Даосизм почти никогда не был официальной религией — скорее представлял собой движение народных масс, одиноких практиков и отшельников. Но в недрах даосизма регулярно рождались новые идеи, которые вдохновляли учёных, политиков, писателей. Крестьянские бунты в Китае и восстания со свержением династий зарождались тоже в недрах даосизма [5].
Даосизм в дальнейшем разделился на два течения: школы Сунь Цзяня и Инь Вэня, с одной стороны и школа Чжуан Чжоу с другой.
В эпоху Шести династий Школа Небесных Наставников распространилась по всему Китаю, однако другие школы приобретали популярность, и влияние Небесных Наставников ослабевало. Школа была расколота, появились также Северные Небесные Наставники, а потом и Южные Небесные Наставники. Параллельно набирали силу школы Шанцин (делающая упор на визуализациях и контактом с небожителями) и Линбао (обращающая внимание на медитации, испытавшая влияние буддизма).
Позднее, в танскую эпоху Школа Небесных Наставников была воссоздана как Школа Истинного Единого (Чжэнъи), получив особые императорские привилегии, в эпоху Сун школа Чжэнъи получила императорские привилегии и было признано её главенство над Шанцин и Линбао, а в 1304 году монгольские власти подтвердили статус школы, и заметно ослабевшие Шанцин и Линбао были поглощены и прекратили самостоятельное существование.
Ван Чунъян (XII век) и его ученики основали школу Цюаньчжэнь монастырского даосизма, которая получила распространение преимущественно на севере Китая. Таким образом в послемонгольскую эпоху даосизм стал представляться двумя основными школами — Школа Истинного Единого на юге и Цюаньчжэнь на севере.
Бұл топтық танымдық белсенділік әдісі, ол проблеманы рационалды ұйымдастыруға арналған және де қабылдау мен бағалаудың түрлі жақтарын көрсетеді. Бір мәселе, жағдаят алдын-ала беріледі. Ол көпөлшемді болып, нақты бір жауабы немесе шешімі болмауы қажет. Сынып 6 топқа бөлінеді, әр топ өзіне бір қалпақты таңдайды(жеребе бойынша немесе бөліп беріледі). Әр қалпақ түсі ойдың даму бағытын анықтайды:
Ақ – ең бейтарап. Сондықтын, осы топ мүшелері фактілермен жұмыс жасайды. Яғни, барлығы неге дәл осылай, басқаша емес екенін дәлелдейді.
Сары – шуақты, бақытты, позитивті. Бұл топтың мүшелері ұсынылған шешімнің оң аспектілерін ғана бейнелейді, артықшылықтарын іздейді.
Қара – теріс, күңгірт, жоққа шығаратын. Бұл топ оған қарсы күмән келтірулері тиіс.
Қызыл – эмоция. Бұл топ өз нәтижелерінде негіздемесі жоқ, осы жағдайдың тек эмоционалдық жақтарын қарастырады.
Жасыл – шығармашылық. Осы топтың мүшелері берілген жағдайға фантастикалық және күтпеген болуы мүмкін жаңа шешімдер ұсынады.
Көк – бейтарап, бағалау. Шын мәнінде, топта барлық топтардың ұсыныстарын бағалайтын және оңтайлы шешім табатын сарапшылар мен талдаушылар болады.
Бұл «Алты қалпақ» стандарты болып табылады. Бірақ әрбір мұғалім өз жоспарлары мен сабақ тақырыбына сәйкес стратегияны бейімдей алады
Даосизм почти никогда не был официальной религией — скорее представлял собой движение народных масс, одиноких практиков и отшельников. Но в недрах даосизма регулярно рождались новые идеи, которые вдохновляли учёных, политиков, писателей. Крестьянские бунты в Китае и восстания со свержением династий зарождались тоже в недрах даосизма [5].
Даосизм в дальнейшем разделился на два течения: школы Сунь Цзяня и Инь Вэня, с одной стороны и школа Чжуан Чжоу с другой.
В эпоху Шести династий Школа Небесных Наставников распространилась по всему Китаю, однако другие школы приобретали популярность, и влияние Небесных Наставников ослабевало. Школа была расколота, появились также Северные Небесные Наставники, а потом и Южные Небесные Наставники. Параллельно набирали силу школы Шанцин (делающая упор на визуализациях и контактом с небожителями) и Линбао (обращающая внимание на медитации, испытавшая влияние буддизма).
Позднее, в танскую эпоху Школа Небесных Наставников была воссоздана как Школа Истинного Единого (Чжэнъи), получив особые императорские привилегии, в эпоху Сун школа Чжэнъи получила императорские привилегии и было признано её главенство над Шанцин и Линбао, а в 1304 году монгольские власти подтвердили статус школы, и заметно ослабевшие Шанцин и Линбао были поглощены и прекратили самостоятельное существование.
Ван Чунъян (XII век) и его ученики основали школу Цюаньчжэнь монастырского даосизма, которая получила распространение преимущественно на севере Китая. Таким образом в послемонгольскую эпоху даосизм стал представляться двумя основными школами — Школа Истинного Единого на юге и Цюаньчжэнь на севере.
Объяснение:
Бұл топтық танымдық белсенділік әдісі, ол проблеманы рационалды ұйымдастыруға арналған және де қабылдау мен бағалаудың түрлі жақтарын көрсетеді. Бір мәселе, жағдаят алдын-ала беріледі. Ол көпөлшемді болып, нақты бір жауабы немесе шешімі болмауы қажет. Сынып 6 топқа бөлінеді, әр топ өзіне бір қалпақты таңдайды(жеребе бойынша немесе бөліп беріледі). Әр қалпақ түсі ойдың даму бағытын анықтайды:
Ақ – ең бейтарап. Сондықтын, осы топ мүшелері фактілермен жұмыс жасайды. Яғни, барлығы неге дәл осылай, басқаша емес екенін дәлелдейді.
Сары – шуақты, бақытты, позитивті. Бұл топтың мүшелері ұсынылған шешімнің оң аспектілерін ғана бейнелейді, артықшылықтарын іздейді.
Қара – теріс, күңгірт, жоққа шығаратын. Бұл топ оған қарсы күмән келтірулері тиіс.
Қызыл – эмоция. Бұл топ өз нәтижелерінде негіздемесі жоқ, осы жағдайдың тек эмоционалдық жақтарын қарастырады.
Жасыл – шығармашылық. Осы топтың мүшелері берілген жағдайға фантастикалық және күтпеген болуы мүмкін жаңа шешімдер ұсынады.
Көк – бейтарап, бағалау. Шын мәнінде, топта барлық топтардың ұсыныстарын бағалайтын және оңтайлы шешім табатын сарапшылар мен талдаушылар болады.
Бұл «Алты қалпақ» стандарты болып табылады. Бірақ әрбір мұғалім өз жоспарлары мен сабақ тақырыбына сәйкес стратегияны бейімдей алады