Жері байдың елі бай деген мақалды былай түсінемін. Жердің ақшасы,қазынасы, байлығы маңызды емес. Тіпті ондай елдер бай бола алмайды. Бай елдеп қандай жерді атауға болады? Алдымен мақалды түсіндіріп өтемін. Адамның ішкі жан дүниесі таза болса , ол ең бай адам болып саналады. Байлық ақшадан емес адамының немесе елдердің тазалығы, намысы болып табылады. Ал сұраққа келетін болсақ, Елдерде бірлік, татулық, ынтымақтастық, намысшыл және құнарлы таза болса ол жерлерді нағыз бай деп санайды. Қорытындылай келе, жері байдың елі бай. Айтпақшы жер құнарлы болса , тағамда көп болады кейбіреулері осылай түсінеді. Бірақ олай емес. Осы сөйлеммен аяқтайын байлық ақшадан емес намысшылдықта.
Як я розумію, у романі Пушкіна "Євгеній Онєгін" ніхто з георїв не кохав по-справжньому. Володимир Ленський і Татьяна Ларіна кохали не людину, а образ, який вони створили у себе в голові. Ольга Ларіна не кохала тим паче, якщо так швидко змогла забути свого нареченого після його смерті та одразу вийти за іншого. Можливо, Євгеній Онєгін під кінець роману і відчув якийсь потяг до Татьяни, але я не впевнена, що це було повністю щиро. Скоріш за все, Онєгін у своїй подорожі багато міркував з цього приводу і навіть трохи ідеалізував для себе Татьяну, але я не вважаю його почуття абсолютно щирими і правдивими, з чого можу зробити висновок, що ніхто з героїв роману Пушкіна "Євгеній Онєгін" не кохав по-справжньому.
Жері байдың елі бай деген мақалды былай түсінемін. Жердің ақшасы,қазынасы, байлығы маңызды емес. Тіпті ондай елдер бай бола алмайды. Бай елдеп қандай жерді атауға болады? Алдымен мақалды түсіндіріп өтемін. Адамның ішкі жан дүниесі таза болса , ол ең бай адам болып саналады. Байлық ақшадан емес адамының немесе елдердің тазалығы, намысы болып табылады. Ал сұраққа келетін болсақ, Елдерде бірлік, татулық, ынтымақтастық, намысшыл және құнарлы таза болса ол жерлерді нағыз бай деп санайды. Қорытындылай келе, жері байдың елі бай. Айтпақшы жер құнарлы болса , тағамда көп болады кейбіреулері осылай түсінеді. Бірақ олай емес. Осы сөйлеммен аяқтайын байлық ақшадан емес намысшылдықта.
Як я розумію, у романі Пушкіна "Євгеній Онєгін" ніхто з георїв не кохав по-справжньому. Володимир Ленський і Татьяна Ларіна кохали не людину, а образ, який вони створили у себе в голові. Ольга Ларіна не кохала тим паче, якщо так швидко змогла забути свого нареченого після його смерті та одразу вийти за іншого. Можливо, Євгеній Онєгін під кінець роману і відчув якийсь потяг до Татьяни, але я не впевнена, що це було повністю щиро. Скоріш за все, Онєгін у своїй подорожі багато міркував з цього приводу і навіть трохи ідеалізував для себе Татьяну, але я не вважаю його почуття абсолютно щирими і правдивими, з чого можу зробити висновок, що ніхто з героїв роману Пушкіна "Євгеній Онєгін" не кохав по-справжньому.
Объяснение: