Устаўце прапушчаныя літары, раскрыйце дужкі, пастаўце неабходныя знакі прыпынку.
Устаўце прапушчаныя літары, раскрыйце дужкі, пастаўце неабходныя знакі прыпынку.
Беларусь можна назваць сапра..днай “л..сной краінай” насельніцтва якой з пакален..я ў пакален..е нараджалася працавала пад з..лёным покрывам (не/абсяжных) лясоў. Старажытныя насельнікі Беларусі - на..перш с..ляне - прыстасоўвалі да (прыродна/кліматычных) умоў свае звычаі абрады працоўную д..ейнасць традыцыі бо толькі такім чынам можна было выжыць у досыць ця..кіх і складаных умовах.
(Сво../асаблівая) прыгажосць і (не/паўторнасць) (р..зна/стайнасць) (кра../відаў) Беларусі заўсёды аказвалі даволі істотны ўплыў на (света/успрыманне) і характ..р беларусаў. Сапра..ды та..мнічы вечна (не/змаўкальны) шум в..лізных др..мучых лясоў і бароў шматлікія азёры жахлівыя балоты і дрыгва (з/цягам/часу) ..фарміравалі ў беларусаў багатую фантазію некаторую м..лагучнасць (света/погляд..) пэўную абвостран..асць пачуц..яў незвычайнас..ць успрымання многіх прыродных з..яў. Мажлівасць досыць моцная эн..ргетыка л..соў абумоўлівала знакамітую працавітас..ць і вынослівас..ць беларусаў.
1)Марылька забегла у хату і,захапіўшы кажушок, вярнулася да сяброў.
2)Ліда ляжала на ложку, уткнуўшыся тварам у падушку і прыкрыўшыся лёгкаю дзяружкаю.
3)Сцёпка, падмацаваўшыся, сеў за ўрокі.
4)Нягледзячы на позні час, тут пульсавала жыццё.
5)Так і будзе
6)Толькі паснедаўшы і прыбраўшыся, Таццяна вышла з хаты
7)Хвалюючыся, падыйшоў Максім да сваёй хаты.
8)Дзядзька, закасаўшы рукавы, нешта шукаў на дне ракі.
9)Зіна, убачыўшы Сяргея, адразу за..рдзелася і разгублена забегла па пакоі, то пасоўваючы крэслы, то выціраючы стол.
10) Ранены ішоў, хістаючыся.
Простите, в 9 не знаю что вставлять, надеюсь
верш "лебедзь", як і "помнік", было асабліва выдзелена сістэмных. крытык лічыў, што ў іх дзяржавін найбольш поўна "выказаў прытомнасць высокага свайго паклікання". ен называў "лебедзь" "дзіўнай п'есай" і яшчэ "прэлюдыяй да “помніка”". крытык, думаецца, памыляўся ў гэтым вызначэнні. прэлюдыя, як вядома, апярэджвае далейшае развіцце тэмы ў музычным ці паэтычным творах. аднак "лебедзь" не предвосхищал думка "помніка", а працягваў і развіваў яе. і рабіў гэта па-мастацку і ў вышэйшай ступені арыгінальна, выкарыстоўваючы дзіўную сюжэтную карціну - метафару, якая расцягнулася на прасторы цэлага верша. "лебедзь" і створаны праз восем гадоў пасля "помніка". створаны на тую ж тэму: неўміручасці паэзіі і яе творцы. але ў зусім іншай і, сапраўды, незвычайнай танальнасці і манеры.лебедзьнезвычайным я пареньемад тленна свету отделюсь,з душой бессмертною і пеньем,як лебедзь, падымаючыся ў паветра.у дваяк вобразе нетленный,не затрымаюся ў браме нягод; над зайздрасцю ўзьнесены,пакіну пад сабой бляск царстваў.так, так! хоць я не слаўны,але, будучы улюбенец муз,іншым вяльможам я не роўны,і самой смерцю предпочтусь.не заключыць мяне грабніца,сярод зорак не ператваруся я ў прах,але, быццам нейкая цевница,з нябесаў ў галасах.і вось ужо скура, бачу, пернатаўкруг абцягвае стан мой; пух на грудзях, спіна імклівая,лебяжьей лоснюсь белізной.лячу, пару, - і пад сабоюмора, лясы, свет бачу ўвесь; як пагорак, ен высіцца галавою,каб пачуць богу песьню.з курыльскіх выспаў да буга,ад белых да каспійскіх водаўнароды, святла з паўкола,склалі россов род,з часам пра мяне : славяне, гуны, скіфы, чудзь,і ўсе, што лаянкай сеньня палаюць,пакажуць пальцам, - і рекут: "вось той ляціць, што, будуючы ліру,мовай сэрца казаў,і, прапаведуючы свет свеце,сябе ўсіх шчасцем весяліў".прэч з пышным, слаўным погребеньем,сябры мае! хор муз, не спявай! жонка! апраніся цярплівым: над ўяўным мерцвяком не выцце.