Фузарыёзная сухая гнiль бульбы выклiкаецца некалькiмi вiдамi грыбоў роду фузарый, асноўны ўзбуджальнiк — F. sambucinum. Адзначаецца ў сховiшчах на клубнях у выглядзе ша- равата-бурых або карычневых сухiх плям, якiя з часам разраста- юцца, пашкоджаныя тканкi становяцца мяккiмi, праз пэўны час на гэтых месцах утвараюцца поласцi, запоўненыя пушыстым мiцэлiем; скурка клубняў на месцах пашкоджання зморшчваецца i пакры- ваецца брудна-белымi падушачкамi мiцэлiю з канiдыямi. Асноўная крынiца iнфекцыi — заражаная глеба. Адна з найбольш пашыра- ных i шкаданосных хвароб бульбы ў сховiшчах. Пашкоджанне клуб- няў можа дасягаць 12 — 15%. Значныя страты буракоў пры захворваннi могуць выклiкаць грыбы F. oxysporum, F. culmorum — узбуджальнiкi фузарыёзнай гнiлi буракоў.
Прафесар універсітэта Паркер Уілсан знаходзіць на вакзале шчанюка , адпраўленага з Японіі ў Амерыку . Так як ніхто за ім не з'яўляецца , Паркеру даводзіцца пакінуць шчанюка ў сябе. За той час , што сабака жыве ў прафесара , паміж імі ўзнікае моцнае сяброўства. Паркер вельмі моцна прывязваецца да свайго новага прыяцеля . Кожны дзень Хатiка праводзіць гаспадара да вакзала , калі той адпраўляецца на працу , а ўвечары прыходзіць да вакзала , каб сустрэць яго . У адзін з дзён прафесар раптоўна памірае на лекцыі ў універсітэце ад сардэчнага прыступу . Не дачакаўшыся гаспадара , Хатико працягваў прыходзіць на станцыю , не прапускаючы ні дня. Нягледзячы на тое , што сабаку спрабавалі забраць сваякі прафесара, ён нязменна працягваў вяртацца на станцыю . Мясцовыя гандляры і чыгуначнікі падкормлівалі Хатiка , захапляючыся яго упартасцю і адданасцю. Неўзабаве аб незвычайным сабаку даведаюцца газетчыкі , і Хатiка становіцца героем прэсы. Да канца сваіх дзён Хатiка штодня прыходзіць на станцыю да прыбыцця цягніка , і чакае да самага вечара , што вось-вось яго гаспадар выйдзе з чарговага цягніка. Ён так і не прыходзіць , але Хатiка - верны сабака - не пакідае свайго месца. На той станцыі адданы сабака і памёр, не дачакаўшыся гаспадара.
вiдамi грыбоў роду фузарый, асноўны ўзбуджальнiк —
F. sambucinum. Адзначаецца ў сховiшчах на клубнях у выглядзе ша-
равата-бурых або карычневых сухiх плям, якiя з часам разраста-
юцца, пашкоджаныя тканкi становяцца мяккiмi, праз пэўны час на
гэтых месцах утвараюцца поласцi, запоўненыя пушыстым мiцэлiем;
скурка клубняў на месцах пашкоджання зморшчваецца i пакры-
ваецца брудна-белымi падушачкамi мiцэлiю з канiдыямi. Асноўная
крынiца iнфекцыi — заражаная глеба. Адна з найбольш пашыра-
ных i шкаданосных хвароб бульбы ў сховiшчах. Пашкоджанне клуб-
няў можа дасягаць 12 — 15%.
Значныя страты буракоў пры захворваннi могуць выклiкаць
грыбы F. oxysporum, F. culmorum — узбуджальнiкi фузарыёзнай гнiлi
буракоў.
Прафесар універсітэта Паркер Уілсан знаходзіць на вакзале шчанюка , адпраўленага з Японіі ў Амерыку . Так як ніхто за ім не з'яўляецца , Паркеру даводзіцца пакінуць шчанюка ў сябе. За той час , што сабака жыве ў прафесара , паміж імі ўзнікае моцнае сяброўства. Паркер вельмі моцна прывязваецца да свайго новага прыяцеля . Кожны дзень Хатiка праводзіць гаспадара да вакзала , калі той адпраўляецца на працу , а ўвечары прыходзіць да вакзала , каб сустрэць яго . У адзін з дзён прафесар раптоўна памірае на лекцыі ў універсітэце ад сардэчнага прыступу . Не дачакаўшыся гаспадара , Хатико працягваў прыходзіць на станцыю , не прапускаючы ні дня. Нягледзячы на тое , што сабаку спрабавалі забраць сваякі прафесара, ён нязменна працягваў вяртацца на станцыю . Мясцовыя гандляры і чыгуначнікі падкормлівалі Хатiка , захапляючыся яго упартасцю і адданасцю. Неўзабаве аб незвычайным сабаку даведаюцца газетчыкі , і Хатiка становіцца героем прэсы. Да канца сваіх дзён Хатiка штодня прыходзіць на станцыю да прыбыцця цягніка , і чакае да самага вечара , што вось-вось яго гаспадар выйдзе з чарговага цягніка. Ён так і не прыходзіць , але Хатiка - верны сабака - не пакідае свайго месца. На той станцыі адданы сабака і памёр, не дачакаўшыся гаспадара.