6. эмнеси ашык?
үлгү: калпак – эркектерге тиешелүү.
1. белдемчи, көйнөк, чыптама, элечек, калпак.
2. калпак, көйнөк, үкү топу, шым, күрмө.
3. ичик, маасы-көлөч, тебетей, жоолук, көйнөк.
4. топу, тумак, калпак, чапан, тебетей.
5. чапан, кемсел, ичик, тумак.
объяснение:
0
0
0
секрет №1: тесто
от того, как замешано тесто, зависит готовый результат. оно должно быть эластичным, мягким и не рваться. его готовят в несколько этапов с перерывами. в промежутках между замешиванием можно заниматься приготовлением фарша.
0
0
0
секрет №2: фарш
подготовка фарша является не менее важным процессом. по грузинским традициям для этого блюда раньше использовали только баранье мясо. со временем появились разные вариации, комбинации нескольких видов мяса. сейчас это может быть говядина, телятина, свинина, как отдельно, так и вместе с бараниной.
в традиционном варианте приготовления хинкали мясо не прокручивается в мясорубке, а рубится острым ножом на мелкие кусочки. также поступают с луком. затем в готовый фарш добавляют воду для придания сочности готовому блюду.
в настоящее время многие стали использовать прокрученное мясо. если вы выбрали такой вариант, тогда используйте крупную решетку для перемалывания.
в фарш добавляют чеснок и разную зелень: кинзу, укроп, петрушку, мяту. есть еще особые травы, которые растут исключительно в грузии. в каждом регионе свои травы.
0
1
0
секрет №3: лепка
самым интересным и увлекательным процессом в приготовлении хинкали считается лепка. вначале раскатывается один пласт теста толщиной около 5 см. затем из него вырезаются кружочки. хорошо, если у вас есть специальное приспособление для этого. если нет, тогда можно воспользоваться стаканом. после этого каждый кружочек раскатывают, чтобы в диаметре он получился около 10-15 см.
далее в середину кружочка столовой ложкой кладется фарш. и вот тут начинается самое интересное. хинкали необходимо собрать в мешочек особыми складочками. верхом мастерства считается 36 складочек. конечно, сразу такой прием сложно освоить, но в среднем не должно быть меньше 18-20.
края лепешки нужно поднять вверх и начать соединять на манер гофре или плиссе. на вид получается мешочек, который вверху стянули, с хвостиком. в некоторых случаях так с ним и оставляют, но по традициям хвостик скручивают и отрывают, прищипывая пальцами.
еще один важный момент. хинкали необходимо плотно защипывать, чтобы бульон из него не смог вытечь при варке. важно класть фарш так, чтобы в мешочке осталось свободное место для сока.
1
0
0
секрет №4: как варить хинкали
варить хинкали следует в большой емкости небольшими порциями. им не должно быть тесно. обычно хинкали не перемешивают, чтобы не повредить. их обычно встряхивают, чтобы они не прилипли ко дну. можно воспользоваться деревянной ложкой, но аккуратно.
также нельзя допускать, чтобы вода сильно кипела. из-за этого ваши мешочки могут раскрыться.
многих волнует вопрос, сколько минут варить хинкали. в среднем стоит держать их на плите 15-20 минут. важно их не переварить, чтобы не развалились.
1
0
0
секрет №5: подача хинкали
еще одной важной особенностью хинкали является подача блюда. к столу их горячими, посыпанными черным перцем крупного . ни в коем случае не используют вилки и ножи, иначе весь труд хозяйки можно считать напрасным. важно, чтобы бульон сохранился внутри мешочка.
хинкали положено есть руками. их нужно брать за хвостик, надкусывать, чтобы сок попал в рот, а затем есть все остальное. главное, не давать вытекать бульону на тарелку.
0
0
0
рецепт хинкали
ингредиенты для теста:
мука
3 стакана
яйцо куриное
1 шт.
масло
Палеолит
Мезолит
Неолит
Объяснение:
Қазақстан жерінің, оны өте көне замандарда мекендеген а ң, адамзат қоғамының тарихы дүние жүзіндегі адамзаттың даму тарихымен тығыз байланысты. А ң шығу тегінің, қалыптасуының ортақ тарихы, заңдылықтары бар. Сондықтан қай елдің, қай халықтың болсын көне тарихын дүрыс түсіну үшін, осы ең көне замандағы тарихқа шолу жасау қажет.
Тарихты дәуірлеу қоғамдық өндірістің дамуына, өндірістік қатынастардың даму деңгейіне байланысты жасалады. Белгілі бір ғылым саласының әдіс-тәсілдері арқылы жасалатын кезеңге бөлу археологиялық және геологиялық деп екі кезеңге бөліп қарастырылады.
Тарихи дәуірлеудің алғашқы нұсқасын жасаған — атақты американ этнологі Льюис Генри Морган а тарихын жабайылық, тағылық (варварлық ) және өркениеттік (цивилизация) деп үш кезеңге бөлді. Аталған әрбір кезеңде а өзінің дамуы барысында белгілі бір жетістіктерге жетіл отырды. Мысалы, жабайылық кезеңінде адамзат калыптасу үдерісінен өтіп, өзара қатынас құрды — сөйлеу тілі пайда болды, отты бағындырды, балық аулауды игерді, садақ пен жебені пайдаланды. Тағылық кезеңде а құмыра жасауды, егін салу мен мал бағуды үйренді, темірді өзіне бағындырды, ал өркениет кезеңі тарихта жазу-сызу шыққаннан басталады. Л.Г.Морган а тарихын эволюцияльқ даму тұрғысынан карастырып, тарих кезеңдерін материалдық өндірістегі белгілі бір жетістіктермен байланыстырды. Оның бұл бағыты кейінгі кезендерге бөлу ісіне дұрыс жол сілтеді.
Тас дәуірінің кезеңдерін жете түсіну үшін, осы дәуірдің геологиялық, археологиялық деректерін нақты білу қажет-ақ. Геологиялық кезеңге бөлу бойынша, шамамен 67 млн жыл бүрын кайназой дәуірі басталды. Осы дәуірде жер бетінде сүтқоректі жануарлар, құстар, әр түрлі өсімдіктер пайда болды. Кайназой дәуірі үштік және төрттік кезеңдерге бөлінеді. А ң тарихы осы төрттік кезеңмен байланысты.
Палеолит Олдувай кезеңінен басталады. Олдувай кезеңі мөлшермен б.з.д 2,5-млн жылдықтан 840-мыңжылдыққа дейін; шелль-ашель кезеңдері б.з.д 840-мыңжылдықтан 140-мыңжылдыққа дейін созылады. Ашелль-мустье дәуірі 140—40-мыңжылдықтар арасын алып жатыр. Соңғы палеолитке (мустье) б.з.д 40—12-мыңжылдыктар жатады.
Бүгінгі таңда бір топ ғалымдар палеолит дәуірін: ерте (төменгі) палеолит, орта палеолит және соңғы (жоғары) палеолит деп үш үлкен кезеңге бөлсе, енді бір топ ғалымдар палеолитті: ерте (төменгі) палеолит жөне соңгы(жоғары) палеолит деп екі үлкен кезеңге бөледі.
Палеолитті үш кезеңге бөлушілер ерте (төменгі) палеолитке олдувайдан бастап кейінгі ашельге дейінгі кезеңді, ал мустьені — орта немесе соңғы палеолитке жатқызады. Сонымен бірге соңғы немесе жоғары палеолитке — оринъяк, солютре, мадлен мәдениеттерін жатқызады. Екі топтағы археологтардың бұл мәселедегі таласы мустье кезеңіне байланысты екен, біреулері оны палеолиттің орта дәуірі деп есептесе, екіншілері мустьені соңғы палеолитке қосып жібереді. Тас дәуіріне арналған еңбектерде ғалымдар кейде геологиялық, кейде археологиялық мәліметтерді пайдаланады. Сондықтан жер тарихының геологиялық және археологиялық кезеңге бөлінуін салыстыра білу қажет. Геологиялық кезеңге бөлуге сүйенсек, плейстоцен толығымен палеолитке және жартылай мезолитке сөйкес келеді. Ал голоцен (мұз қайтқаннан кейінгі дәуір) неолит заманына сай келеді.