Лічу, што гэтыя радкі выказваюць галоўную ідэю твора.
“А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай”
Шмат у пасляваенныя часы не вярнулася дадому салдат, не дачкаліся іхх родныя і блізкія, шмат па свеце бязіменных могілак і курганоў. Мы павінны свята захоўваць памяць аб гэтых людзях, якія былі чыімісьці братамі, бацькамі, сынамі, мужамі…
“А шапку я заўжды здыму
Перад магілай невядомай”
Шмат у пасляваенныя часы не вярнулася дадому салдат, не дачкаліся іхх родныя і блізкія, шмат па свеце бязіменных могілак і курганоў. Мы павінны свята захоўваць памяць аб гэтых людзях, якія былі чыімісьці братамі, бацькамі, сынамі, мужамі…