У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.
На современном этапе развития экономики России менеджмент выражает гибкий механизм управления организации, который ориентирован на быстрое изменение во внешней и внутренней среде хозяйствования, максимальное удовлетворение интересов его собственников и персонала. В зарубежной терминологии менеджмент (управление) рассматривают как специалистов, занятых руководством организации (корпорации, фирмы и т.п.) и осуществляющих процессы организации, планирования, и контроля за использованием материальных, трудовых и финансовых ресурсов для достижения поставленной цели. Традиционно основными звеньями менеджмента считают производство, маркетинг и финансы.
Финансовый менеджмент представляет собой весь процесс управления воспроизводством с формирования и использования финансовых ресурсов, капитала и денежных потоков, необходимых для осуществления предпринимательской деятельности в условиях риска с целью выполнения организацией своих функций.
С практической же точки зрения финансовый менеджмент – это искусство управления денежными отношениями, связанными с образованием и расходованием их доходов (выручки), прибыли, капитала, и денежных фондов в рамках принятой стратегии и тактики организации и в условиях действия внутренней и внешней среды.
Несмотря на динамизм развития финансового менеджмента в России и за рубежом, ему присущи и свои характерные черты, без знания которых неизбежны просчеты в принятии финансовых и инвестиционных решений. Это относится к общим принципам формирования структуры источников капитала (пассива), состава капитала (активов), методам управления денежными потоками, инвестициями и финансовыми рисками финансового управления в условиях кризисного развития предприятия или корпорации и выхода из такого состояния (антикризисное управление).
Роль финансового менеджмента состоит в том, что он менеджменту организации ответить на такие основные практические вопросы как:
· необходимый объем финансовых ресурсов для успешной работы организации в условиях конкурентной среды;
· источники получения финансовых ресурсов и их рациональная структура (соотношение между собственными, привлеченными и заемными средствами);
У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.
На современном этапе развития экономики России менеджмент выражает гибкий механизм управления организации, который ориентирован на быстрое изменение во внешней и внутренней среде хозяйствования, максимальное удовлетворение интересов его собственников и персонала. В зарубежной терминологии менеджмент (управление) рассматривают как специалистов, занятых руководством организации (корпорации, фирмы и т.п.) и осуществляющих процессы организации, планирования, и контроля за использованием материальных, трудовых и финансовых ресурсов для достижения поставленной цели. Традиционно основными звеньями менеджмента считают производство, маркетинг и финансы.
Финансовый менеджмент представляет собой весь процесс управления воспроизводством с формирования и использования финансовых ресурсов, капитала и денежных потоков, необходимых для осуществления предпринимательской деятельности в условиях риска с целью выполнения организацией своих функций.
С практической же точки зрения финансовый менеджмент – это искусство управления денежными отношениями, связанными с образованием и расходованием их доходов (выручки), прибыли, капитала, и денежных фондов в рамках принятой стратегии и тактики организации и в условиях действия внутренней и внешней среды.
Несмотря на динамизм развития финансового менеджмента в России и за рубежом, ему присущи и свои характерные черты, без знания которых неизбежны просчеты в принятии финансовых и инвестиционных решений. Это относится к общим принципам формирования структуры источников капитала (пассива), состава капитала (активов), методам управления денежными потоками, инвестициями и финансовыми рисками финансового управления в условиях кризисного развития предприятия или корпорации и выхода из такого состояния (антикризисное управление).
Роль финансового менеджмента состоит в том, что он менеджменту организации ответить на такие основные практические вопросы как:
· необходимый объем финансовых ресурсов для успешной работы организации в условиях конкурентной среды;
· источники получения финансовых ресурсов и их рациональная структура (соотношение между собственными, привлеченными и заемными средствами);