Запішыце тэкст у адпаведнасці з нормамі сучаснай беларускай літаратурнай мовы. Беларуская мова належыць да ўсходняе галіны славянскіх моў.Сучасная беларуская мова злажылася паступова, гістарычна, з мовы тых славянскіх пляменьняў, што леглі ў аснову беларускае народнасьці. Аб стане беларускае мовы да ХІІІ веку, за бракам дакладных ведамасьцяй, трудна з пэў¬насьцю судзіці, бо з тае далёкае эпохі мы ня маем іншых здабыткаў беларушчыны, апроч нека¬торых назоваў мясцовасьцяй і людзей, што спатыкаюцца ў кроніках і дакумэнтах іншых народаў. Затое пачынаючы з ХІV веку, мы маем такое мноства розных пісаных дакумэнтаў з сьлядамі беларускае мовы, як ніводзін славянскі народ усходняе галіны. Мы маем мноства грамат і актаў, асабліва судовых, і іншых старасьвецкіх пісаных дакумэнтаў, шмат рукапісных кніг – кніг да набажэнства, біблійных, летапісаў, кронік, апавяданьняў, а яшчэ больш старадрукарскіх кніг. У вадным толькі Віленскім архіве апісаных актаў налічваецца больш за 200 000, грамат да канца толькі ХV веку вядома больш за 130; рукапісных кніг не юрыдычнага характару з ХІV па ХVІ сталецьце вядома больш, як 80; кніг старога друку з усімі асаблівасьцямі цяперашняе беларускае мовы за адно ХVІ сталецьце налічваецца больш за 30 (Я. Лёсік).
те адрес электронной почты и получите 10 .
школьные знания.com
какой у тебя вопрос?
5 - 9 классыбеларуская мова 8+4 б
сачыненне на тэму чарадзейная сіла мастацтва
реклама
отметить нарушение vbognat 15.10.2013
ответы и объяснения
maria022006 хорошист
усе
віды мастацтва паказваюць жыццё праз вобразы-ўражанні, перажыванні, пачуцці, у якіх выяўляецца стаўленне
чалавека да розных з'яў жыцця, іх ацэнка.аднак сродкі, якія выкарыстоўваюцца
ў розных відах мастацтва, таксама розныя. у адным выпадку гэта гук,мелодыя (музыка),
у іншым — фарбы, лініі (малюнак, жывапіс), у трэцім — рытмічныя
або пластычныя рухі цела (танец) і г.д.
у апавяданни в. быкау паказвае маці , як старую жанчыну, якая 16 год з неаслабнай надзеяй чакае з вайны свайго сына, усё яе жыццё пасля вайны запаланіла гора. аўтар яе так апісвае «гэта старая, з пасівелымі валасамі, заўседы пячальнымі вачыма, згорбленая часам». гора яе «прыбіла ўсякі інтарэс да жыцця, зламала характар, спарахніла душу - нічога няміла цяпер старой адзінокай жанчыне» . яна не адна якіх пакалечыла вайна. вось і яна як сапраўдная маці чакае сына з вайны нягледзячы ні на што. яе душэўная рана на працягу доўгага часу не можа зацягнуцца, таму что яе любімы сын загінуў на вайне. гэтую маці ў гэтым свеце нічога не трымае, у яе нічога няма, яна нікому нічога не павінна. яе жыццё праходзіць у чаканні паштальёна, які зноў будзе злым, таму што менавіта злосцю ён ратуе сваю душу ад нямога пытання, на які не можа адказаць.
аутар гаворыць « сон не прыносіць тэклі адпачынку і збавення ад пакут. сны - працяг таго, пра што думае яна кожную хвіліну. ноччу яна бачыць васілька. але ён сніцца то пакалечаным, то цяжка параненым. сны ператвараюцца ў нясцерпны жах. усяму спрабуе знайсці яна тлумачэнне. i ўсё ўбачанае разам перарастае ва ўпэўненасць, што сын вернецца. упэўненасць настолькі моцная, што не дае чакаць у бяздзейнасці, і тэкля ідзе ўслед убачанай адзінокай постаці».
за вёскай ёсць помнік абаронцам радзімы і ахвярам вайны, за якімі яна даглядае, думаючы пра і пра сваіх родных.
апісваючы вобраз старой тэклі, васіль быкаў выкарыстоўвае азначэнні, якія характарызуюць яе душэўны стан.