Әдеттегідей құлағыма ұялы телефонның құлаққабын салып, сергек музыкаға ере күндізгі тіршілік қамына еніп кетемін. Жылы індерінің арасынан ақырындап басқа үй мүшелері де жыбырлай бастайды. Жуынып-шайынып жүргенше, олардың әрқайсысы өзінше бір әдепкі қалпымен «ұйқыдан ояну» рәсімдерін жасап жүреді. Біреуі билеп, таңғы жаттығулар жасаса, енді біреуі таңғы ас әзірлейді. Ал кейбір сәтті күндері ваннадан шығып бара жатып, залда анаң мен әкең қосылып алып билегенін көріп қалсаң, көңіл күйің күні бойы көтеріңкі жүрері сөзсіз. Бәріміздің шулап жүріп таңғы ас ішуіміз, әзілдесуіміз, жоспарларымызбен бөлісуіміз – бәрі де жүрегіме жылу сыйлайтын бағасыз бақыт. Әсіресе үйдің кенжесі болсам да, анам да, әкем де, Баян да (әпкем) менің назарымды, көңілімді талап етуі сүйсіндіреді. Біздің үйді «Айжан, анау қайда, мынау қайда», «Айжан ананы қалай істейді», «Айжан, мынаған не болған», «Айжан, былай киінсем қалай» деген сөздерсіз елестету мүмкін емес. Кейде мұның бәрінен шаршап кетсең де, өмірде біреуге керек екеніңді сезіну сені бақытты қылады. Иә, менің өмірімдегі ең жақын достарым да, тіренішім де осылар...
Мен сарлап турам. Бетимди жуйм, гиинем, тамак жейм анан савака жонойм. Савака барам окуп келем. Одно гиин мен башка гиимимди гиип эшике чыгам себеби мени ешикте досторум кутот. Одно кеин ойноп келем дагы, тамак жеп, савагымды жасайм. Одон кеин уйктайм. Ушундай менин гунум.
2)
Менин кунум.
Мен саат 7 турам, кийинем, жуунам анан мекепке жонойм. Саат 8 сабактар башталат. Мектепте мен жакшы окуп жана жакшы бааларды алганга аракеттенем. Саат 13 мен мектептен чыгып уйго барам. Уйдон кичине эс алып, тамак жеп туруп уй ишти жазап, эртенки сабактарга даярданам. Андан кийин мен досторум менен жолугуп, чоого убакыт откором. Анан уйго келип тамак жеп, телевизор коруп, интернетке кирип эс алам. Андан сон, саат 22 мен тошоко жатып уктайм. Ошентип менин кунум отот.
Әдеттегідей құлағыма ұялы телефонның құлаққабын салып, сергек музыкаға ере күндізгі тіршілік қамына еніп кетемін. Жылы індерінің арасынан ақырындап басқа үй мүшелері де жыбырлай бастайды. Жуынып-шайынып жүргенше, олардың әрқайсысы өзінше бір әдепкі қалпымен «ұйқыдан ояну» рәсімдерін жасап жүреді. Біреуі билеп, таңғы жаттығулар жасаса, енді біреуі таңғы ас әзірлейді. Ал кейбір сәтті күндері ваннадан шығып бара жатып, залда анаң мен әкең қосылып алып билегенін көріп қалсаң, көңіл күйің күні бойы көтеріңкі жүрері сөзсіз. Бәріміздің шулап жүріп таңғы ас ішуіміз, әзілдесуіміз, жоспарларымызбен бөлісуіміз – бәрі де жүрегіме жылу сыйлайтын бағасыз бақыт. Әсіресе үйдің кенжесі болсам да, анам да, әкем де, Баян да (әпкем) менің назарымды, көңілімді талап етуі сүйсіндіреді. Біздің үйді «Айжан, анау қайда, мынау қайда», «Айжан ананы қалай істейді», «Айжан, мынаған не болған», «Айжан, былай киінсем қалай» деген сөздерсіз елестету мүмкін емес. Кейде мұның бәрінен шаршап кетсең де, өмірде біреуге керек екеніңді сезіну сені бақытты қылады. Иә, менің өмірімдегі ең жақын достарым да, тіренішім де осылар...
1)
Мен сарлап турам. Бетимди жуйм, гиинем, тамак жейм анан савака жонойм. Савака барам окуп келем. Одно гиин мен башка гиимимди гиип эшике чыгам себеби мени ешикте досторум кутот. Одно кеин ойноп келем дагы, тамак жеп, савагымды жасайм. Одон кеин уйктайм. Ушундай менин гунум.
2)
Менин кунум.
Мен саат 7 турам, кийинем, жуунам анан мекепке жонойм. Саат 8 сабактар башталат. Мектепте мен жакшы окуп жана жакшы бааларды алганга аракеттенем. Саат 13 мен мектептен чыгып уйго барам. Уйдон кичине эс алып, тамак жеп туруп уй ишти жазап, эртенки сабактарга даярданам. Андан кийин мен досторум менен жолугуп, чоого убакыт откором. Анан уйго келип тамак жеп, телевизор коруп, интернетке кирип эс алам. Андан сон, саат 22 мен тошоко жатып уктайм. Ошентип менин кунум отот.