Общая характеристика и перечень важнейших цестод - возбудителей болезней человека.
Класс Сеstodа - Ленточные черви (Rudolphi, 1808) наcчитывает около 350 видов. Их тело плоское, лентовидное, расчлененное, размеры от нескольких миллиметров до нескольких метров. Зрелые цестоды являются паразитами кишечника и других органов позвоночных животных и человека. Личинки обитают в тканях позвочных и беспозвоночных животных.
Все плоские черви являются биогельминтами. Их личинки развиваются в тканях и органах промежуточных хозяев.
Тело цестод состоит из Головки (сколекса), Шейки и Члеников (проглоттид). Членики вместе с головкой называется Стробилой. Головка имеет различные органы прикрепления — присоски, крючья, бороздки. Шейка является зоной роста стробилы. Наиболее зрелые членики находятся в конце стробилы, наименее – ближе к шейке.
Длина цестод составляет от нескольких миллиметров до 20 и более метров. На сколексе расположены органы прикрепления. У цепней они представлены мышечными присосками, а у лентецов присасывательными ямками (ботриями).
2
)Тело цестод покрыто кутикулой, под ней располагаются круговые и продольные мышцы. Полость тела отсутствует. Описание деталей их строения выходит за рамки интересов специалиста - врача. Все же следует обратить внимание на 2 детали.
У цестод полностью редуцирована пищеварительная система, что свидетельствует о том, что они являются паразитами «с большим стажем». Их пищевые потребности полностью обеспечиваются хозяином: они «купаются» в пище.
В связи со сложностью биологических циклов, обеспечивающих расселение, наиболее сложное развитие у цестод получила половая система. Знание деталей ее строения имеет диагностическое значение.
Мужской половой аппарат представлен семенниками, Протоки семенников сливаются и образуют общий семявыносящий проток. Он образует расширение, находящееся в особой мышечной бурсе Бурса открывается в половую клоаку, выступающую за край боковой поверхности членика. В половую клоаку открывается также и вагина.
Яичник, желточник, тельца Мелиса располагаются в центре членика и открываются в центральную камеру – оотип. Сюда через вагину поступают и сперматозоиды. Оплодотворенные яйцеклетки для формирования зиготы перемещаются
Я старался, если что то не понятно я допишу ты только напиши
Популяция (лат. populus — халық, тұрғын халық) — белгілі бір кеңістікте генетикалық жүйе түзетін, бір түрге жататын және көбею арқылы өзін-өзі жаңғыртып отыратын ағзалар тобы.
Батыс Еуропадағы еуразиялық сілеусіндер популяциясына жойылу қауіпі төніп тұр
Осы топтың популяция болып есептелуі үшін: тарихи қалыптасқан ареалы және үздіксіз өзгеріп тұратын сыртқы орта жағдайында өзінің саны мен құрылымын сақтауға қабілетті болуы; сол түрдің өзге топтарынан қандай да бір табиғи кедергілермен ажыратылып тұруы; бір немесе бірнеше экожүйенің құрамына кіріп, олардағы зат алмасу, энергия тасымалдау процестеріне қатысуы тиіс. Әр популяция өзіне ғана тән статиктикалық сипаттамалары (саны, тығыздығы, ареалы, орналасуы, жас ерекшелігі, жыныстық құрамы) және динамикалық сипаттамалары (саны мен тығыздығының уақытқа қатысты өзгеруі) бойынша ерекшеленеді. Популяцияның статиктикалық сипаттамалары популяцияның белгілі бір сәттегі күйін көрсетіп, өлшеу, санау арқылы қысқа мерзімде анықталады. Популяцияның динамикалық сипатамаларын анықтау ұзақ мерзімді (бір ұрпақ жаңаратындай) қажет етеді. Популяция санының динамикасы белгілі бір уақыт аралығындағы тірі ағзалардың өмірге келуі мен өлімі көрсеткіштерінің ара салмағы бойынша анықталады. Сондай-ақ, популяция санының өзгеруіне иммиграция және эмиграция процестері де әсер етеді. Популяция саны өсуінің біртіндеп тежелуі логистикалық теңдеу арқылы өрнектеледі. Әдетте, жануарлар мен өсімдіктер популяциясының саны біршама тұрақты болғанымен, олар әлсін-әлсін күрт өзгеріп отырады (мысалы, тоқалтіс тышқандар, леммингтер, т.б.). Кейбір жануарлардың (шегіртке,бөкендер, т.б.) санының немесе тығыздығының қауырт өсуі олардың қоныс аударуына әкеледі. Жануарлар популяцияларының саны мен тығыздығы күрделі мінез-құлықтық (аумағын белгілеу, қору, көші-қон), физиологиялық механизмдер арқылы (гормондар қызметі, стресс) және популяцияның генетикалық құрылымының өзгеруі арқылы реттеліп отырады
Общая характеристика и перечень важнейших цестод - возбудителей болезней человека.
Класс Сеstodа - Ленточные черви (Rudolphi, 1808) наcчитывает около 350 видов. Их тело плоское, лентовидное, расчлененное, размеры от нескольких миллиметров до нескольких метров. Зрелые цестоды являются паразитами кишечника и других органов позвоночных животных и человека. Личинки обитают в тканях позвочных и беспозвоночных животных.
Все плоские черви являются биогельминтами. Их личинки развиваются в тканях и органах промежуточных хозяев.
Тело цестод состоит из Головки (сколекса), Шейки и Члеников (проглоттид). Членики вместе с головкой называется Стробилой. Головка имеет различные органы прикрепления — присоски, крючья, бороздки. Шейка является зоной роста стробилы. Наиболее зрелые членики находятся в конце стробилы, наименее – ближе к шейке.
Длина цестод составляет от нескольких миллиметров до 20 и более метров. На сколексе расположены органы прикрепления. У цепней они представлены мышечными присосками, а у лентецов присасывательными ямками (ботриями).
2
)Тело цестод покрыто кутикулой, под ней располагаются круговые и продольные мышцы. Полость тела отсутствует. Описание деталей их строения выходит за рамки интересов специалиста - врача. Все же следует обратить внимание на 2 детали.
У цестод полностью редуцирована пищеварительная система, что свидетельствует о том, что они являются паразитами «с большим стажем». Их пищевые потребности полностью обеспечиваются хозяином: они «купаются» в пище.
В связи со сложностью биологических циклов, обеспечивающих расселение, наиболее сложное развитие у цестод получила половая система. Знание деталей ее строения имеет диагностическое значение.
Мужской половой аппарат представлен семенниками, Протоки семенников сливаются и образуют общий семявыносящий проток. Он образует расширение, находящееся в особой мышечной бурсе Бурса открывается в половую клоаку, выступающую за край боковой поверхности членика. В половую клоаку открывается также и вагина.
Яичник, желточник, тельца Мелиса располагаются в центре членика и открываются в центральную камеру – оотип. Сюда через вагину поступают и сперматозоиды. Оплодотворенные яйцеклетки для формирования зиготы перемещаются
Я старался, если что то не понятно я допишу ты только напиши
Популяция (лат. populus — халық, тұрғын халық) — белгілі бір кеңістікте генетикалық жүйе түзетін, бір түрге жататын және көбею арқылы өзін-өзі жаңғыртып отыратын ағзалар тобы.
Батыс Еуропадағы еуразиялық сілеусіндер популяциясына жойылу қауіпі төніп тұр
Осы топтың популяция болып есептелуі үшін: тарихи қалыптасқан ареалы және үздіксіз өзгеріп тұратын сыртқы орта жағдайында өзінің саны мен құрылымын сақтауға қабілетті болуы; сол түрдің өзге топтарынан қандай да бір табиғи кедергілермен ажыратылып тұруы; бір немесе бірнеше экожүйенің құрамына кіріп, олардағы зат алмасу, энергия тасымалдау процестеріне қатысуы тиіс. Әр популяция өзіне ғана тән статиктикалық сипаттамалары (саны, тығыздығы, ареалы, орналасуы, жас ерекшелігі, жыныстық құрамы) және динамикалық сипаттамалары (саны мен тығыздығының уақытқа қатысты өзгеруі) бойынша ерекшеленеді. Популяцияның статиктикалық сипаттамалары популяцияның белгілі бір сәттегі күйін көрсетіп, өлшеу, санау арқылы қысқа мерзімде анықталады. Популяцияның динамикалық сипатамаларын анықтау ұзақ мерзімді (бір ұрпақ жаңаратындай) қажет етеді. Популяция санының динамикасы белгілі бір уақыт аралығындағы тірі ағзалардың өмірге келуі мен өлімі көрсеткіштерінің ара салмағы бойынша анықталады. Сондай-ақ, популяция санының өзгеруіне иммиграция және эмиграция процестері де әсер етеді. Популяция саны өсуінің біртіндеп тежелуі логистикалық теңдеу арқылы өрнектеледі. Әдетте, жануарлар мен өсімдіктер популяциясының саны біршама тұрақты болғанымен, олар әлсін-әлсін күрт өзгеріп отырады (мысалы, тоқалтіс тышқандар, леммингтер, т.б.). Кейбір жануарлардың (шегіртке,бөкендер, т.б.) санының немесе тығыздығының қауырт өсуі олардың қоныс аударуына әкеледі. Жануарлар популяцияларының саны мен тығыздығы күрделі мінез-құлықтық (аумағын белгілеу, қору, көші-қон), физиологиялық механизмдер арқылы (гормондар қызметі, стресс) және популяцияның генетикалық құрылымының өзгеруі арқылы реттеліп отырады