Мой любимый герой с рассказа Ивана Навуменка это Апалинарий Феакцистович --- Цыркуль. Он был учителем черчения. В молодости Апалинарий Феакцистович преподавал в гимназии латынь. Латыньский был мертвым но очень красивым языком. Свой предмет он хорошо знал. Апалинарий Феакцистович был мягким человеком, и ученики этим пользовались. Он очень любил свою страну и приручал к этой любви и своих учеников. Высокий, тонкий, в черном, еще царского времени, сюртуке. В такой одежде его можно было назвать черствым и твердым. Он был немного старомодный , немного напыщенный , но только не сухим. ОН так сильно любил свою родину что умер за неё! Ну я думаю ты сам(а) переведешь)))
Прывітанне, цётка Ніна! Як сям'я: дзядзька Мікіта і Алёша? Мы з вамі так даўно не бачыліся! Ажно з мінулай пасхі! Падумаць толькі, як хутка ляціць час. Як у вас усіх справы? Дзядзька збіраўся памяняць месца працы. Атрымалася? Упэўнены, што так. З яго адукацыяй і вопытам, працадаўцы, мабыць, гатовыя за яго біцца. У нас усё добра. Я вучуся, мама і тата працуюць. У мяне, дарэчы, хутка канчаецца чвэрць. Я крыху нервуюся, таму што па матэматыцы ў мяне выходзіць ніжэйшая адзнака, чым я хацеў. Але я яшчэ спадзяюся яе выправіць. Пажадайце мне ўдачы. Чакаю з нецярпеннем нашай сустрэчы ў гэтую пасху. Нагадайце дзядзьку, што ён абяцаў прывезці мне яго старыя падручнікі. Не забудзьцеся. Вам яны не патрэбныя, а мне будуць карыснымі. Усяго найлепшага. З любоўю, Ваш пляменнік Саша.
Он был учителем черчения. В молодости Апалинарий Феакцистович преподавал в гимназии латынь. Латыньский был мертвым но очень красивым языком. Свой предмет он хорошо знал. Апалинарий Феакцистович был мягким человеком, и ученики этим пользовались. Он очень любил свою страну и приручал к этой любви и своих учеников.
Высокий, тонкий, в черном, еще царского времени, сюртуке. В такой одежде его можно было назвать черствым и твердым. Он был немного старомодный , немного напыщенный , но только не сухим.
ОН так сильно любил свою родину что умер за неё!
Ну я думаю ты сам(а) переведешь)))
Як сям'я: дзядзька Мікіта і Алёша? Мы з вамі так даўно не бачыліся! Ажно з мінулай пасхі! Падумаць толькі, як хутка ляціць час.
Як у вас усіх справы? Дзядзька збіраўся памяняць месца працы. Атрымалася? Упэўнены, што так. З яго адукацыяй і вопытам, працадаўцы, мабыць, гатовыя за яго біцца.
У нас усё добра. Я вучуся, мама і тата працуюць. У мяне, дарэчы, хутка канчаецца чвэрць. Я крыху нервуюся, таму што па матэматыцы ў мяне выходзіць ніжэйшая адзнака, чым я хацеў. Але я яшчэ спадзяюся яе выправіць. Пажадайце мне ўдачы.
Чакаю з нецярпеннем нашай сустрэчы ў гэтую пасху. Нагадайце дзядзьку, што ён абяцаў прывезці мне яго старыя падручнікі. Не забудзьцеся. Вам яны не патрэбныя, а мне будуць карыснымі.
Усяго найлепшага.
З любоўю, Ваш пляменнік Саша.