У леце пачыналася ўжо тая ледзь значная змена, той паварот часу, калі жыццё прыроды ідзе на спад. (Я. Колас). 2. І ад усёй яго, як з дубу збітай, постаці, веяла заўсёды здароўем, жыцця радаснасцю. (Лынькоў). 3. У заключэнне рэйду быў нанесены магутны ўдар па чыгунцы (Лынькоў). 4. Яны ішлі праз лес глухой, замеценай снегам дарогай, на якой не было ні чалавечага следу, ні каляіны, ні нават знаку ад капытаў ці полаза (В. Б.). 5. А як перамяніўся пасля бою Жэнька, як ажыў, памаладзеў, вярнуў ранейшую жвавасць, маладосць! Гэта быў напрамак галоўнага удару. 6. Каля самага берага стаяў у вадзе голы лазовы ражон. 7. Люблю прыпыніцца на плошчы Перамогі, дзе ля падножжа велічнага абеліска палыхае вечны агонь. 8. мае сябры заслужаннамі сталі майстрамі лесу, вуглю і сталі.