Көлемі ЗО жол. Бұл шығармада тұтас халыққа арнап айтылған терең де күрделі ойлар шерлі жүректен шамырқанып, толқып шыққан. Үлкен адамгершілік, қайраткерлік, оқымыстылық биікке көтерілген ақын үні бірде айбарлы, бірде кекті, бірде мұңлы. Қазақ халқын бөлмей-жармай, түгел қамтып, тұтас шолып, баршасына бағыштап айтылған өлеңнің әлеуметтік салмағы орасан зор. Ақын алдымен көз алдыңызға мұрты аузына түскен, бір ұрты май, бір ұрты қан, алғашқыда шырайы сартша жылтырап тұрған қазақтың кескінін алып келеді. Осыдан кейін барып оның ішкі әлемін, мінез ерекшеліктерін айқындап аша бастайды.
Көлемі ЗО жол. Бұл шығармада тұтас халыққа арнап айтылған терең де күрделі ойлар шерлі жүректен шамырқанып, толқып шыққан. Үлкен адамгершілік, қайраткерлік, оқымыстылық биікке көтерілген ақын үні бірде айбарлы, бірде кекті, бірде мұңлы. Қазақ халқын бөлмей-жармай, түгел қамтып, тұтас шолып, баршасына бағыштап айтылған өлеңнің әлеуметтік салмағы орасан зор. Ақын алдымен көз алдыңызға мұрты аузына түскен, бір ұрты май, бір ұрты қан, алғашқыда шырайы сартша жылтырап тұрған қазақтың кескінін алып келеді. Осыдан кейін барып оның ішкі әлемін, мінез ерекшеліктерін айқындап аша бастайды.
Происходит от звать, далее от праслав. *zъvati, от кот. в числе прочего произошли: ст.-слав. зъвати, зовѫ (др.-греч. καλεῖν, κράζειν), русск. звать, зову, укр. зва́ти, зову́, белор. зваць, болг. зова́ «зову, называю», сербохорв. зва̏ти, зо̀ве̑м, словенск. zváti, zóvem, др.-чешск. zváti, zovu, чешск. zvát, zvu, словацк. zvаť, zvem, польск. zwać, zowę. Родственно лит. žavė́ti «околдовать, зачаровать», латышск. zave^t «заговаривать, чаровать», др.-инд. hávatē «зовет», авест. zavaiti «зовет, кличет», арм. jaunem «посвящаю», возм., греч. καυχᾶσθαι «хвастать», ирл. guth «голос»; ср. особенно ст.-слав. зъватъ, супин: др.-инд. hvā́tum, ст.-слав. зъватель «тот, кто зовет»; др.-инд. hvātar-, авест. zbātar-, ст.-слав. зъванъ: др.-инд. huvānas; с др. ступенью чередования: др.-инд.