Юстиниан І (Justіnіanos І) (482/83, Таурисий, Жоғары Солтүстік Македония – 14.11.565, Константинополь) – Византия императоры (527 – 565). Шаруа отбасынан шыққан. Өзінің үлкен ағасы император Юстин І-нің (518 – 527) көмегімен император сарайына жақын болып, мемлекеттік істерге үлкен ықпал етті. Таққа отырған соң империяның бұрынғы шекараларын қайта қалпына келтіруге тырысты. Жер иеленушілер мен құлиеленушілерге сүйенді, православие дінінен қолдау іздеп, сенаторлардың қарсылығын шектеуге тырысты. Мемлекеттік саясатта императордың әйелі Феодора үлкен рөл атқарды. Юстиниан І кезінде рим құқықтары толықтай қалпына келтіріліп, заң шығарушылық қызмет императордың шексіз билігін орнатуға, құл иеленушілікті нығайтуға бағытталды. Оның 536 – 538 ж. жүргізген реформалары мемлекетті орталықтандыруға жағдай жасады. Әкімшілік округтер үлкейтіліп, мемлекеттік аппарат пен армия күшейтілді. Қолөнер мен саудаға мемлекет бақылауы қойылды. Юстиниан І-нің кезінде салықтар көбейіп, еретиктер қатаң қудаланды. Ол алып құрылыстар жүргізуге (варварлардың баса-көктеп кіруінен қорғану үшін әскери бекіністер, қалалар, сарайлар мен ғибадатханалар салуға) үнемі қолдау жасап отырды. Кең көлемді жаулап алу саясатын жүргізді: варварлар басып алған Батыс Рим империясының жерлері (533 – 534 ж. Солтүстік Африка, Сардиния, Карсика, 535 – 555 ж. – Апеннин түбегі мен Сицилия, 554 ж. – Пиреней түбегінің оңтүстік-шығыс бөлігі) қайтадан тартып алынып, бұл жерлердегі құлиеленушілік тәртіптер қалпына келтірілді. Шығыста Иранмен (527 – 532, 540 – 561), солтүстікте славяндармен соғыс жүргізілді. Византияға қосылған жерлерде император билігіне қарсы жиі-жиі халық көтерілістері болып тұрды. [1]
Соціальна роль передбачає певні правила поведінки людини відповідно до її позиції в суспільстві. У кожної людини ролі змінюються як упродовж дня, так і впродовж життя.
Причиною того, що людина починає грати певну роль, можуть бути обставини, у які вона потрапляє. Наприклад, чоловік, який одружився, починає виконувати роль глави сім’ї, відповідального за своїх близьких. Студент медичного університету стає лікарем, і це його нова соціальна роль. Працівника, що виявляє високий професіоналізм і організаторські здібності, призначають на керівну посаду, так змінюється його соціальна роль.
Ви знаєте, що під час конфліктів важко контролювати свої емоції, а це негативно впливає на з’ясування стосунків. Деякі люди краще за інших можуть опановувати себе, пристосовуватись до обставин та обертати ситуації на свою користь завдяки вмінню зіграти певну роль.
Я і мої соціальні ролі
Важливо розуміти власне «Я» і свої ролі та маски для того, щоб уміти захистити себе, відстоювати свої права, не втрачаючи почуття власної гідності. Для цього спробуйте подумки програвати різні ситуації, дивитися на себе збоку, ставити себе на місце іншого.
Буває, що люди намагаються грати непритаманні їм ролі. Наведемо приклад.
Школярка Руся вважала, що вже виросла з ролі доньки-підлітка, тому приміряла на себе роль дорослої. Вона не вважала за потрібне питати дозволу в батьків, коли йшла гуляти, не повідомляла їм про свої плани, пізно поверталася додому. Через це батьки проводили з нею виховні бесіди, які зазвичай переходили у сварки.
Юстиниан І (Justіnіanos І) (482/83, Таурисий, Жоғары Солтүстік Македония – 14.11.565, Константинополь) – Византия императоры (527 – 565). Шаруа отбасынан шыққан. Өзінің үлкен ағасы император Юстин І-нің (518 – 527) көмегімен император сарайына жақын болып, мемлекеттік істерге үлкен ықпал етті. Таққа отырған соң империяның бұрынғы шекараларын қайта қалпына келтіруге тырысты. Жер иеленушілер мен құлиеленушілерге сүйенді, православие дінінен қолдау іздеп, сенаторлардың қарсылығын шектеуге тырысты. Мемлекеттік саясатта императордың әйелі Феодора үлкен рөл атқарды. Юстиниан І кезінде рим құқықтары толықтай қалпына келтіріліп, заң шығарушылық қызмет императордың шексіз билігін орнатуға, құл иеленушілікті нығайтуға бағытталды. Оның 536 – 538 ж. жүргізген реформалары мемлекетті орталықтандыруға жағдай жасады. Әкімшілік округтер үлкейтіліп, мемлекеттік аппарат пен армия күшейтілді. Қолөнер мен саудаға мемлекет бақылауы қойылды. Юстиниан І-нің кезінде салықтар көбейіп, еретиктер қатаң қудаланды. Ол алып құрылыстар жүргізуге (варварлардың баса-көктеп кіруінен қорғану үшін әскери бекіністер, қалалар, сарайлар мен ғибадатханалар салуға) үнемі қолдау жасап отырды. Кең көлемді жаулап алу саясатын жүргізді: варварлар басып алған Батыс Рим империясының жерлері (533 – 534 ж. Солтүстік Африка, Сардиния, Карсика, 535 – 555 ж. – Апеннин түбегі мен Сицилия, 554 ж. – Пиреней түбегінің оңтүстік-шығыс бөлігі) қайтадан тартып алынып, бұл жерлердегі құлиеленушілік тәртіптер қалпына келтірілді. Шығыста Иранмен (527 – 532, 540 – 561), солтүстікте славяндармен соғыс жүргізілді. Византияға қосылған жерлерде император билігіне қарсы жиі-жиі халық көтерілістері болып тұрды. [1]
Соціальна роль передбачає певні правила поведінки людини відповідно до її позиції в суспільстві. У кожної людини ролі змінюються як упродовж дня, так і впродовж життя.
Причиною того, що людина починає грати певну роль, можуть бути обставини, у які вона потрапляє. Наприклад, чоловік, який одружився, починає виконувати роль глави сім’ї, відповідального за своїх близьких. Студент медичного університету стає лікарем, і це його нова соціальна роль. Працівника, що виявляє високий професіоналізм і організаторські здібності, призначають на керівну посаду, так змінюється його соціальна роль.
Ви знаєте, що під час конфліктів важко контролювати свої емоції, а це негативно впливає на з’ясування стосунків. Деякі люди краще за інших можуть опановувати себе, пристосовуватись до обставин та обертати ситуації на свою користь завдяки вмінню зіграти певну роль.
Я і мої соціальні ролі
Важливо розуміти власне «Я» і свої ролі та маски для того, щоб уміти захистити себе, відстоювати свої права, не втрачаючи почуття власної гідності. Для цього спробуйте подумки програвати різні ситуації, дивитися на себе збоку, ставити себе на місце іншого.
Буває, що люди намагаються грати непритаманні їм ролі. Наведемо приклад.
Школярка Руся вважала, що вже виросла з ролі доньки-підлітка, тому приміряла на себе роль дорослої. Вона не вважала за потрібне питати дозволу в батьків, коли йшла гуляти, не повідомляла їм про свої плани, пізно поверталася додому. Через це батьки проводили з нею виховні бесіди, які зазвичай переходили у сварки.