Один из известнейших английских писателей XIX ст. Ч. Диккенс с сочувствием относился к бедным людям. Своими произведениями он надеялся обратить внимание богатых на несправедливость, которая существует в обществе, и перевоспитать их. Этой теме посвященная его повесть «Рождественская песня в прозе». Главный герой произведения - владелец торгового союза «Скрудж и Марлей» Скрудж. Это был очень скупой и жестокий человек. «Через холод в души и вся фигура его словно заморозилась: нос заострился, щеки сморщились, походка стала скованной, глаза покраснели, тонкие губы посинели, а голос хитрый и досадный скрипел». Люди боялись и не любили его. Скрудж не уважал праздников, считал это бессмыслицей, не умел радоваться. Вечером перед Рождеством он обидел племянника, обругал своего работника. А ночью к нему появился призрак товарища и компаньона Марлея, о котором он давно забыл. Призрак Марлея рассказал, как он теперь раскаивается и страдает из-за того, что не делал добрых дел за жизнь. И пообещал, что Скрудж ночью встретится с Духом Духом Настоящего и Духом Будущего Рождества. Путешествие Скруджа в свое детство, в настоящее и будущее ему много кое-чего понять. Это так повлияло на него, что он сделался совсем другим человеком - давал щедрые пожертвования бедным семье клерка Боба, приветливо относился к племяннику - сына любимой сестры Фен.
Семирамида аспалы бағы — Вавилонның патша сарайындағы алып құрылыс, Әлемнің жеті кереметінің бірі. Бұл сәулет туындысы ежелгі дәуірде билік жүргізген патша Навуходоносор ІІ-нің бұйрығымен өзі тұратын сәулетті сарайдың кең ауласында тұрғызылған. Тарихи деректерге қарағанда, Навуходоносор б.з.б 605-562 жылдар аралығында патшалық етіп, Вавилон империясын құрып, кейін Вавилон қаласының атағын шығарған. Табаны төртбұрышты, төрт қабатты алып құрылыс тепкішектері жоғары көтерілген сайын қусырылып биіктей береді. Семирамида аспалы бағының әрбір террасалы тепкішектері үстіне қалың құнарлы топырақ төгіледі, әрі соның бетіне Вавилонияның, Мидияның және басқа елдерден арнайы алдырған алуан түрлі жеміс ағаштары мен көк желекті бұталар отырғызылады. Шөлді, ауа-райы ыстық Вавилония елінде көкке шаншыла, жапырақтары жайқалып өскен ағаштардың саясынан ескен салқын самалды аспалы бақ жергілікті тұрғындарды таң-тамаша қалдырады. Сол дәуірдің куәгерлері қалдырған деректерге қарағанда, осындай таңғажайып тамаша аспалы бақ дүние жүзінің ешбір елінде болмағанға ұқсайды. Сонысымен ол “әлемнің жеті кереметінің” біріне айналса керек. Бұны Бағдадтың оңт. жағынан 88 км қашықтықтағы Вавилон қаласының орнына жүргізілген археологиялық қазбалар кезінде бақ террасаларын суаруға арналған алып конструкциялы құрылыстардың табылуы да дәлелдей түседі.
Один из известнейших английских писателей XIX ст. Ч. Диккенс с сочувствием относился к бедным людям. Своими произведениями он надеялся обратить внимание богатых на несправедливость, которая существует в обществе, и перевоспитать их. Этой теме посвященная его повесть «Рождественская песня в прозе». Главный герой произведения - владелец торгового союза «Скрудж и Марлей» Скрудж. Это был очень скупой и жестокий человек. «Через холод в души и вся фигура его словно заморозилась: нос заострился, щеки сморщились, походка стала скованной, глаза покраснели, тонкие губы посинели, а голос хитрый и досадный скрипел». Люди боялись и не любили его. Скрудж не уважал праздников, считал это бессмыслицей, не умел радоваться. Вечером перед Рождеством он обидел племянника, обругал своего работника. А ночью к нему появился призрак товарища и компаньона Марлея, о котором он давно забыл. Призрак Марлея рассказал, как он теперь раскаивается и страдает из-за того, что не делал добрых дел за жизнь. И пообещал, что Скрудж ночью встретится с Духом Духом Настоящего и Духом Будущего Рождества. Путешествие Скруджа в свое детство, в настоящее и будущее ему много кое-чего понять. Это так повлияло на него, что он сделался совсем другим человеком - давал щедрые пожертвования бедным семье клерка Боба, приветливо относился к племяннику - сына любимой сестры Фен.
Семирамида аспалы бағы — Вавилонның патша сарайындағы алып құрылыс, Әлемнің жеті кереметінің бірі. Бұл сәулет туындысы ежелгі дәуірде билік жүргізген патша Навуходоносор ІІ-нің бұйрығымен өзі тұратын сәулетті сарайдың кең ауласында тұрғызылған. Тарихи деректерге қарағанда, Навуходоносор б.з.б 605-562 жылдар аралығында патшалық етіп, Вавилон империясын құрып, кейін Вавилон қаласының атағын шығарған. Табаны төртбұрышты, төрт қабатты алып құрылыс тепкішектері жоғары көтерілген сайын қусырылып биіктей береді. Семирамида аспалы бағының әрбір террасалы тепкішектері үстіне қалың құнарлы топырақ төгіледі, әрі соның бетіне Вавилонияның, Мидияның және басқа елдерден арнайы алдырған алуан түрлі жеміс ағаштары мен көк желекті бұталар отырғызылады. Шөлді, ауа-райы ыстық Вавилония елінде көкке шаншыла, жапырақтары жайқалып өскен ағаштардың саясынан ескен салқын самалды аспалы бақ жергілікті тұрғындарды таң-тамаша қалдырады. Сол дәуірдің куәгерлері қалдырған деректерге қарағанда, осындай таңғажайып тамаша аспалы бақ дүние жүзінің ешбір елінде болмағанға ұқсайды. Сонысымен ол “әлемнің жеті кереметінің” біріне айналса керек. Бұны Бағдадтың оңт. жағынан 88 км қашықтықтағы Вавилон қаласының орнына жүргізілген археологиялық қазбалар кезінде бақ террасаларын суаруға арналған алып конструкциялы құрылыстардың табылуы да дәлелдей түседі.