеографияға, зоогеографияға, жалпы биологияға, география тарихына, ихтиологияға, тағы басқаларға арналған. Ол табиғат бедері туралы В.В. Докучаев ілімін дамытты, география ландшафт ілімінің негізін салды. Қазақстан табиғатын зерттеуге үлкен үлес қосты. Теке, Қорғалжын, Қызылқақ, Сілеті теңіз, Теңіз, Балқаш көлдерінің, Арал теңізінің толық география сипаттамасын берді. География әдебиеттерде Торғай қолатын, Сарыарқаны дербес геоморфология аймақ ретінде жеке бөлді. Қазақстанды физика – география аудандарға бөлу де Бергтің еңбектерінен басталады. Берг 1904 жылдан Орыс география қоғамының мүшесі, 1940 – 50 жылы КСРО география қоғамының президенті, КСРО Мемлекеттік сыйлығын алған. (1954). Ол бірнеше орден, медальдармен марапатталған. Памирдегі бір шың, Курил аралдарындағы жанартау, Жетісу (Жоңғар) Алатауы мен Памирдегі мұздық, 60-тан аса өсімдік пен жануар Берг есімімен аталған.