Т. Шаўчэнка вольны, аднак большасць яго родных засталіся прыгоннымі. Ён піша пра гаротнае жыццё сялян пад панскім прыгнётам. Т. Шаўчэнка высока цэніць народныя пераказы, легенды, песні, у якіх услаўляецца колішняя слава ўкраінскіх казакоў, гераізм, які яны праяўлялі ў барацьбе з прыгнятальнікамі.
Не толькі творчасцю, але і сваім трагічным і адначасова гераічным лёсам Т. Шаўчэнка паказаў прыклад самаадданага служэння Украіне, роднаму народу і яго культуры. Украінскі паэт разам з прагрэсіўнымі прадстаўнікамі расійскага грамадства выступаў супраць царскага самадзяржаўя і дэспатызму. Яскравы прыклад — невялікая паэма «Цары» (1848). Творы Тараса Шаўчэнкі прасякнуты любоўю да радзімы, напісаны народнай мовай, вызначаюцца блізкасцю да фальклору, разнастайнасцю рытмаў, меладычнасцю. У ранняй яго творчасці (вершы, балады, паэмы «Кацярына», 1838, «Гайдамакі», 1841; драма «Назар Стадоля», 1843, і інш.) спалучэнне рамантызму з рэалістычнымі тэндэнцыямі. У паэме «Наймічка» (1845) стварыў яркі драматычны вобраз жанчыны-маці.
Тарас Шаўчэнка ў сваёй творчасці выразіў думкі і настроі, якія былі важнымі ў жыцці ўкраінцаў у той час. Яго творчасць знайшла водгук у сэрцах людзей, аб чым сведчыць тое, што ў другой палове XIX і ў пачатку XX ст. ці не адзінаю кніжкай у большасці вясковых хат Украіны быў «Кабзар»; вершы з яго вучылі напамяць, па ім вучыліся чытаць. У той час творы Шаўчэнкі аб'ядналі ўкраінскі народ, асабліва жыхароў Левабярэжнай Украіны
Не толькі творчасцю, але і сваім трагічным і адначасова гераічным лёсам Т. Шаўчэнка паказаў прыклад самаадданага служэння Украіне, роднаму народу і яго культуры. Украінскі паэт разам з прагрэсіўнымі прадстаўнікамі расійскага грамадства выступаў супраць царскага самадзяржаўя і дэспатызму. Яскравы прыклад — невялікая паэма «Цары» (1848). Творы Тараса Шаўчэнкі прасякнуты любоўю да радзімы, напісаны народнай мовай, вызначаюцца блізкасцю да фальклору, разнастайнасцю рытмаў, меладычнасцю. У ранняй яго творчасці (вершы, балады, паэмы «Кацярына», 1838, «Гайдамакі», 1841; драма «Назар Стадоля», 1843, і інш.) спалучэнне рамантызму з рэалістычнымі тэндэнцыямі. У паэме «Наймічка» (1845) стварыў яркі драматычны вобраз жанчыны-маці.
Тарас Шаўчэнка ў сваёй творчасці выразіў думкі і настроі, якія былі важнымі ў жыцці ўкраінцаў у той час. Яго творчасць знайшла водгук у сэрцах людзей, аб чым сведчыць тое, што ў другой палове XIX і ў пачатку XX ст. ці не адзінаю кніжкай у большасці вясковых хат Украіны быў «Кабзар»; вершы з яго вучылі напамяць, па ім вучыліся чытаць. У той час творы Шаўчэнкі аб'ядналі ўкраінскі народ, асабліва жыхароў Левабярэжнай Украіны