Это по
татарскому
1.Сүзләргә кушымчалар өстәп, җөмләләрне языгыз.
1) Алар өй янын... очраштылар. 2) Ул кунакны табын ян... чакырды. 3) Табын ян.. алар бик озак сөйләшеп утырдылар.
2. Бирелгән рәвешләр белән җөмләләр төзегез.
Әкрен, куп, быел, ерак
3. Җөмләләрне җәенкеләндереп языгыз.
Мин булышам. Кунаклар килде. Мин йөгердем.
4.Ситуатив күнегү.(Посоветуйте другу)
- быть внимательным к матери маме в домашних делах;
- не грубить матери.
5.Җөмләләрне дәвам ит.
1) Әни өйдә булмаса, ...
2) Әниләр –иң кадерле кешеләр, чөнки...
3) Әни елмайгач, ...
Краснодарский край славится своим климатом и благоприятными погодными условиями. Большую часть года солнце щедро одаряет его теплом, а дожди не дают умереть от зноя. Зимы обычно не балуют жителей южного региона крепкими морозами со снегом и выдаются мягким.
Страшная буря с грозой обрушились на Екатеринодар 2 и 3 января 1887 года. Ураган свирепствовал так, что сорвал железную крышу с одного из зданий войскового архива Кубанского казачьего войска. Документы, хранившиеся в нем, вихрь раскидал по городу и даже перенес на другой берег Кубани. Многое безвозвратно исчезло в пучине воды. Через некоторое время команда казаков собрала уцелевшие бумаги и перевезла их в другой флигель.
Спустя три месяца после ненастья, 14 апреля 1887 года, жители Екатеринодара стали свидетелями небесной аномалии. Как писала газета «Кубанские областные ведомости», за рощей Дубинка промелькнул «большой метеор шарообразной формы яркого светло-голубого цвета». Космический объект отбрасывал «во все стороны большие яркие искры». 25 апреля в небе появился еще один метеорит. На этот раз за ним следовал небольшой шар такого же цвета со светлым хвостом. Спустя 20 лет над Екатеринодаром пронесся еще один «яркий болид». Наблюдать его можно было в течение 3-4 секунд.
Объяснение:
Теңге ілу» — ұлттық ойын.
Ойынға қатынасушылар тепе-тең екі топқа бөлінеді. Әрқайсысы жеке-жеке шыбықты «ат» қып мінеді. Ойынды бастаушы жүргізеді.
Ойын кезегі басталатын жерге сызық сызылады. Одан әрі 20—30 метрдей жерден тереңдігі бір қарыстай екі шұңқыр қазылады. Шұңқырға он-оннан тас салады. Содан екі топтан екі сайыскер шығады да, сызыққа келіп, қатарласып тұрады. Бастаушының белгісі бойынша шыбық аттарын құйғытып, шаба жөнеледі. Сол беттерімен әлгі шұңқырға жетіп, қол сұғып жібереді де, тасты іліп алып, әрі өтіп кетеді. Шұңқыр тұсында бөгелуге болмайды.
Ұпай әр сайыскердің іліп алған тастарының санына қарай есептеледі. Қай топ көп ұпай жинаса, сол топ жеңеді. Ойын жылдамдықты дамытып, тез әрі дәл әрекет етуді үйретеді.[1]
Теңге ілу – бозбалалар мен жігіттердің атпен ойнайтын ойыны. Көбіне қыз ұзатылатын және сүндет тойларының думанында ойналады. Жігіттің атқа мықтылығы, ат үстіндегі самдағай әрекеті, денесін игеріп, билеп алған ептілігі сынға салынады. Теңгені іліп ала алмай, аттан ауып қалып жататындар да көп болады. Кейде бір ауылға келін ұзағырақ жылдардан кейін түсіп, беті ашылғаннан кейінгі сайранда ырым үшін де ойналады. Сонда жас келін өзінің шолпысын не алқа күмістерін орамалға түйіп, бір қарыстай терең қазылған, қолдың басы ғана сиятын шұңқырға салып қояды. Сәйгүлік мінген жігіттер жүз, жүз елу метрдей жерден екпіндете шауып келіп, сол ағынымен шұңқырдағы орамалды іліп әкетуге тиіс. Шұңқыр тұсында іркіліп, тоқтауға не аттың шабысын бәсеңдетуге болмайды. Кімде-кім орамалды іліп әкетсе, оны өзіне тартылған жас келіннің тарту сыйы деп біледі. Оны өзі алып қалмайды, қалаған адамына сыйлайды.