Образ-символ: У творі "Собор" О. Гончара знаходимо у якості символу собор. Він є символом внутрішньої розвиненості та краси українського народу.
Образ-персонаж: Мотря та Карпо з твору І. Нечуй-Левицького "Кайдашева сім’я"
Образ-переживання: У творі М. Коцюбинського "Цвіт яблуні" можна знайти такі емоції як гнів, страждання. Це і будуть образи-переживання. Тобто ті образи, які висвітлюють певні людські емоції.
Образ-пейзаж: найчастіше наявний у творах письменників-імпресіоністів. Наприклад, такий образ є у творі М. Коцюбинського "Intermezzo" (зображення поля влітку).
Рим əскери қызметінде жүрген көрші тайпалар əскербасыларының тақ үшін күресі шиеленісті. Сол тұста Рим көрші халықтардың шапқыншылық жорықтарынан қатты күйзелді. Əсіресе, Африкада қоныс тепкен германдардың вандал тайпасының шабуылдары қатты соққы болып тиді. Батыс Рим империясы билеушілерінің ішкі қырқыстарын жақсы пайдалана білген вандалдар 455 жылы Римді алады. Қаланы аяусыз тонап, қиратып, өртейді. Халқын қырып-жояды, мыңдаған адамдарын құлдыққа айдап алып кетеді. Ешбір көңілге қонбайтын осы ойрандаушылық "вандализм" деген сөзбі қалыптастырды. Вандалдардың талқауынан соң "мəңгі қала" атанған Рим қираған үйіндіге айналады.
Образ-символ: У творі "Собор" О. Гончара знаходимо у якості символу собор. Він є символом внутрішньої розвиненості та краси українського народу.
Образ-персонаж: Мотря та Карпо з твору І. Нечуй-Левицького "Кайдашева сім’я"
Образ-переживання: У творі М. Коцюбинського "Цвіт яблуні" можна знайти такі емоції як гнів, страждання. Це і будуть образи-переживання. Тобто ті образи, які висвітлюють певні людські емоції.
Образ-пейзаж: найчастіше наявний у творах письменників-імпресіоністів. Наприклад, такий образ є у творі М. Коцюбинського "Intermezzo" (зображення поля влітку).
Рим əскери қызметінде жүрген көрші тайпалар əскербасыларының тақ үшін күресі шиеленісті. Сол тұста Рим көрші халықтардың шапқыншылық жорықтарынан қатты күйзелді. Əсіресе, Африкада қоныс тепкен германдардың вандал тайпасының шабуылдары қатты соққы болып тиді. Батыс Рим империясы билеушілерінің ішкі қырқыстарын жақсы пайдалана білген вандалдар 455 жылы Римді алады. Қаланы аяусыз тонап, қиратып, өртейді. Халқын қырып-жояды, мыңдаған адамдарын құлдыққа айдап алып кетеді. Ешбір көңілге қонбайтын осы ойрандаушылық "вандализм" деген сөзбі қалыптастырды. Вандалдардың талқауынан соң "мəңгі қала" атанған Рим қираған үйіндіге айналады.