В начале XX века экономика Турции находилась в кризисном состоянии. XX веке зависимость Турции от иностранных государств увеличилась. Наибольшую прибыль иностранцы получали от турецких железных дорог. В 1903 году было подписано соглашение с Германией о совместном строительстве железной дороги Берлин-Багдад. Россия и Англия, считавшие Германию своим противником, в году в Ревеле (Таллинн) достигли согласия о разделе Турции. Чтобы предотвратить это, младотурки решили выступить раньше времени, определенного на съезде в Париже в 1907 году. 3 июля 1908 года первым выступил Ниязи бей, комендант маленького городка в Македонии. К нему примкнула группа Энвер бея. Так началась “Младотурецкая революция” (1908-1909 гг.). Организация “Единение и прогресс” 23 июля 1908 года в городе Монастыр предъявила Абдулгамиду II ультиматум, требуя восстановления Конституции. Султан принял ультиматум и в тот же день распорядился восстановить Конституцию и созвать парламент. Османское государство стало конституционной монархией. Правительство, образованное с согласия “младотурков”, в 1908-годах возглавляли последовательно Саид паша, Кемил паша, Сулейман паша. 2 ноября 1908 года состоялось первое заседание турецкого парламента. Из 230 депутатов парламента 150 были младотурками. В 1909 году Абдулгамид II, опираясь на поддерживаемую англичанами партию “Ахрар” (либералы) и религиозную организацию “Иттихади мусульман” (мусульманское общество), с стамбульского гарнизона осуществил контрреволюционный переворот и вернул себе власть. В ответ в апреле 1909 года младотурки ввели в Стамбул македонские войска под командованием Шевкет паши и провозгласили султаном Мехмета V Решада. Революция младотурков победила, но политическую структуру империи не изменила. Это была поверхностная революция. Заметив слабость младотурков, зарубежные государства вновь вернулись к плану раздела турецких территорий. Самой большой неудачей того времени стала “Траблисская война”. На основании российско-итальянского Раккониджийского соглашения 1909 года Италия признавала интересы России на Балканах, а Россия признавала интересы Италии в Траблисе. В сентябре 1911 года Италия потребовала у Турции передать ей Траблис. Получив отрицательный ответ, итальянцы перешли в наступление и победили. Добровольные дружины Энвер паши и Мустафы Кемаль паши не были эффективны. 18 октября 1912 года в Лозанне был заключен договор, по которому Траблис и Киренаика под общим названием Ливия были переданы Италии. Этот договор еще более ослабил Османскую империю. В октябре 1912 года Болгария, Сербия, Греция и Черногория, образовав “Балканский Союз”, объявили войну Турции. Началась Первая Балканская война (1912-1913). Турецкие войска, не готовые к войне, были побеждены. В мае 1913 года в Лондоне был подписан мирный договор, по которому Турция уступала территории на Балканах, большую часть островов в Эгейском море; получившая независимость в 1912 году Албания была объявлена княжеством. Болгария, стремившаяся к верховенству на Балканах, поощряемая Австро-Венгрией и Германией, объявила в 1913 году войну Сербии и Греции. Началась Вторая Балканская война. В этой войне Черногория и Румыния поддержали Сербию и Грецию, а Турция вступила в войну против Болгарии. Война началась 30 июня 1913 года и завершилась 10 августа тяжелым поражением Болгарии. Младотурки воспользовались этим и вернули Эдирну и прилегающие к ней территории. Балканские войны еще более осложнили внутреннюю ситуацию в Турции. Тогда младотурки в начале 1914 года создали в стране диктатуру “Младотурецкой тройки”. В нее вошли военный министр Энвер паша, председатель партии “Единение и прогресс”, министр внутренних дел Талат паша и вали Стамбула Джамал паша. В годы правления младотурков в государственном строительстве был осуществлен ряд важных мероприятий. В экономической области самым важным была ликвидация с 1914 года режима капитуляции. В 1914 году в Стамбуле был открыт первый женский университет. Было указано в последующие годы вести переписку в государственных учреждениях только на турецком языке. Для переформирования армии из Германии были приглашены инструкторы и советники.
Жақсылық күн секілді, кейде бұлт астына жоғалып, кейде сәулесін мол шашып, нұрын төгеді. Осындай жақсылық сәулесін шашып, мейірім шуағын төгіп тұратын жақсы адамдар менің қасымда өте көп. Олар: менің әкем мен анам, оқу-білімге үйреткен ұстаздарым, достарым, туған-туысқандарым. Олар маған үнемі жақсылық жасап, қиын кезде көмектесіп, өмірімнің мәнді де сәнді өтуіне септігін тигізуде. Осыған қарап, өмірде жақсы адамдар аз деп айта алмаймын. Ал, еліміз үшін халқымның қамын, бүгінгісі мен болашағын ойлап жүрген жақсы адам Елбасымыз Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев. Ол кісінің жақсылығының арқасында осындай тыныш та бейбіт, бақытты күн кешудеміз. Ендеше, осындай жанымызда жүрген жақсы адамдардың қадірін біліп, құрметтеп, сыйлап жүрейік. Әрбір адамның қасында жақсы жанның жүруін тілеймін.
Шынында, күнделікті өмірде адам кімнің кім екенін де ескере де бермейді. Қарбаласқан тіршілік оны ойлап ескеруге де, елеуге де дес бермейді, көңіл бөлінбейді. Сондай жақсы жанның бірі - Жеткергенов Қаналы ағай. Бар ғұмырын ұстаздыққа арнаған Қаналы ағайдың да көктемі мен жазы, қыруар күзі жас ұрпақты тәрбиелеуге арналған. «Ұстазым менің ұстазым,өзіңмен өткен қыс, жазым» деген ыстық махаббат осындай ұлағатты ұстазға арналса керек.
1972 жылы мектепке тәрбиеші болып қабылданып, 1973-1975 жылдары Кеңес Армиясының қатарында қызмет етті. Әскерден кейін 1976 жылдан өзі оқып, білім алған Арал ауданындағы №73 орта мектепке қызметке қайта орналасады. Ол Қорқыт Ата атындағы Қызылорда гуманитарлық университетін «Биология» мамандығы бойынша 1980 жылы сырттай бітіреді. 1987 жылдан бастап өз пәнінен сабақ бере жүріп, түрлі басшылық қызметтерді атқарған. Атап айтар болсам, 1987-1997 жылдары мектеп директорының мектептен тыс жұмыстарды ұйымдастырушысы, 1997-2000 жылдары мектеп директорының оқу-тәрбие жұмысы жөніндегі орынбасары, 2000-2006 жылдар аралығында мектеп директоры, 2006 жылдан өз өтінішіне байланысты қосымша білім беру педагогі қызметіне ауысты.
Мектептегі түрлі іс-шаралар, жас ұстаздар, оқушыларға керекті жағдай, дұрыс білім беру сияқты көптеген шешілуге тиісті түйіні қиын істердің басы-қасында болып, ел қатарлы мектеп атану міндетін атқаруда Жеткергенов Қаналы ағайдың қажырлы еңбегі мен ұлтжанды ұлы қасиеті зор табыстарға жеткізіп еді. Қызмет істеген жылдары іс-тәжірибелері жергілікті, республикалық басылымдарда жарияланып отырды. Сол сияқты аудандық, облыстық педоқуларға қатысып, баяндамалар оқыды.
Ардақты ұстаз еңбегі еленіп, бұл күнде аудандық білім бөлімінің, облыстық білім басқармасының құрмет грамоталарымен марапатталып отырды.
Көп жылғы еңбегінің жемісі мен жеңісін көру – ол да бір ғанибет. Өзі білім берген көптеген шәкірттері бұл күнде еліміздің әр түкпірінде еңбек етіп, ел құрметіне бөленуде. Оқушылары жоғары оқу орындарын үздік бітіріп, әр түрлі салада еңбектенуде. Еңбегің жанды деген осы емес пе?!
Өнегелі де ардақты жан Жеткергенов Қаналы – үлгілі отбасының қамқоршысы. Отанасы — Орынкүлмен тату-тәтті өмір сүріп, алты перзентін ұяға қондырған бақытты ата-ана, бес-алты немерелі абзал жандар.
Бұл күндері Жеткергенов Қаналы ағай өзі білім алған мектебінде жұмыс істеуде. Биылғы жылы қыркүйектің он төртінші жұлдызында ұлағатты ұстазды өз ұжымы зейнеткерлікке шығарды.
Білім беру саласында 45 жыл танбай еңбек еткен жайдары да жайсаң ұстазға ұзақ ғұмыр, қажымас қайрат пен амандық тілеймін.
В начале XX века экономика Турции находилась в кризисном состоянии. XX веке зависимость Турции от иностранных государств увеличилась. Наибольшую прибыль иностранцы получали от турецких железных дорог. В 1903 году было подписано соглашение с Германией о совместном строительстве железной дороги Берлин-Багдад. Россия и Англия, считавшие Германию своим противником, в году в Ревеле (Таллинн) достигли согласия о разделе Турции. Чтобы предотвратить это, младотурки решили выступить раньше времени, определенного на съезде в Париже в 1907 году. 3 июля 1908 года первым выступил Ниязи бей, комендант маленького городка в Македонии. К нему примкнула группа Энвер бея. Так началась “Младотурецкая революция” (1908-1909 гг.). Организация “Единение и прогресс” 23 июля 1908 года в городе Монастыр предъявила Абдулгамиду II ультиматум, требуя восстановления Конституции. Султан принял ультиматум и в тот же день распорядился восстановить Конституцию и созвать парламент. Османское государство стало конституционной монархией. Правительство, образованное с согласия “младотурков”, в 1908-годах возглавляли последовательно Саид паша, Кемил паша, Сулейман паша. 2 ноября 1908 года состоялось первое заседание турецкого парламента. Из 230 депутатов парламента 150 были младотурками. В 1909 году Абдулгамид II, опираясь на поддерживаемую англичанами партию “Ахрар” (либералы) и религиозную организацию “Иттихади мусульман” (мусульманское общество), с стамбульского гарнизона осуществил контрреволюционный переворот и вернул себе власть. В ответ в апреле 1909 года младотурки ввели в Стамбул македонские войска под командованием Шевкет паши и провозгласили султаном Мехмета V Решада. Революция младотурков победила, но политическую структуру империи не изменила. Это была поверхностная революция. Заметив слабость младотурков, зарубежные государства вновь вернулись к плану раздела турецких территорий. Самой большой неудачей того времени стала “Траблисская война”. На основании российско-итальянского Раккониджийского соглашения 1909 года Италия признавала интересы России на Балканах, а Россия признавала интересы Италии в Траблисе. В сентябре 1911 года Италия потребовала у Турции передать ей Траблис. Получив отрицательный ответ, итальянцы перешли в наступление и победили. Добровольные дружины Энвер паши и Мустафы Кемаль паши не были эффективны. 18 октября 1912 года в Лозанне был заключен договор, по которому Траблис и Киренаика под общим названием Ливия были переданы Италии. Этот договор еще более ослабил Османскую империю. В октябре 1912 года Болгария, Сербия, Греция и Черногория, образовав “Балканский Союз”, объявили войну Турции. Началась Первая Балканская война (1912-1913). Турецкие войска, не готовые к войне, были побеждены. В мае 1913 года в Лондоне был подписан мирный договор, по которому Турция уступала территории на Балканах, большую часть островов в Эгейском море; получившая независимость в 1912 году Албания была объявлена княжеством. Болгария, стремившаяся к верховенству на Балканах, поощряемая Австро-Венгрией и Германией, объявила в 1913 году войну Сербии и Греции. Началась Вторая Балканская война. В этой войне Черногория и Румыния поддержали Сербию и Грецию, а Турция вступила в войну против Болгарии. Война началась 30 июня 1913 года и завершилась 10 августа тяжелым поражением Болгарии. Младотурки воспользовались этим и вернули Эдирну и прилегающие к ней территории. Балканские войны еще более осложнили внутреннюю ситуацию в Турции. Тогда младотурки в начале 1914 года создали в стране диктатуру “Младотурецкой тройки”. В нее вошли военный министр Энвер паша, председатель партии “Единение и прогресс”, министр внутренних дел Талат паша и вали Стамбула Джамал паша. В годы правления младотурков в государственном строительстве был осуществлен ряд важных мероприятий. В экономической области самым важным была ликвидация с 1914 года режима капитуляции. В 1914 году в Стамбуле был открыт первый женский университет. Было указано в последующие годы вести переписку в государственных учреждениях только на турецком языке. Для переформирования армии из Германии были приглашены инструкторы и советники.
Источник: https://istoriyamira.ru/turtsiya-v-xx-vek/
Объяснение:
Жаныңда жүр жақсы адам
Жақсылық күн секілді, кейде бұлт астына жоғалып, кейде сәулесін мол шашып, нұрын төгеді. Осындай жақсылық сәулесін шашып, мейірім шуағын төгіп тұратын жақсы адамдар менің қасымда өте көп. Олар: менің әкем мен анам, оқу-білімге үйреткен ұстаздарым, достарым, туған-туысқандарым. Олар маған үнемі жақсылық жасап, қиын кезде көмектесіп, өмірімнің мәнді де сәнді өтуіне септігін тигізуде. Осыған қарап, өмірде жақсы адамдар аз деп айта алмаймын. Ал, еліміз үшін халқымның қамын, бүгінгісі мен болашағын ойлап жүрген жақсы адам Елбасымыз Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев. Ол кісінің жақсылығының арқасында осындай тыныш та бейбіт, бақытты күн кешудеміз. Ендеше, осындай жанымызда жүрген жақсы адамдардың қадірін біліп, құрметтеп, сыйлап жүрейік. Әрбір адамның қасында жақсы жанның жүруін тілеймін.
Шынында, күнделікті өмірде адам кімнің кім екенін де ескере де бермейді. Қарбаласқан тіршілік оны ойлап ескеруге де, елеуге де дес бермейді, көңіл бөлінбейді. Сондай жақсы жанның бірі - Жеткергенов Қаналы ағай. Бар ғұмырын ұстаздыққа арнаған Қаналы ағайдың да көктемі мен жазы, қыруар күзі жас ұрпақты тәрбиелеуге арналған. «Ұстазым менің ұстазым,өзіңмен өткен қыс, жазым» деген ыстық махаббат осындай ұлағатты ұстазға арналса керек.
1972 жылы мектепке тәрбиеші болып қабылданып, 1973-1975 жылдары Кеңес Армиясының қатарында қызмет етті. Әскерден кейін 1976 жылдан өзі оқып, білім алған Арал ауданындағы №73 орта мектепке қызметке қайта орналасады. Ол Қорқыт Ата атындағы Қызылорда гуманитарлық университетін «Биология» мамандығы бойынша 1980 жылы сырттай бітіреді. 1987 жылдан бастап өз пәнінен сабақ бере жүріп, түрлі басшылық қызметтерді атқарған. Атап айтар болсам, 1987-1997 жылдары мектеп директорының мектептен тыс жұмыстарды ұйымдастырушысы, 1997-2000 жылдары мектеп директорының оқу-тәрбие жұмысы жөніндегі орынбасары, 2000-2006 жылдар аралығында мектеп директоры, 2006 жылдан өз өтінішіне байланысты қосымша білім беру педагогі қызметіне ауысты.
Мектептегі түрлі іс-шаралар, жас ұстаздар, оқушыларға керекті жағдай, дұрыс білім беру сияқты көптеген шешілуге тиісті түйіні қиын істердің басы-қасында болып, ел қатарлы мектеп атану міндетін атқаруда Жеткергенов Қаналы ағайдың қажырлы еңбегі мен ұлтжанды ұлы қасиеті зор табыстарға жеткізіп еді. Қызмет істеген жылдары іс-тәжірибелері жергілікті, республикалық басылымдарда жарияланып отырды. Сол сияқты аудандық, облыстық педоқуларға қатысып, баяндамалар оқыды.
Ардақты ұстаз еңбегі еленіп, бұл күнде аудандық білім бөлімінің, облыстық білім басқармасының құрмет грамоталарымен марапатталып отырды.
Көп жылғы еңбегінің жемісі мен жеңісін көру – ол да бір ғанибет. Өзі білім берген көптеген шәкірттері бұл күнде еліміздің әр түкпірінде еңбек етіп, ел құрметіне бөленуде. Оқушылары жоғары оқу орындарын үздік бітіріп, әр түрлі салада еңбектенуде. Еңбегің жанды деген осы емес пе?!
Өнегелі де ардақты жан Жеткергенов Қаналы – үлгілі отбасының қамқоршысы. Отанасы — Орынкүлмен тату-тәтті өмір сүріп, алты перзентін ұяға қондырған бақытты ата-ана, бес-алты немерелі абзал жандар.
Бұл күндері Жеткергенов Қаналы ағай өзі білім алған мектебінде жұмыс істеуде. Биылғы жылы қыркүйектің он төртінші жұлдызында ұлағатты ұстазды өз ұжымы зейнеткерлікке шығарды.
Білім беру саласында 45 жыл танбай еңбек еткен жайдары да жайсаң ұстазға ұзақ ғұмыр, қажымас қайрат пен амандық тілеймін.