Тест непауторная вясна
1. Дзе пазнаёміліся галоўныя героі твора *
у Гомелі
у Мінску
у Рэчыцы
2. Якую навучальную ўстанову закончыў Пятро:
будаўнічы тэхнікум;
медвучылішча;
педінстытут
БДУ
3. Колькі кіламетраў прайшоў Пятро, каб сустрэцца з Сашай: *
5
10
20
30
40
4. Кім працуе Саша: *
аграномам
прадаўцом
настаўніцай
фельчарам
бухгалтарам
5. Як звалі гаспадыню, у якой кватаравала Саша: *
Маруся
Люба
Аня
Таня
6. Якія пачуцці ўзніклі ў душы Пятра,калі ён наблізіўся да вёскі,дзе жыла Саша *
юнацкая задзірыстаць
страх
няўпэўненасць
боязь
спалоханасць
трывога
радасць
7. За каго выдала Пятра Саша перад гаспадыняй: *
за мужа
за знаёмага
за аднакурсніка
за брата
за сваяка
8. Якую каштоўную рэч носіць Пятро ў партфелі: *
кнігу
дзённік
скарбонку
фатаграфію
пісьмо
9. Як завуць дзяўчыну, з якой сустракаецца Пятро пасля разлукі з Сашай: *
Іра
Маруся
Аня
Люба
10. За каго выдае сябе Саша, калі прыязджае ў бальніцу да Пятра: *
за сястру;
за сяброўку
за аднакурсніца
за сваячку
за жонку;
11. У творы «Непаўторная вясна» адлюстроўваецца: *
змены ў грамадскім жыцці ў пачатку 1940-х гадоў
сучаснае жыццё горада і вёскі
змаганне народа ў час вайны;
даваеннае жыццё моладзі;
успрыманне жыцця маладымі героямі пасля ваенных выпрабаванняў.
12. Галоўная тэма аповесці «Непаўторная вясна» *
выпрабаванні, праз якія прайшло тагачаснае пакаленне, якое ўступіла на дарогу самастойнай творчай працы
дабрыня,міласэрнасць,маральная адказнасць кожнага перад суайчыннікамі
змаганне насельніцтва Заходняй Беларусі супраць польскіх акупантаў
шчырае і трапяткое каханне
роднага краю
13. Якія рысы характару належаць Пятру: *
летуценнасць
самаўпэўненасць
упартасць
Ідэалізм
глядзіць на свет шырока адкрытымі вачамі
ганарыстасць
сарамлівасць
практыцызм
шчырасць
14. Чым Люба закранула адну з тых тоненькіх струн душы Пятра, якую вельмі нялёгка знайсці, але, знайшоўшы, даволі лёгка зайграць на ёй. (у канцы адказу кропку не ставім, адказ запісваем з маленькай літары) *
15. На што скардзілася Люба Пятру пры іх першай сустрэчы? (у канцы адказу кропку не ставім, адказ запісваем з маленькай літары ) *
16. Ці можа быць твор, напісаны ў канцы 50-х гадоў мінулага стагоддзя, цікавым і актуальным для сучаснага пакалення? (так, не так) . Калі так,то ў чым актуальнасць? (Адказ запісваем праз коску без прабела,коратка) *
У гэтым годзе майму роднаму гораду спаўняецца 58 гадоў. Для горада гэта зусім не вялікі ўзрост. Салігорск яшчэ расце і развіваецца, аб чым сведчаць шматлікія будоўлі, новыя мікрараёны, жылыя дамы, школы, дзіцячыя сады і супермаркеты.
Салігорск - невялікі горад. Яго плошча - ўсяго пятнаццаць кіламетраў квадратных. У той жа час, гэта другі па колькасці насельніцтва горад Мінскай вобласці. Салігорск - густанаселены горад. Новых жыхароў сюды прыцягваюць кар'ерныя магчымасці, развітая інфраструктура, прыгажосць горада.
Салігорск з'яўляецца раённым цэнтрам. Ён размешчаны на рацэ Случ. На яе берагах ёсць абсталяваныя месцы для адпачынку. Побач з горадам знаходзіцца Салігорскае вадасховішча. У горадзе ёсць лесапаркавая зона, дзе мясцовыя жыхары з задавальненнем збіраюць грыбы і ягады. На жаль, у апошні час усё большая частка лесапаркавай зоны высякаецца, каб даць месца пашырацца гораду. Мабыць, хутка апошні буйны зялёны куток знікне назаўсёды. Але пакуль што, ў параўнанні з іншымі гарадамі Беларусі, Салігорск - зялёны горад. Тут мноства дрэў, газонаў, кветнікаў. Вясной і летам ад усяго гэтага проста немагчыма адвесці погляд.
Экалагічную абстаноўку ў горадзе псуюць размешчаныя вакол калійныя камбінаты, дзякуючы якім і ўзнік Салігорск. Аднак там пастаянна ўкараняюцца найноўшыя тэхналагічныя распрацоўкі, якія зніжаюць колькасць шкодных выкідаў у паветра і дазваляюць бяспечна жыць у горадзе.
Салігорск з'яўляецца прамысловым горадам. Тут знаходзяцца такія вядомыя не толькі на тэрыторыі Беларусі, але і за мяжой буйныя прадпрыемствы, як "Беларуськалій", "Калінка", "Купалінка", "Пасат".
У нашым горадзе ёсць, дзе добра правесці вольны час. У Салігорску ёсць свой кінатэатр, палац культуры, музей, бібліятэкі. Ёсць тут і рэстараны, бары, клубы і кафетэрыі.
На мой погляд, гораду не хапае яшчэ адной паліклінікі. Наша адзіная паліклініка абслугоўвае больш за сто тысяч насельніцтва горада, а таксама насельніцтва ўсяго раёна. Таму там вельмі вялікія чэргі, а да спецыялістаў практычна немагчыма трапіць. На жаль, замест таго, каб пабудаваць другую паліклініку, у горадзе ўзводзяцца чарговыя супермаркеты і забаўляльныя цэнтры.
Але я ўсё роўна люблю свой горад і не прамяняў бы яго ні на які іншы.
Сенька ніколі не любіў вучыцца. Вучоба, вядома ж, не мёд, таму хлопец на занятках кляваў носам, аніякае рады на яго не было. Настаўнікі толькі ўздыхалі і прадказвалі, што калі-небудзь Сеня на сваё нарвецца. Сеня ж толькі рагатаў у адказ.
Але на яго ліха прыйшоў час экзаменаў. Толькі пачало на дзень займацца, а Сеня ўжо стаяў пад кабінетам ні жывы, ні мёртвы і не сваім голасам прасіў у аднакласнікаў шпаргалкі.
Але выкарыстаць іх яму не давялося. Экзаменатары не спускалі вачэй з гультая, бо на свае вочы бачылі, на свае вушы чулі, як Сеня ўвесь час вучыўся.
Нарэшце выклікалі Сеню адказваць. Пайшоў ён, не сабраўшы розуму. Адказ на языку круціцца, а сфармуляваць аніяк не ўдаецца. Навёрз Сеня сем карабоў, што на думку прыйшло. Здаецца, нішто сабе атрымалася. Але экзаменатары вырашылі інакш: адправілі хлопца на перасдачу. Вось і знайшоў лодар прыгоду на сваю галаву.