Задание 1.
Во Рецепторные клетки языка воспринимают растворённые вещества
A) да
B) нет
Во Рецепторные клетки кортиева органа воспринимают звуки.
A) да
B) нет
Во Зрачок глаза преобразует энергию света нервный импульс.
A) да
B) нет
Во В области слепого пятна происходит фокусировка изображения улюдей с зрением
A) да
B) нет
Во Колбочки сетчатки чувствительны к зеленому цвету.
A) да
B) нет
Во В глазном яблоке человека за зрачком следует хру
A) да
B) нет
Во Слуховые косточки самые маленькие кости скелета человека
A) да
B) нет
Во Улитка нахолися в средней части уха
A) да
B) нет
Во За работу органов слуха отвечает височная доля мозга
A) да
В нет
Во Зрительный нерв связан со затылочной головного мозга
A) да
Б)нет
Во Зрительный нерв связан со затылочной долей головного мозга
A) да
B) нет
№11Рецепторы на языке человека стве вкусовых ощущений.
A)да
B) нет
Первыми на Земле были древние простейшие. От них произошли саркодовые, жгутиковые, споровики. Они представляют одну клетку, в которой осуществляются все процессы жизнедеятельности, целого организма. Одноклеточные колониальные животные – вольвокс, они более сложно устроены.
От древних колониальных жгутиковых возникли древние многоклеточные организмы. Многоклеточные организмы в отличие от одноклеточных специализировали клетки по выполняемым им функциям. Их клетки выполняют защитную функцию, пищеварения, сокращения, размножения, проведения возбуждения. У многоклеточных организмов клетки специализировались, сформировали ткани, произошло увеличение размеров тела, образование хорды или внутреннего скелета.
Хордовые приобрели прогрессивные черты: внутренний скелет, мускулатуру, центральную нервную систему, более совершенную пищеварительную систему, систему органов дыхания, размножения, кровообращения и выделения. Наиболее древние хордовые были похожи на современного ланцетника. Возникновение общих прогрессивных черт обеспечивает крупные преобразования, которые представляют собой важнейший этап в эволюции животных. Это привело к освоению новой среды обитания. Приобретенные в дальнейшем при обеспечили многообразие прогрессивно развивающейся группе.
От древних бесчерепных произошли позвоночные. У них сформировался осевой скелет, состоящий из позвонков предохраняющий спинной мозг от повреждений.
Развился череп, предохраняющий головной мозг. Центральная нервная система состоит из головного и спинного мозга, что усложнило их поведение. В кровеносной системе образовалось сердце, состоящее из мускулов и обеспечивающее движение крови по сосудам. Произошли изменения в органах движения. Из складок тела расположенных по бокам развились парные конечности – плавники. Так появились рыбы. Древние кистеперые рыбы имели хорошо развитые плавники и могли ползать по дну. У них были зачатки легких, они их использовали при пересыхании водоема. От кистеперых рыб произошли наземные позвоночные – земноводные.
Затее у земноводных усложнились легкие, возникло два круга кровообращения, в коже образовались роговые чешуи. Животные при к размножению на суше. От земноводных произошли пресмыкающиеся.
Рассвет пресмыкающихся происходит в мезозойскую эру. Рептилии освоили все среды обитания и широко расселились на земле. Наиболее разнообразными были динозавры – травоядные, насекомоядные и хищные. Воздушную среду освоили летающие ящеры. К жизни в воде вторично при ихтиозавры, крокодилы, черепахи. Появились ящерицы. Позднее от последних произошли змеи.
От древних пресмыкающихся возникли птицы, млекопитающие. Птицы и млекопитающие лучше при к меняющимся условиям среды по сравнению с пресмыкающимися. Их тело имеет наиболее совершенное строение и размножение.
теперь ты можешь повставлять свои пропуски.umed88
Объяснение:
Жер ғарыштан көгілдір мұхиттар планетасы сияқты болып көрінеді — оның бетінің 70% астамын су басып жатыр. Судың шамамен 97% мұхиттарда жиналған, ол Жер ауданының 360 миллион шаршы км жауып жатыр. Кейбір жерлерде мұхиттың тереңдігі 10 км асады. [1] Мұхит құрлықтар мен аралдарды қоршап жатқан Жердің тұтас су қабаты. Аумағы 361,26 млн. км², көлемі 1340,74 млн. км³, орташа тереңдігі 3711 м, ең терең жері 11022 м (Тынық мұхиттағы Мариана шұңғымасы). Дүниежүзілік мұхит құрлықтар арқылы 4 бөлікке бөлінеді: Тынық (50%), Атлант (25%), Үнді (21%) және Солтүстік Мұзды Мұхит (4%). Мұхит Солтүстік жарты шардың 61%-ын, Оңтүстік жарты шардың 81%-ына жуығын алып жатыр. Мұхиттық жарты шардағы судың мөлшері 91%-ды және құрлықтық жарты шардағы мөлшері 53%-ды құрайды. Гидрологиялық режімінде Дүниежүзілік Мұхит жеке мұхиттарға, теңіздерге, шығанақтарға, қойнаулар мен бұғаздарға ажыратылады; сыртқы шекарасы құрлықтың жағалық сызықтарымен айқын кескінделіп, ішкі шекарасы теңіздермен және оның бөліктерімен бөлінеді. Кейбір зерттеушілер Дүниежүзілік Мұхитты Бес Мұхитқа бөледі. Оның шекарасы субтропиктік және субантарктикалық конвергенция сызығы бойымен немесе Ортамұхиттық жоталардың ендік бөлігі бойынша өтеді.Дүние жүзілік су қоры,1360 млн.км³. Мұхиттар 1322000000 км³, мұз жамылғысы мен мұздықтар 29200000 км³, еспе су 8673000 км³, өзен мен көл суы 23250 км³, су булары 13000 км³. Жер шарының үштен екі бөлігін су алып жатыр. Олар өзара бұғаздар арқылы қосылып, Дүниежүзілік мұхитты құрайды.
Дүниежүзілік Мұхиттың беткі ағыстарының таралу аймағы. Су бетіндегі жел ағыстарының жылдамдығының және су тығыздығының бір қалыпты таралмауы салдарынан қалыптасады. Циклондық циркуляция аймағында, жел және су ағыстарының қарама-қарсы бағытқа шұғыл өзгеру аудандарында анық байқалады. Тереңнен көтерілетін ағыстар әсерінен Мұхиттағы дивергенция белдемінде жоғарғы қабат сулары қоректік заттары мол қабаттармен байытылып (биологиялық өнімділіктің жоғарылауына әсер етеді) отырады; бұл белдемдер – балық кәсіпшілігіне өнімді мол беретін аудан. Дивергенцияның тұрақты белдемдері мұхиттардың қоңыржай және субтропиктік ендіктерінің шығыс бөліктері болып есептеледі;
Мұхиттағы конвергенция белдемі – Дүниежүзілік мұхит суының беткі қабаттарының араласу аймағы. Мұхит бетіндегі ауа ағыстары мен су тығыздықтарының біркелкі таралмауларынан дамиды. Негізінен жылы және суық сулардың тоғысқан жерлерінде қалыптасады. Конвергенциялық белдемде су тығыздығының қалыпты жағдайларда таралмауы салдарынан беткі қабаттарда антициклондық және циклондық ағыс айналыстары дамиды. Антициклондық айналыста судың қарқынды араласуы мен төмен қарай ығысуы қалыптасса, циклондық айналыстарда мұхит бетіне шығатын тереңнен көтерілу ағыстары дамиды. Осыған байланысты бұл белдемде жоғарғы биологиялық өнімділік жағдайлары қалыптасады. Дүниежүзілік мұхитты негізгі 4 тұрақты конвергенц. белдемге ажыратуға болады: солтүстік, оңтүстік субполюстік және солтүстік, оңтүстік субтропиктік белдемдер. Мұхиттағы конвергенция белдемі мұхит табиғатының маңызды элементі, себебі төмен ығысатын сулар мұхиттың терең қабатын жылытады және оттекпен байытып отырады. Мұхиттағы конвергенция белдемінде 100 – 150 м-ден астам тереңдіктегі су қабаттарының барлық негізгі гидролог. белгілері қалыптасады. Мұхиттағы конвергенция белдемі неғұрлым жоғары ендіктерде орналасса, судың температурасы соғұрлым төмендеп, тұнатын судың тығыздығы жоғарылайды, ол мұхиттың терең қабаттарын қамтиды;