Начальная военная подготовка (НВП) или Допризывная подготовка — в СССР и в некоторых постсоветских государствах составная часть подготовки молодёжи к военной службе. Практический смысл НВП заключается в том, чтобы молодёжь получила обширное представление о военной службе и военном деле, обрела навыки обращения с оружием, средствами индивидуальной защиты (противогаз, респиратор), перевязочными средствами и т.д., что является одним из главных составляющих мобилизационных возможностей государства[1][2].
Талай ақын, шешен бабаларымды бұлбұлша сайратқан, жарға соққан толқындай екпінді, наркескендей өткір тілімнің осынау уақытқа дейін тұншығып, қадір-қасиетінен айырылуға шақ қалғанда, қазақтардың көзі ашылып, қазақ тілін «мемлекеттік тіл» деп жариялады. Алайда, мәселе мұнымен біткен жоқ еді. Бойында не рухы жоқ, не қорқақ, не қара бас қамын ойлайтын «маған бәрібір» дейтіндер көбейді. Міне, сондықтан да өткеннің кейбір іргелі тағылымдарына ден қоюға тура келеді. Қазақ тілін алғаш қолданыста бәзбіреулер араб пен парсыны, одан кейін ноғайды былдырлатып, орысты араластырып тілді құртуға шақ қалғанда, аға-буын бұрқ етіп қайнаған, сарқ етіп суалған тілімізді тірілді
Начальная военная подготовка (НВП) или Допризывная подготовка — в СССР и в некоторых постсоветских государствах составная часть подготовки молодёжи к военной службе. Практический смысл НВП заключается в том, чтобы молодёжь получила обширное представление о военной службе и военном деле, обрела навыки обращения с оружием, средствами индивидуальной защиты (противогаз, респиратор), перевязочными средствами и т.д., что является одним из главных составляющих мобилизационных возможностей государства[1][2].
Талай ақын, шешен бабаларымды бұлбұлша сайратқан, жарға соққан толқындай екпінді, наркескендей өткір тілімнің осынау уақытқа дейін тұншығып, қадір-қасиетінен айырылуға шақ қалғанда, қазақтардың көзі ашылып, қазақ тілін «мемлекеттік тіл» деп жариялады. Алайда, мәселе мұнымен біткен жоқ еді. Бойында не рухы жоқ, не қорқақ, не қара бас қамын ойлайтын «маған бәрібір» дейтіндер көбейді. Міне, сондықтан да өткеннің кейбір іргелі тағылымдарына ден қоюға тура келеді. Қазақ тілін алғаш қолданыста бәзбіреулер араб пен парсыны, одан кейін ноғайды былдырлатып, орысты араластырып тілді құртуға шақ қалғанда, аға-буын бұрқ етіп қайнаған, сарқ етіп суалған тілімізді тірілді