ответ:Мұндай жағдай менің басымда жиі бола бермейді. Мен мұны дірілдеген қолдарыммен жазамын, әлі есіме келе алмай отырмын. Оларды көрдім! Олар өте жақын болды. Бірақ бәрі дұрыс.
Барлығы әдеттегідей болды. Мен оянып, төсегімді жинап, тістерімді жууға кеттім. Таңғы астан кейін мен мектепке бардым. Бұл күн бұлыңғыр күн болды, жел көтерілді. Мен жүрдім және үнемі көзімді уқаладым. Біртүрлі, бірақ мен адамдардың ешқайсысын кездестірген жоқпын. Мен капотымды тартып алдым да жүре бердім. Мен өзімді қалай болса да мазасыз сезіндім. Кенеттен бәрі тынышталды. Жел тынышталды, шаң басылды. Тыныш болды. Мен жан емес, айналаға қарадым. Бір жерде ит үріп жіберді, бірақ ол кенеттен әнін кесіп тастады. Мен мектепте болдым, сол кезде кенеттен көкшіл жарық менің назарымды аударды. Мен ойладым. Мен сағатыма жалт қарадым, сағат 7:00 болды. Мен шынымен соншалықты ерте шықтым ба. Мен бір-біріме абдырап қарадым, қаз омыртқаларым омыртқамнан өтіп кетті. Мен жарқырауға бардым. Бұл алыс емес болып шықты. Мен бұтаның бұтақтарын бөліп жібердім және ... Менің көз алдымда бүкіл әлем төңкеріліп кетті. Жерге мықтап тесілген түсініксіз зат қозғалыссыз және үнсіз титан тәрізді тұрды. Бірақ бұл ең жаман нәрсе болған жоқ. Оның айналасында ұсақ тіршілік иелері жүгіре жөнелді: қолы қисық, аяқты, алты саусақты, екі басты. Мен өзімді жаман сезіндім. Шетелдіктер мен керемет жаратылыстар туралы барлық қорқынышты оқиғалар менің басыма түсті. Олар әуе көлігін жөндеп жатқан көрінеді. Мен мұны көбелекті алғаш көрген сәби кезінен көрдім. Аяқтарым босады, мен бұтаға арқамды бұрып, басымды қолыма қыса отырып, түсініксіз дыбыс шығардым. Мен мұны бекер жасадым, келімсектердің бірі дыбысқа қарай бұрылып, менің жасырынған жеріме қарай жүрді. Ол көпіршікті дыбыс шығарды және барлық тіршілік иелері кемеге көтеріліп, ... жоғалып кетті. Бейтаныс адам әлі күнге дейін менің панамның жанында тұрып, кеме жоғалып кеткен жағына қарай кетті. Мен оған соңғы рет қарауға батылым келді. Мен бұталарды бөлдім. Ол маған қарады. Мен оның түрін көрмедім. Ол қолын көтеріп, маған бірдеңе көрсетті. Содан кейін ол жоғалып кетті. Қазір мен үйдемін, осының бәрін сізге жазып отырмын. Мен бұл қол қимылының нені білдіретінін білдім. Бұл олардың мені бақылап отырғанын білдірді
ответ:1 февраля в читальном зале Волховской библиотеки для членов клуба "Творческое Долголетие" состоялся литературно-музыкальный вечер: "Здесь моей отчизны середина", посвященный творчеству Михаила Львовича Матусовского.
Библиотекари НОСБ "Веда" познакомили присутствующих с биографией поэта:
Михаил Львович Матусовский (10 [23] июля 1915, Луганск – 16 июля 1990, Москва) – советский поэт-песенник, написавший такие всем известные песни, как "Крейсер "Аврора", "Подмосковные вечера", "Песня о дружбе" или "Верные друзья", "Вернулся я на Родину", и многие другие.
Особое внимание было уделено творчеству поэта в годы Великой Отечественной войны на Новгородской земле. Здесь, на Северо-Западном фронте, он провёл два года, работая фронтовым корреспондентом в газете – "За Родину!". Большое количество стихотворений Матусовский посвятил валдайской земле: "Валдаю", "Валдайская земля, люблю твой синий взор…", "Возле Едрова у Валдая…" и другие. Во время войны вышли сборники его стихов: "Фронт" (1942), "Когда шумит Ильмень-озеро" (1944).
Гости вечера песни на стихи М. Матусовского:
- "На безымянной высоте" (на музыку Вениамина Баснера) из к/ф "Тишина" (реж. В. Басов) – исп. Лев Барашков;
- "С чего начинается Родина" (муз. В. Баснера) из к/ф "Щит и меч" (реж. В. Басов) – исп. Марк Бернес;
- "Старый клён" (муз. А. Пахмутовой) из к/ф "Девчата" – исп. Люсьена Овчинникова и Николай Погодин;
- "В дни войны" (муз. А. Петрова) из к/ф "Батальоны огня" – исп. Николай Караченцов.
ответ:Мұндай жағдай менің басымда жиі бола бермейді. Мен мұны дірілдеген қолдарыммен жазамын, әлі есіме келе алмай отырмын. Оларды көрдім! Олар өте жақын болды. Бірақ бәрі дұрыс.
Барлығы әдеттегідей болды. Мен оянып, төсегімді жинап, тістерімді жууға кеттім. Таңғы астан кейін мен мектепке бардым. Бұл күн бұлыңғыр күн болды, жел көтерілді. Мен жүрдім және үнемі көзімді уқаладым. Біртүрлі, бірақ мен адамдардың ешқайсысын кездестірген жоқпын. Мен капотымды тартып алдым да жүре бердім. Мен өзімді қалай болса да мазасыз сезіндім. Кенеттен бәрі тынышталды. Жел тынышталды, шаң басылды. Тыныш болды. Мен жан емес, айналаға қарадым. Бір жерде ит үріп жіберді, бірақ ол кенеттен әнін кесіп тастады. Мен мектепте болдым, сол кезде кенеттен көкшіл жарық менің назарымды аударды. Мен ойладым. Мен сағатыма жалт қарадым, сағат 7:00 болды. Мен шынымен соншалықты ерте шықтым ба. Мен бір-біріме абдырап қарадым, қаз омыртқаларым омыртқамнан өтіп кетті. Мен жарқырауға бардым. Бұл алыс емес болып шықты. Мен бұтаның бұтақтарын бөліп жібердім және ... Менің көз алдымда бүкіл әлем төңкеріліп кетті. Жерге мықтап тесілген түсініксіз зат қозғалыссыз және үнсіз титан тәрізді тұрды. Бірақ бұл ең жаман нәрсе болған жоқ. Оның айналасында ұсақ тіршілік иелері жүгіре жөнелді: қолы қисық, аяқты, алты саусақты, екі басты. Мен өзімді жаман сезіндім. Шетелдіктер мен керемет жаратылыстар туралы барлық қорқынышты оқиғалар менің басыма түсті. Олар әуе көлігін жөндеп жатқан көрінеді. Мен мұны көбелекті алғаш көрген сәби кезінен көрдім. Аяқтарым босады, мен бұтаға арқамды бұрып, басымды қолыма қыса отырып, түсініксіз дыбыс шығардым. Мен мұны бекер жасадым, келімсектердің бірі дыбысқа қарай бұрылып, менің жасырынған жеріме қарай жүрді. Ол көпіршікті дыбыс шығарды және барлық тіршілік иелері кемеге көтеріліп, ... жоғалып кетті. Бейтаныс адам әлі күнге дейін менің панамның жанында тұрып, кеме жоғалып кеткен жағына қарай кетті. Мен оған соңғы рет қарауға батылым келді. Мен бұталарды бөлдім. Ол маған қарады. Мен оның түрін көрмедім. Ол қолын көтеріп, маған бірдеңе көрсетті. Содан кейін ол жоғалып кетті. Қазір мен үйдемін, осының бәрін сізге жазып отырмын. Мен бұл қол қимылының нені білдіретінін білдім. Бұл олардың мені бақылап отырғанын білдірді
Объяснение:
ответ:1 февраля в читальном зале Волховской библиотеки для членов клуба "Творческое Долголетие" состоялся литературно-музыкальный вечер: "Здесь моей отчизны середина", посвященный творчеству Михаила Львовича Матусовского.
Библиотекари НОСБ "Веда" познакомили присутствующих с биографией поэта:
Михаил Львович Матусовский (10 [23] июля 1915, Луганск – 16 июля 1990, Москва) – советский поэт-песенник, написавший такие всем известные песни, как "Крейсер "Аврора", "Подмосковные вечера", "Песня о дружбе" или "Верные друзья", "Вернулся я на Родину", и многие другие.
Особое внимание было уделено творчеству поэта в годы Великой Отечественной войны на Новгородской земле. Здесь, на Северо-Западном фронте, он провёл два года, работая фронтовым корреспондентом в газете – "За Родину!". Большое количество стихотворений Матусовский посвятил валдайской земле: "Валдаю", "Валдайская земля, люблю твой синий взор…", "Возле Едрова у Валдая…" и другие. Во время войны вышли сборники его стихов: "Фронт" (1942), "Когда шумит Ильмень-озеро" (1944).
Гости вечера песни на стихи М. Матусовского:
- "На безымянной высоте" (на музыку Вениамина Баснера) из к/ф "Тишина" (реж. В. Басов) – исп. Лев Барашков;
- "С чего начинается Родина" (муз. В. Баснера) из к/ф "Щит и меч" (реж. В. Басов) – исп. Марк Бернес;
- "Старый клён" (муз. А. Пахмутовой) из к/ф "Девчата" – исп. Люсьена Овчинникова и Николай Погодин;
- "В дни войны" (муз. А. Петрова) из к/ф "Батальоны огня" – исп. Николай Караченцов.
Объяснение: