Запішыце назвы фанетычных асаблівасцей, якія адбыліся ў наступных радах слоў. Падкрэсліце зычныя і галосныя, напісанне якіх не супадае з вымаўленнем: 1) калона, трыа, марскі, Васняцоў, камп’ютар;

2) вяснянкі, Бялыніцкі-Біруля, дзяжурны;

3) шэраг, рэпетыцыя, жоўты, кажаш, чарга;

4) апавяданне, жыццё, Палессе, панна, суддзя;

5) ільгота, навучэнец, вастрыё, аржаны, гэты;

6) княства, Раство, студэнцтва;

7) салаўі, аўтэнтычны, казаў;

8) вучышся, сшытак, рэзчык, на дошцы;

9) казка, хрэсьбіны, экзамен;

10) дзень, цвёрды, камандзір, цітры.

Пра урывак з паэмы " сымон-музыка" якуб колас гэты урывак написан у раздзеле пейзажнай лирыки , тему што там разгаданы загадки прыгажосци своей краины. я зразумею, што аутар стварае адчуванне паунаты и радасци жыцця у гэтым урыуку. галоуную ролю адыгрывае адухауленне прыроды! я думаю, колас, гэтым метафары хацеу перадаць пачуцци прыроды. о, край родны, край прыгожы! милы кут маих дзядоу! я думаю гэта галоуныя словы у урыуку, таму што у их заключаецца любоу да краины! не знаю, подойдет или нет, но писала сама !

Мая родная мова - беларуская, и я кажу гэта з гонарам, бо для мяне яна самая лепшая. Тольки беларуская мова гучыць так милагучна, тольаи у ёй ёсць такия дзиуныя словы, як "дзякуй","добрай раницы/дня/вечара","да пабачэння","кали ласка"... Пра апошния нават Пятрусь Броука написау верш, яки так и называецца:"Кали ласка". У любимай мове, роднай, наскай Ах, якия словы "кали ласка"! Як звиняць яны сярдэчную струною, Праз усё жыццё идуць са мною! Апошни радок напаминае мне об тым, што мы, беларусы, забываем нашу мову, карыстаючыся рускай. Наконт гэтага Лёля Багданович пиша: Давайце не цурацца нашай мовы, Заужды на мове роднай размауляць, Бо хиба ёсць пяшчотней што, чым словы, Якия з вуснау матчыных гучаць. И не адна яна хвалюецца з гэтай нягоды. Пимен Панчанка таксама хоча звярнуцца да людзей и пиша так: Кажуць, мова мая аджывае Век свой цихи: ёй зникнуць пара, Для мяне ж яна вечна жывая, Як раса, як сляза, як зара. На беларускай мове написана шмат вершау и апавяданняу, але хочацца, каб не тольки у вершах шучали ласкавыя, пявучыя беларуския словы, але яшчэ и у жыцци, кожны дзень чуць непауторнае "добры дзень", цудоунае "дзякуй", чароунае "кали ласка" и милагучнае "будзьце ласкавы".