Экологиялық сукцессия сыртқы әсердің нәтижесінде пайда болады.
Объяснение:
Белгілі бір аумақтағы биоценоздардың табиғат факторларының немесе адам әрекетінің әсерінен бірізді ретпен ауысуы экологиялық сукцессия деп аталады. Бірінші және екінші реттік сукцессиялар болады.
Бірінші реттік сукцессия бұған дейін тіршілік болмаған, өнім бермейтін ортадан басталады. Бұл опырылудан немесе көшкіннен кейінгі тау беткейлері, құм қайраңдары, жанартаулық аралдар болуы мүмкін.
Екінші реттік сукцессия табиғи құрылымы бұзылған экожүйе орнын баяу қалпына келтіру процесінен басталады. Оған су-қоймасында, иесіз қалған егістікте (далада), шалғында, өртенген, кесілген орман орнында, батпақта өсетін өсімдіктер мысал бола алады.
Рассказчик, от первого лица которого ведется повествование, слушает их, «ушами хлопая». Он восхищен и уверен, что искусство говорить непонятными словами — признак «умного, интеллигентного разговора». Таков иронический прием автора — он показывает смешное под маской серьезного.
При этом сами «интеллигенты» являются полными невежами. Они не понимают слов, которыми говорят: «...кворум такой подобрался — только держись. Да ну? — с огорчением с сосед.— Неужели и кворум подобрался?... С чего бы это он, а?». Под видом «умного» разговора люди несут такую ахинею, что впору животики надорвать: «подсекция заварится минимально...».
Экологиялық сукцессия сыртқы әсердің нәтижесінде пайда болады.
Объяснение:
Белгілі бір аумақтағы биоценоздардың табиғат факторларының немесе адам әрекетінің әсерінен бірізді ретпен ауысуы экологиялық сукцессия деп аталады. Бірінші және екінші реттік сукцессиялар болады.
Бірінші реттік сукцессия бұған дейін тіршілік болмаған, өнім бермейтін ортадан басталады. Бұл опырылудан немесе көшкіннен кейінгі тау беткейлері, құм қайраңдары, жанартаулық аралдар болуы мүмкін.
Екінші реттік сукцессия табиғи құрылымы бұзылған экожүйе орнын баяу қалпына келтіру процесінен басталады. Оған су-қоймасында, иесіз қалған егістікте (далада), шалғында, өртенген, кесілген орман орнында, батпақта өсетін өсімдіктер мысал бола алады.
Рассказчик, от первого лица которого ведется повествование, слушает их, «ушами хлопая». Он восхищен и уверен, что искусство говорить непонятными словами — признак «умного, интеллигентного разговора». Таков иронический прием автора — он показывает смешное под маской серьезного.
При этом сами «интеллигенты» являются полными невежами. Они не понимают слов, которыми говорят: «...кворум такой подобрался — только держись. Да ну? — с огорчением с сосед.— Неужели и кворум подобрался?... С чего бы это он, а?». Под видом «умного» разговора люди несут такую ахинею, что впору животики надорвать: «подсекция заварится минимально...».