10. Бессоюзное сложное предложение А) Слышно было, как стучит дождь по крыше дома.
В) Весь день стоит как бы хрустальный, и лучезарны вечера.
C) Море побагровело, навстречу солнцу поднималось облако.
D) Мы договорились встретиться у школы, но он не пришёл.
Е) В пословице говорится, что дело мастера боится.
Иванов С.М., Институт мировой экономики и международных отношений РАН, Журавель В.П., ответственный секретарь журнала "Право и безопасность"
Завершение периода «холодной войны» не привело человечество к долгожданному миру и уверенности в завтрашнем дне. Пока ведущие игроки мировой политики продолжают по инерции с недоверием относиться к новым инициативам и практическим шагам друг друга, появились новые глобальные вызовы и угрозы нашей цивилизации (международный терроризм, транснациональная организованная преступность, распространение наркотиков, морское пиратство, эпидемии ранее неизвестных заболеваний, техногенные и экологические катастрофы и др.). Эскалация новых вызовов и угроз человечеству в значительной мере опережает процесс разрешения существующих геополитических проблем, региональных и локальных конфликтов.
В этих условиях Россия принимает самое активное участие в решении проблем региональной и международной безопасности, участвует в урегулировании региональных конфликтов, миротворческих операциях различных форматов (ООН, ЕС, ОБСЕ, СНГ, ОДКБ), борьбе с международным терроризмом, морским пиратством и наркоугрозой.
Свой вклад в повышение уровня международной безопасности Российская Федерация внесла и тем, что в основном разрешила свой внутренний конфликт в Чечне. Сепаратисты, опиравшиеся на экстремистские исламистские группировки внутри республики и за рубежом, потерпели политическое и военное поражение. К настоящему времени крупные бандформирования разгромлены, часть боевиков добровольно вышла из подполья и амнистирована, иностранные наемники и их эмиссары уничтожены или были вынуждены покинуть Чечню. Вооруженные вылазки бандгрупп и теракты против представителей федеральных и региональных органов власти вышли за пределы Чечни, осложнив обстановку в Ингушетии и Дагестане. Уцелевшие боевики продолжают борьбу за влияние на местах, за перераспределение денежных потоков и ресурсов, за конкретные материальные ценности. Для вербовки в свои ряды молодежи ими активно используются нерешенные региональные проблемы социально-экономического характера, клановость, высокий уровень коррупции, массовая безработица, нарушение прав человека и т.п.
Вместе с тем следует отметить, что сохраняется неурегулированность территориального спора между ингушами и осетинами за Пригородный район. Очевидно, настало время вплотную заняться этим застарелым конфликтом, который лежит больше в финансово-экономической плоскости. Дальнейшее затягивание сроков принятия государственной целевой программы по мирному переселению граждан осетинской и ингушской национальности с соблюдением интересов всех участников конфликта, по мнению ряда экспертов, опасно для страны. Деструктивные силы в регионе могут в любое время сыграть на нерешенности этого территориального спора и спровоцировать новую кровавую бойню между ингушами и осетинами. И наоборот, решив этот конфликт мирным путем, власти могли бы восстановить доверие между ингушами и осетинами и повысить авторитет федерального центра в регионе.
Анализ общей ситуации на Северном Кавказе в последние годы показывает, что одними силовыми методами с бандитизмом и терроризмом покончить не удается. Причины сохранения напряженности в регионе кроются в том, что не созданы благоприятные условия для развития инфраструктуры и социально-экономической сферы республик Северного Кавказа. Годами складывавшийся синдром финансово-экономической ущербности, убыточности региона, опасности инвестирования в местную промышленность и инфраструктуру настало время решительно преодолеть. Потенциально республики Северного Кавказа самодостаточны: все они находятся в благоприятных климатических условиях, располагают необходимыми природными ресурсами, лежат на пересечении стратегических коммуникаций, население ведет здоровый образ жизни и продолжает увеличиваться (это на фоне общей удручающей демографической ситуации в стране). Представляется, что изменение
Күнтізбе (ағылш. calendar) – уақыт мезгілін есептеудің аспан денелерінің ауық-ауық қайталану ерекшелігіне негізделген жүйесі, анықтамалық басылым.
Ежелгі Римде әрбір айдың 1-күні календы деп аталған. Азды-көпті мәдениетке қол жеткен халықтардың бәрінде де күнтізбе болған, өйткені онсыз шаруашылықты ұйымдастыру мүмкін болмады. Ерте замандағы халықтар қардың кетуі, өзендердің тасуы, т.б. құбылыстарға негізделген табиғи күнтізбелерді пайдаланған. Бірақ дәлдігі нашар, құбылмалы ауа райына тәуелді табиғи күнтізбелер халық қажетін қанағаттандыра алмады. Ақыры, адамзат уақыт есебін дүркін-дүркін дәйекті түрде қайталанып тұратын аспан құбылыстарына негізделген күнтізбелер бойынша жүргізетін дәрежеге жетті. Мұндай күнтізбелер алғаш Ежелгі Шығыс елдерінде шықты. Аспан денелерінің қозғалыстарына негізделген күнтізбелерді 3 топқа бөлуге болады: күн күнтізбесі, ай күнтізбесі және аралас күнтізбелер.
Күн күнтізбесі Мысырда шыққан. Мысырлықтар жыл ұзақтығын 365 тәулікке теңестіріп, оны әрқайсысы 30 күндік 12 айға бөлген, артық қалатын 5 күнді ешбір айға қоспай, құдайға құлшылық ететін күндер деп есептеген. Ол Еуропалық күнтізбелерге арқау болды. Біздің заманымыздан бұрынғы 45 ж. Рим императоры Юлий Цезарь, астроном Созигеннің жобасы бойынша жаңа күнтізбе жариялады. Бұл күнтізбе Юлий күнтізбесі немесе ескі санат деп аталды. Юлий күнтізбесіндегі жылдың тропиктік жылдан 11 мин 14 с артықшылығы бар. Бұдан 128 жылда 1 күн, 384 жылда 3 күн жиналады. Осыны тұрақтандыру үшін Рим папасы Григорий ХІІІ 1582 ж. уақыт есебін 10 күнге ілгері жылжытып, 5-қазанды 15-қазан деп есептеу және әрбір 400 жылда 3 кібісе жылды жай жыл есебінде алу туралы жарлық шығарды. Уақыт есебінің бұл жүйесі Григорий күнтізбесі немесе жаңа санат деп аталады. Осы күні көптеген елдерде Григорий күнтізбесі қолданылады.
Қазақша-ағылшынша күнтізбе, желтоқсан айы
Алғашқы ай күнтізбесі ежелгі Вавилонда шықты. Онда әрбір 8 жылдың бесеуінің ұзақтығы 354 күннен, ал қалған үшеуінікі 384 күннен есептелді. Сонда жылдың орташа ұзақтығы (354.5+384.3):8=365,25 күнге тең болады.
Араб күнтізбесі де Ай қозғалысына негізделген. Араб жылы 12 айдан құралады. Әрбір 30 жылда 11 жыл 355 күннен, 19 жыл 354 күннен саналады. Нақты жылдан 11 күні кем болғандықтан, араб жылының басы жылжып отырады.
622 ж. арабша 1-жыл. Ол Мұхаммед пайғамбардың Меккеден Мединеге көшіп барған жылы. Жылдардың бұл жүйесі ай һижрасы деп аталады. Араб күнтізбесі араб елдерінде, Азия мен Африканың мұсылман дінін тұтатын көптеген елдерінде ресми қолданылады. Еврейлер ертеде Вавилон күнтізбесін қолданған, кейін біздің заманымыздан бұрынғы 4-ғасырда аралас күнтізбеге көшті. Еврейше жыл есебі біздің заманымыздан бұрынғы 3761 жылдан басталады. Яғни сол жылы “дүние жаралған”. Бұл күнтізбе Израиль мемлекетінде қолданылады. Ежелгі түркілер, негізінен, күн күнтізбесін пайдаланған. Кейін ол қазақ, өзбек, түрікмен, татар, әзірбайжан, т.б. халықтардың күнтізбелеріне негіз болды. Қазақтар мүшел есебі мен тоғыс есебін де қолданған. Қазақстанда 1918 жылдан бері Григорий күнтізбесі қолданылып келеді.[1]