ть!!
1.Чий письменник Г.Уеллс?
2.Чому Джіп та його тато змогли потрапити в чарівну крамницю?
3.Що мав зробити Джіп,щоб оживити солдатиків?
4.За до чого продавець дізнався,що в кишені у Джіпа опинився набір,,Купи і дивуй друзів‘‘?
Дайте розгорнуту відповідь.
Що символізує вміст капелюха Джіпового тата у новелі ,,Чарівна крамниця‘‘?
Объяснение:
Аудиторская деятельность (аудит) - независимая проверка
аудиторами и аудиторскими организациями бухгалтерской (финансовой)
отчетности и других документов субъектов хозяйствования с целью
оценки достоверности совершенных финансовых и хозяйственных
операций, их соответствия законодательству государства,
направленная на защиту интересов собственников, оказание субъектам
хозяйствования содействия в расчетах с бюджетом и повышение
эффективности их деятельности.
Аудиторская деятельность может осуществляться как
предпринимателем (аудитором), действующим без образования
юридического лица, так и юридическим лицом (аудиторской
организацией).
Затраты на проведение аудита относятся на себестоимость
продукции, товаров, работ, услуг и приравниваются к материальным
затратам.
Статья 2. Виды аудиторских услуг
В процессе аудита составляется аудиторское заключение,
характеризующее:
а) состояние и содержание годовой бухгалтерской (финансовой)
отчетности;
б) достоверность и полноту годового баланса банков, фондов,
бирж, компаний, обществ, других субъектов хозяйствования
независимо от форм собственности и видов деятельности;
в) потенциальные возможности субъектов хозяйствования в
инвестиционной и инновационной деятельности, возможности выбора
предприятий при определении участников инновационных проектов;
г) целевое использование кредитных ресурсов и инвестиций;
д) своевременность и полноту формирования уставного капитала
субъектов хозяйствования;
е) финансовое состояние: эмитентов ценных бумаг;
государственных предприятий при отчуждении имущества, передаче его
в аренду в процессе приватизации; субъектов хозяйствования,
признаваемых несостоятельными (банкротами).
Аудиторы и аудиторские организации могут оказывать другие
аудиторские услуги, связанные с их профессиональной деятельностью:
по постановке и восстановлению бухгалтерского учета; составлению
деклараций о доходах и финансовой отчетности; анализу
финансово-хозяйственной деятельности; оценке активов и пассивов
предприятия; информационному обслуживанию заказчиков;
консультированию по вопросам налогового и хозяйственного
законодательства государства.
Статья 3. Виды аудита
Аудит может быть внешним и внутренним. Внешний аудит -
независимая форма аудита, внутренний - ведомственная или
внутренняя форма контроля. Внутренний аудит создается по желанию и
на условиях субъекта хозяйствования, подконтролен ему, заменить
внешний аудит не может, потому что его деятельность регулируется
субъектом хозяйствования. Аудит может быть обязательным и
инициативным.
Обязательная аудиторская проверка проводится в случаях,
установленных законодательством государства, инициативная - по
решению субъектов хозяйствования или собственника.
Глава 2. Аудитор, аудиторские организации и объединения
Статья 4. Аудитор
К аттестации на право заниматься аудиторской деятельностью
допускаются лица, имеющие высшее экономическое или юридическое
образование, а также стаж работы по специальности не менее пяти
лет.
Аудитор имеет право заниматься аудиторской деятельностью
индивидуально в качестве предпринимателя или сотрудника
аудиторской организации. Занятие индивидуальной
предпринимательской деятельностью возможно только после получения
лицензии на эту деятельность и включения в государственный реестр
аудиторов и аудиторских организаций. К аудиторам, получившим право
на занятие аудиторской деятельностью в других странах и желающим
осуществлять аудиторскую деятельность на территории данного
государства, предъявляются требования, предусмотренные в настоящей
статье.
Статья 11. Обязанности аудиторов и аудиторских организаций
Аудиторы и аудиторские организации обязаны:
а) сообщать заказчику о невозможности своего участия в
проведении аудиторской проверки субъекта хозяйствования вследствие
обстоятельств, указанных в статье 9 настоящего Закона;
б) обеспечивать сохранность документов, полученных на
проверяемом субъекте хозяйствования, а также составленных ими в
ходе проверки;
в) гарантировать заказчику конфиденциальность представленных
им и выявленных в ходе аудиторских работ любой информации и
данных, результатов проверки и финансового состояния заказчика;
г) не использовать в своих целях или в интересах третьих лиц
полученную в результате аудиторской проверки информацию;
д) сообщать собственникам в ходе проведения аудита в
письменной форме о фактах, свидетельствующих о серьезных
нарушениях законодательства государства, в результате которых
предприятие или государство понесли либо могут понести ущерб.
Статья 12. ответственность аудиторов
и аудиторских организаций
Аудиторская организация (аудитор) несет ответственность за
нарушения требований действующего законодательства государства при
осуществлении аудиторской деятельности. В случае, если в
результате небрежности либо неправомерных действий аудитора или
аудиторской организации предприятию нанесен материальный ущерб, он
подлежит возмещению аудиторской организацией (аудитором) в
соответствии с действующим законодательством государства и
условиями договора.
XVIII ғасырдың екінші жартысындағы патша үкіметінің Кіші жүз бен Орта жүздегі саясаты
Объяснение:
XVIII ғасырдың екінші жартысындағы патша үкіметінің Кіші жүз бен Орта жүздегі саясаты
Хиуа хандығы
XVIII ғасырдың алғашқы жартысында қазақ қоғамының онсыз да ауыр жағдайын солтүстік-батыстан — башқұрттар мен Еділ қалмақтары, солтүстіктен — Сібір қазақтары, оңтүстіктен Қоқан және Хиуа хандықтары тарапынан төнген қауіп күрделендіре түсті.
Қазақ елінің халықаралық жағдайының шиеленісіне түсуі және ішкі ұлттық тұтастықтың болмауы Әбілқайыр бастаған саяси топтың Ресей империясының үкіметімен жақындасуына жол ашты. Бұл жағдай қазақ қоғамындағы саяси күштердің өзара алауыздығын тереңдете түсті.
Кіші жүзде өзара дүрдараз Әбілқайыр хан мен Батыр сұлтан билік жүргізсе, Орта жүзде Сәмеке мен Күшік хандар ресми хан саналғанымен, Барақ пен Әбілмәмбет сұлтандар да дербес билікті иемденді. Сәмеке мен Күшіктің билігі Ұлы жүздің бір бөлігіне де тарады. Олар өз кезегінде Жоңғарияға тәуелділікте болды. Ал Ұлы жүздің қалған бөлігінде Жолбарыс ханның билігі сақталды. Патша үкіметі қазақ билеушілерінің өзара алауыздығын шебер пайдаланып, әкімшілік және саяси шаралар арқылы батыс аудандарды отарлауын жеделдетті. Қазақ жерінің батыс бөлігі Ресей империясына іргелес орналасқан аймақ еді. Кіші жүздің бірінші болып Ресейге қосылуы мұнда, отарлық езгінің алғашқы ауыртпалығын да ала келді. Осыған байланысты Кіші жүз үнемі ұлт-азаттық қозғалыстың ошағына айналды.
XVIII ғасырдағы қазақ қоғамындағы билеуші топтардың арасындағы алауыздық 1748 жылы Әбілқайыр ханның өліміне әкелді. Бұл қазақ жүздерінің басын біріктіру мүмкіндігін әлсіретті. Әбілқайыр ханның орнына келген Нұралы ханның билігі енді Орта жүзге жүрмеді. Тіпті Кіші жүздің өзінде Әбілқайыр мұрагерлерінің жағдайы орнықты болмады. Нұралыны Кіші жүздің рубасылары түгелдей мойындаған жоқ.
Әбілқайыр хан
Сырдария төңірегіндегі, шекті руы Батыр сұлтанды хан сайлады. Нұралыны тек байұлы рулары қолдады. Нұралы өз жағдайының қиындығын жақсы түсінді, ендігі уақытта қолдауды рубасыларынан емес, патша үкіметі тарапынан іздей бастады. Кіші жүздегі нақты жағдайдың барысын бақылап отырған патша үкіметі де өз тарапынан Қазақ жүздерінің саяси жағынан нығаюына мүдделі болған жоқ. Орта жүздегі Абылай ықпалының арта түсуі, қазақтарға көрші башқұрт халқында азаттық күрестің өрістеуі патша үкіметінің отаршылдық мүдделеріне қайшы келеді.
1748 жылы патша үкіметі Нұралыға хан атағын бекітіп беріп, жылына 600 сом мемлекеттік жалақы белгіленген. Ол орыс мемлекетінен жалақы алатын шенеунікке айналды. Нұралы хан енді өзінің барлық іс-қимылдарын патша үкіметімен ақылдасып жүргізуге тиіс болды, оған Орынборға аманат жіберіп тұру міндеті жүктелді. Патша үкіметінің бұл шаралары Нұралыға деген сұлтан ақсүйектері мен рубасыларының қарсылығын одан әрі өршіте түсті. XVIII ғасырдың 40—60-жылдарында оңтүстік шекаралардағы жайылымдар үшін қарақалпақтар, түрікмендермен қақтығыстар да күшейе бастаған еді.
Қазақтардың Еділ мен Жайық арасындағы жерлер үшін торғауыт қалмақтарымен қарым-қатынасы нашарлай берді. Халықтарды бір-біріне айдап салу мақсатында патша үкіметі «ішкі жаққа» өткен қазақтарды тұтқындауға бұйрық берді. Осының бәрі Нұралы хандығында қысқы жайылымдар үшін жер тапшылығы дағдарысын туғызды.
Еділ
Патша үкіметінің Каспий теңізінің солтүстік-батыс өңіріндегі құнарлы да шұрайлы жерлерді орыс помещиктеріне бөліп беруі қазақтардың дәстүрлі жайылымдық жерлерін мейлінше тарылтты. Жайық бойын қуалай тұрғызылған бекіністер тізбегі — Ор шебі қазақтар тарапынан қарсылық тудырмай қоймады. Ор өзенінен әрі жалғасқан Сібір, Ащы шебі Ертіс шебімен қосылды. Ал бекіністерге қоныстандырылған орыс-қазақтар мен жерсіз орыс шаруаларының жергілікті қазақтардың жеріне көз салуы патша үкіметі езгісіне қарсы наразылықтың өрістеуіне негіз болды.
1742—1765 жылдардағы заң актілері бойынша казақтардың Еділ мен Жайық арасындағы, Есіл мен Тобылдың жоғары ағысындағы, Каспий теңізінің солтүстік жағалауы бойындағы жерлерде көшіп-қонуына тыйым салынды. Бұл жағдай казақтардың түпкілікті мүдделеріне қайшы келді. 1771 жылы Еділ мен Жайық арасындағы қалмақтардың біразы Жоңғарияға көшіп кеткеннен кейін де бұл жер қазақ әскерлеріне және мемлекеттік қорға берілді. Осылайша жер тапшылығы қазақ билеушілерінің арасындағы алауыздықты одан әрі ушықтыра түсті.