КА ХОРОШО ВЫ ЗНАЕТЕ ИЗОБРАЗИТЕЛЬНЫЕ ИСКУССТВА 6. Модули в архитектурных конструкциях – это
А) единообразные элементы, за счет оригинальности, сочетания которых достигается неизмеримое богатство форм;
Б) функционально законченные фрагменты архитектурного плана;
В) элементы, однообразие форм которых улучшению внешнего вида сооружений.
7. Архитектурный макет - это
А) объёмно-пространственное изображение сооружения, в различных масштабах из картона;
Б) изображение проектируемого или существующего сооружения из разных материалов;
В) объёмно-пространственное изображение проектируемого или существующего сооружения, а также целого архитектурного ансамбля, выполняемое в различных масштабах из разных материалов.
8. Эргономика - это
А) удобства для существования человека;
Б) изучение производства, распределение и потребление товаров и услуг;
В) наука, изучающая особенности и возможности функционирования человека в системах: человек, вещь, среда.
9. Что первоначально означало русское слово «город»?
А) народное поселение;
Б) общее жилище;
В) укрепление, огораживать.
10. Дизайн – это
А) искусство «сочетания» зданий и одновременно сами здания, окружающие нас;
Б) искусство создания облика вещей, их формы;
В) искусство «сочетания» зданий и «городских аксессуаров» в планировке города.
11. Задачи городского дизайна:
А) внедрение современных архитектурных стилей;
Б) воплощение идеи архитектора;
В) создание красоты и удобства.
12. Какие функции должна выполнять каждая вещь?
А) практическое применение;
Б) должна быть полезной, удобной и красивой;
В) утилитарные (для принятия пищи, устройства крова, защиты от стихии, обороны).
13. Основное правило составления дизайна интерьера:
А) соответствие модным тенденциям;
Б) гармоничное сочетание формы, цвета, расположение предметов;
В) оригинальность авторского проекта.
14. Мода - это
А) отражение социальных и культурных изменений в обществе;
Б) синоним красоты;
В) оригинальность и особая утонченность одежды.
15. Модельер - это
А) специалист в сфере создания (изготовления) одежды;
Б) это специалист постановочного цеха в театре, который ведает сценическими костюмами;
В) ремесленная профессия по изготовлению одежды из текстильных полотен.
"Композиция", "сюжет" - әдеби терминдердің ең көп қолданылатыны және сонымен бірге олардың мазмұны бойынша ең аз анықталғандардың бірі. Әр түрлі сыни, әдеби және әдістемелік еңбектердің авторлары кейде әртүрлі мазмұнға ие болады және, әрине, бұл теориялық шатасушылық мектепте әдебиетті оқытуды қиындатады. Ереже бойынша, композиция сұрақтары бойынша жазушылардың барлығы "композиция" деп шығарманың "құрылысы" деп түсіну керек, бірақ осы және басқа тұжырымдамаға қандай мазмұн салу керек-бұл сұраққа біздің әдебиеттануымыз әлі толық жауап берген жоқ.Сонымен, "композиция" және "сюжет"сияқты ұғымдардың арақатынасы туралы ғылым үшін әлі де қажетті түсінік жоқ.
Объяснение:
У апавяданні В. Карамазава «Дзяльба кабанчыка» расказваецца пра звычайны для вясковага жыцця эпізод — дзеці прыехалі ў вёску да маці «на свежыну» . Але пісьменнік звяртае нашу ўвагу на паводзіны дзяцей, іх адносіны да маці.
Маці вырасціла, выпеставала трох дзяцей: Веру, Ніну і Сцяпана. Мы даведаліся, што ўсе яны добра ўладкаваліся, жывуць у горадзе, не адчуваюць сябе беднымі, а дапамагае маці толькі адзін Сцяпан. Вера і Ніна нават не адчуваюць сваёй віны за тое, што даўно не былі на магіле бацькі, забыліся туды дарогу. Не заўважаюць, што іх маці стала зусім старэнькай, а даглядае такую вялікую гаспадарку. I даглядае не для сябе, а для таго, каб дзеці, прыехаўшы, маглі чаго ўзяць. Пісьменнік не апісвае знешнасці сясцёр, а ўсю ўвагу надае адзенню малодшай сястры Ніны — белы плашчык, чырвоны берэцік, лакавыя чаравічкі. Яна прыехала не дамоў, а ў госці. Ці можна ў белым плашчыку і лакавых чаравічках дапамагчы маці па гаспадарцы? Канешне, не. Ды яна і не збіралася дапамагаць. Яе не ўразілі словы маці аб тым, што цяжка стала «цягнуць» гаспадарку — рукі ломіць і не хапае сіл. Але найбольш яскравы эпізод, які характарызуе ўсіх дзяцей — сцэна дзяльбы кабанчыка. «Смешна было глядзець, як маці бярэ з агульнай кучы кавалак, варочае яго з боку на бок, перакладае з рукі ў руку, гадаючы, каму пакласці, а сёстры і Коля ўважліва сочаць за матчынымі рукамі, маўчаць, ані слова — не да размоў...» Сясцёр і зяця турбуе толькі адно, каб толькі іх не абдзялілі. Адзін толькі Сцяпан заўважае, што маці недзе парэзала палец і ён, заматаны ў белую анучку, «падобны на белую каціную лапку» . Аднаму Сцяпану няёмка, што маці ўсё мяса аддае ім, а сабе нічога не пакінула. Менш за ўсё маці думае пра сябе, а дарослыя дзеці нават не заўважаюць гэтага ў прагным жаданні атрымаць найлепшы кавалак.