Прама з лесу агрызкам алоўка брат напісаў маме ліст пра жыццё ў лагеры.
Калі я папрашу вас вызначыць у гэтым сказе склонавыя формы назоўнікаў, вы назавеце назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны і месны. Усяго шэсць склонавых формаў. З пункту гледжання сучаснай рускай мовы менавіта так і ёсць. Аднак калі зірнуць на справу з пункту гледжання гісторыі мовы, дык атрымаецца, што ў нашым сказе не шэсць, а восем склонавых формаў, і кожная з іх ўжыта адзін раз. Такім чынам, разыходжанні паміж сучаснай мовай і мовай старажытных славян тычацца цяперашніх роднага і меснага склонаў.
І сапраўды, кожны з гэтых склонаў утварыўся з ранейшых двух. У родным супалі родны і аблатыў, а ў месным - лакатыў і прэпазітыў.
Колькасць склонавых формаў у розных мовах свету не абмяжоўваецца гэтымі васьмю. Агульная колькасць склонаў па розных мовах дасягае трыццаці, хоць і няма ніводнай мовы з такой колькасцю склонавых формаў. Некаторыя са склонаў выключаюць магчымасць іншых ці, наадварот, патрабуюць абавязковай прысутнасці трэціх. У фінскай мове 15 склонаў, у венгерскай - 22, але ўсё ж такі не трыццаць. Такога важнага склону, як вінавальны, няма ў фінскай мове, але яго замяняюць ажно тры іншыя склоны.
«Мая Бесяджь". В данном произведении поэт осмысливает свое место в литературе, определяет свои идейно-художественные принципы, ставит задачи на будущее, вырабатывает особые художественные манеры. "Плыла, целовалась тучка с землей". Аллегорический образ тучи подает повод говорить о творческих принципах поэта. " Брацкая магила": В стихах А. Кулешова военного времени звучит светлый, проникновенный, возвышенно-болезненный голос человека, гражданина, бойца. Герои произведений А. Кулешова - фигуры реальные и легендарные, драматические и бессмертны. Они отдают свою жизнь за моральные ценности всего. "На братских могилах не ставят цветов, и вдовы на них не рыдают. К ним кто-то приносит букеты цветов и вечный огонь зажигает".
Калі я папрашу вас вызначыць у гэтым сказе склонавыя формы назоўнікаў, вы назавеце назоўны, родны, давальны, вінавальны, творны і месны. Усяго шэсць склонавых формаў. З пункту гледжання сучаснай рускай мовы менавіта так і ёсць. Аднак калі зірнуць на справу з пункту гледжання гісторыі мовы, дык атрымаецца, што ў нашым сказе не шэсць, а восем склонавых формаў, і кожная з іх ўжыта адзін раз. Такім чынам, разыходжанні паміж сучаснай мовай і мовай старажытных славян тычацца цяперашніх роднага і меснага склонаў.
І сапраўды, кожны з гэтых склонаў утварыўся з ранейшых двух. У родным супалі родны і аблатыў, а ў месным - лакатыў і прэпазітыў.
Колькасць склонавых формаў у розных мовах свету не абмяжоўваецца гэтымі васьмю. Агульная колькасць склонаў па розных мовах дасягае трыццаці, хоць і няма ніводнай мовы з такой колькасцю склонавых формаў. Некаторыя са склонаў выключаюць магчымасць іншых ці, наадварот, патрабуюць абавязковай прысутнасці трэціх. У фінскай мове 15 склонаў, у венгерскай - 22, але ўсё ж такі не трыццаць. Такога важнага склону, як вінавальны, няма ў фінскай мове, але яго замяняюць ажно тры іншыя склоны.