Проза — один из основных видов литературно-художественного творчества. Невершаваная литература, своим содержанием обращена на познание и отображение сложных жизненных явлений, человеческих взаимоотношений, характеров. В прозаической форме обычно пишутся эпические произведения, но могут быть и такие, как стихи в прозе, свободный стих Эпос - (гр.рассказ, повествование) - один из трех родов литературы, повествовательный род. Жанровые разновидности эпоса: сказка, новелла, повесть, рассказ, очерк, роман и т. д. Эпос как род литературы воспроизводит внешнюю по отношению к автору, объективную действительность в ее объективной сущности. Эпос использует разнообразные изложения — повествование, описание, диалог, монолог, авторские отступления. Поэзия — один из основных видов искусства слова. Определяется стихотворной формой, широким применением словесных образов (тропов, фигур), настроенасцю на мысли и чувства яркие, узнёслыя, красивые, гармонично высказанные, как в лирических стихах. Лирика — всегда поэзия, но поэзия — не только лирика, это и лиро-эпические произведения, стихи в прозе и др. Лирическая поэзия всегда раскрывает перед нами внутренний мир человека. В отличие от эпического, лирическое произведение, как правило, не имеет сюжета, не показывает человеческие характеры в их развитии и разнообразных связях. Лирическое произведение обычно пишется в форме монолога. Он небольшой по объему. Но зато каждое слово, каждый звук в стихотворении имеют особое значение, глубокий смысл.
У розных людзей розныя жыццёвыя каштоўнасці. Адны лічаць галоўным матэрыяльнае дабрабыт, іншыя — прыгажосць і вядомасць. Ёсць і такія, якія знаходзяць сваю рэалізацыю ў працы, з-за чаго лічаць яе найважнейшай справай свайго жыцця. Што тычыцца мяне, то я ніколі не надаваў падвышанай увагі матэрыяльным каштоўнасцям. Мяне не цікавяць нерухомасць, дарагія машыны, яхты, каштоўнасці. Што ж для мяне самае галоўнае ў жыцці? Здароўе і сям'я. Пагадзіцеся, калі няма здароўя, то ніякія рэчы або падзеі не прынясуць радасці і задавальнення. Ну, а сям'я-гэта самыя блізкія, самыя родныя людзі, якія робяць жыццё чалавека змястоўнай, асэнсаванай. На мой погляд, чалавек не павінен жыць для сябе і дзеля сябе, бо гэта эгаістычна, а значыць, дрэнна. А фармулёўка "жыць для іншых" занадта размытая. Для іншых-гэта для каго? Для ўсіх, ці што? Але гэта не толькі ненатуральна, але і немагчыма. У такім выпадку стан жыцця перацякае ў стан смерці, бо заўсёды ёсць тыя, каму нашы вантроб.
(можешь мне поставить значёк лучший ответ зарание )
Проза — один из основных видов литературно-художественного творчества. Невершаваная литература, своим содержанием обращена на познание и отображение сложных жизненных явлений, человеческих взаимоотношений, характеров. В прозаической форме обычно пишутся эпические произведения, но могут быть и такие, как стихи в прозе, свободный стих Эпос - (гр.рассказ, повествование) - один из трех родов литературы, повествовательный род. Жанровые разновидности эпоса: сказка, новелла, повесть, рассказ, очерк, роман и т. д. Эпос как род литературы воспроизводит внешнюю по отношению к автору, объективную действительность в ее объективной сущности. Эпос использует разнообразные изложения — повествование, описание, диалог, монолог, авторские отступления. Поэзия — один из основных видов искусства слова. Определяется стихотворной формой, широким применением словесных образов (тропов, фигур), настроенасцю на мысли и чувства яркие, узнёслыя, красивые, гармонично высказанные, как в лирических стихах. Лирика — всегда поэзия, но поэзия — не только лирика, это и лиро-эпические произведения, стихи в прозе и др. Лирическая поэзия всегда раскрывает перед нами внутренний мир человека. В отличие от эпического, лирическое произведение, как правило, не имеет сюжета, не показывает человеческие характеры в их развитии и разнообразных связях. Лирическое произведение обычно пишется в форме монолога. Он небольшой по объему. Но зато каждое слово, каждый звук в стихотворении имеют особое значение, глубокий смысл.
Объяснение:
У розных людзей розныя жыццёвыя каштоўнасці. Адны лічаць галоўным матэрыяльнае дабрабыт, іншыя — прыгажосць і вядомасць. Ёсць і такія, якія знаходзяць сваю рэалізацыю ў працы, з-за чаго лічаць яе найважнейшай справай свайго жыцця. Што тычыцца мяне, то я ніколі не надаваў падвышанай увагі матэрыяльным каштоўнасцям. Мяне не цікавяць нерухомасць, дарагія машыны, яхты, каштоўнасці. Што ж для мяне самае галоўнае ў жыцці? Здароўе і сям'я. Пагадзіцеся, калі няма здароўя, то ніякія рэчы або падзеі не прынясуць радасці і задавальнення. Ну, а сям'я-гэта самыя блізкія, самыя родныя людзі, якія робяць жыццё чалавека змястоўнай, асэнсаванай. На мой погляд, чалавек не павінен жыць для сябе і дзеля сябе, бо гэта эгаістычна, а значыць, дрэнна. А фармулёўка "жыць для іншых" занадта размытая. Для іншых-гэта для каго? Для ўсіх, ці што? Але гэта не толькі ненатуральна, але і немагчыма. У такім выпадку стан жыцця перацякае ў стан смерці, бо заўсёды ёсць тыя, каму нашы вантроб.
(можешь мне поставить значёк лучший ответ зарание )