Қорқыт атаның нақыл сөздері адам мәселесі, оның өмір сүру қағидалары, мақсат-мұраттары және қоғам мен ұлттық болмыс хақындағы әлеуметтік- тұрмыстық толғаныстарына алып келеді. Онда халқының болашағы, жалпы адамгершілік құндылықтар мен қасиеттерді сақтау, тәлім-тәрбие, ата салтын, дәстүрін құрметтеу мен қастерлеу мәселелері сөз болды. Қорқыт Атаны жалпы түркі халықтарының мәдени-дәстүрінің негізін салушылардың бірі деп қарастыруға болады. Қорқыт ата дана-ақылшы ретінде, біріншіден, даналық толғаныстары мен тұжырымдары, өсиетнамалардан, ғибратнамалар арқылы көрінсе, екіншіден, жырларының идеясы мен ішкі формасынан, үшіншіден, әрбір жыр соңындағы қорытынды сөздерінің ақыл-кеңестері мен батасынан сезімдік сипатты тәлімдік-тәрбиелік ой толғаныстарынан байқатады.
Весёлые скоморохи рассказывают о том, что в некотором царстве, в некотором государстве, жил-был царь. В одной руке он всегда держал скипетр, а в другой державу. И называли все его Ваше Царское Величество. А уж сколько слуг было у того царя — сосчитать не пересчитать. И пекари, и аптекари, и парикмахеры, и банщики, и даже отдельный слуга по царскому ночному горшку. А самого низшего чину был у царя слуга Сергей, который ходил на охоту и снабжал царя разными деликатесами. Пошёл Сергей однажды в лес, чтобы поймать деликатес, да ничего ему не попалось — ни лось, ни куропатка, ни заяц. Лишь в небе увидел он, как коршун клюет голубицу белую. Прицелился метко охотник, и от коршуна лишь пух да перья остались. А голубица тут же обернулась красной девицей и сказала, что теперь у них одна дорожка — к алтарю. И зажили они счастливо. И узнал об этом старый царь и позавидовал, решив погубить стрельца.
Қорқыт атаның нақыл сөздері адам мәселесі, оның өмір сүру қағидалары, мақсат-мұраттары және қоғам мен ұлттық болмыс хақындағы әлеуметтік- тұрмыстық толғаныстарына алып келеді. Онда халқының болашағы, жалпы адамгершілік құндылықтар мен қасиеттерді сақтау, тәлім-тәрбие, ата салтын, дәстүрін құрметтеу мен қастерлеу мәселелері сөз болды. Қорқыт Атаны жалпы түркі халықтарының мәдени-дәстүрінің негізін салушылардың бірі деп қарастыруға болады. Қорқыт ата дана-ақылшы ретінде, біріншіден, даналық толғаныстары мен тұжырымдары, өсиетнамалардан, ғибратнамалар арқылы көрінсе, екіншіден, жырларының идеясы мен ішкі формасынан, үшіншіден, әрбір жыр соңындағы қорытынды сөздерінің ақыл-кеңестері мен батасынан сезімдік сипатты тәлімдік-тәрбиелік ой толғаныстарынан байқатады.
Объяснение:
Весёлые скоморохи рассказывают о том, что в некотором царстве, в некотором государстве, жил-был царь. В одной руке он всегда держал скипетр, а в другой державу. И называли все его Ваше Царское Величество. А уж сколько слуг было у того царя — сосчитать не пересчитать. И пекари, и аптекари, и парикмахеры, и банщики, и даже отдельный слуга по царскому ночному горшку. А самого низшего чину был у царя слуга Сергей, который ходил на охоту и снабжал царя разными деликатесами. Пошёл Сергей однажды в лес, чтобы поймать деликатес, да ничего ему не попалось — ни лось, ни куропатка, ни заяц. Лишь в небе увидел он, как коршун клюет голубицу белую. Прицелился метко охотник, и от коршуна лишь пух да перья остались. А голубица тут же обернулась красной девицей и сказала, что теперь у них одна дорожка — к алтарю. И зажили они счастливо. И узнал об этом старый царь и позавидовал, решив погубить стрельца.