Выпишыце па два словазлучэнни наступнай будовы: наз + наз.(1-я группа), прым.+ наз.(2-ягруппа), дзяслоу+наз.(3група) пачыналася восень.яшчэ горача святила сонца, засим па-летняму дрыжала синеватая смуга над пыльнай дарогай, у кустах крушыны свистали вяселыя дразды. буяла яшчэ на лугавинах зяленая атава, у палисадниках наперагонки хвалилися сваей някидкай прыгажосцю вяргини и астры. але усеуладная восень неадступна цикавала за гэтыми апошними праявами хмельнага летняга жыцця. яна ужо заслала суцэльным залацистым абрусам пали збажыны, злегку пасерабрыла шаты разгалистых прыдарожных бяроз, а паветра напаила той празрыстасцю и чысциней , якая бывае тольки цеплай лагоднай восенню.
Сенька ніколі не любіў вучыцца. Вучоба, вядома ж, не мёд, таму хлопец на занятках кляваў носам, аніякае рады на яго не было. Настаўнікі толькі ўздыхалі і прадказвалі, што калі-небудзь Сеня на сваё нарвецца. Сеня ж толькі рагатаў у адказ.
Але на яго ліха прыйшоў час экзаменаў. Толькі пачало на дзень займацца, а Сеня ўжо стаяў пад кабінетам ні жывы, ні мёртвы і не сваім голасам прасіў у аднакласнікаў шпаргалкі.
Але выкарыстаць іх яму не давялося. Экзаменатары не спускалі вачэй з гультая, бо на свае вочы бачылі, на свае вушы чулі, як Сеня ўвесь час вучыўся.
Нарэшце выклікалі Сеню адказваць. Пайшоў ён, не сабраўшы розуму. Адказ на языку круціцца, а сфармуляваць аніяк не ўдаецца. Навёрз Сеня сем карабоў, што на думку прыйшло. Здаецца, нішто сабе атрымалася. Але экзаменатары вырашылі інакш: адправілі хлопца на перасдачу. Вось і знайшоў лодар прыгоду на сваю галаву.
1)Весь следующий день посвящен был визитам; приезжий отправился делать визиты всем городским сановникам.
2) Он заглянул и в городской сад, который состоял из тоненьких дерев, дурно принявшихся, с подпорками внизу, в виде треугольников, очень красиво выкрашенных зеленою масляною краскою.
3)Когда установившиеся пары танцующих притиснули всех к стене, он, заложивши руки назад, глядел на них минуты две очень внимательно.
4)Один раз, впрочем, лицо его приняло суровый вид, и он строго застучал по столу, устремив глаза на сидевших насупротив его детей.