Уладзимир Караткевич Хан Баты, Старац, Людзи, Лебязи, Письменник Патрыятызм—за свой народ можна и загинуць, але ты назауседы застанешся помникам для людзей, и нават не памрэш Хан Баты спалиу беларуския земли, усе людзи были узяты у палон. Писменник сказау што Хан злы и аб им будуць помниць тольки крыуднае. Хан не паверыу и вырашыу спрасить у старца яки праходзиу побач. Старац адказау так жа як и письменник и тады Хан спытау: «А вось кали ты выратуешь гэтых людзей што у палоне яны будуць помниць цябе як героя?» Старац адказау што да и тады Хан сказау: «За тваю жизнь я выпущу стольки чалавек, скольки паместится у твой скит». Старац згадзиуся и у скит пачали уваходзиць людзи. Людзи шли, шли, шли, а над старцам тачыу свой меч палач. Але у скит вашли усе людзи и тады Хан вырашыу паглядець як так, у таки маленьки чкит стольки людзей увайшло, не можа быць. Кали ен заглянуу убачыу што апошния хлопчы с дзяучынкай стали лебядзями и выляцели у адчыненае акно. Хан раззлавауся и дау прыказ забить старца, але той пачау станавицца камнем, яки плача, камнем з пад якога цяче ручаек. Цудоуная з элементами повесци пра жывел.
Зарание извеняюсь, за букву "и", на клаве нету белорусской
Беларусь гэта вялики центр культуры, у яки уваходзяць звестки амаль усяго часу, што иснавала Беларусь. на Беларуси шмат памятникау, кожны мае сваю гисторыю и вызначнасць у культуры беларуси. Амаль у кожным горадзе есць памятник Якубу Коласу, Янке Купалу и другим дзеячам культуры. усе яны зроблены па-майстэрски з вяликай увагай да сваей працы. Гледзячы на памятниккакога нейбудь дзеяча, адразу уяуляешь сабе яго выгляд, яго твар. Гэта вельми важна для гисторыы и для маленькага пакалення, якое zix' тольки пачало знаемицца з багатай культырай беларускага народу. Мне вельми падобаюцца памятники на Беларси
Хан Баты, Старац, Людзи, Лебязи, Письменник
Патрыятызм—за свой народ можна и загинуць, але ты назауседы застанешся помникам для людзей, и нават не памрэш
Хан Баты спалиу беларуския земли, усе людзи были узяты у палон. Писменник сказау што Хан злы и аб им будуць помниць тольки крыуднае. Хан не паверыу и вырашыу спрасить у старца яки праходзиу побач. Старац адказау так жа як и письменник и тады Хан спытау: «А вось кали ты выратуешь гэтых людзей што у палоне яны будуць помниць цябе як героя?» Старац адказау што да и тады Хан сказау: «За тваю жизнь я выпущу стольки чалавек, скольки паместится у твой скит».
Старац згадзиуся и у скит пачали уваходзиць людзи. Людзи шли, шли, шли, а над старцам тачыу свой меч палач. Але у скит вашли усе людзи и тады Хан вырашыу паглядець як так, у таки маленьки чкит стольки людзей увайшло, не можа быць. Кали ен заглянуу убачыу што апошния хлопчы с дзяучынкай стали лебядзями и выляцели у адчыненае акно. Хан раззлавауся и дау прыказ забить старца, але той пачау станавицца камнем, яки плача, камнем з пад якога цяче ручаек.
Цудоуная з элементами повесци пра жывел.
Зарание извеняюсь, за букву "и", на клаве нету белорусской
Беларусь гэта вялики центр культуры, у яки уваходзяць звестки амаль усяго часу, што иснавала Беларусь. на Беларуси шмат памятникау, кожны мае сваю гисторыю и вызначнасць у культуры беларуси. Амаль у кожным горадзе есць памятник Якубу Коласу, Янке Купалу и другим дзеячам культуры. усе яны зроблены па-майстэрски з вяликай увагай да сваей працы. Гледзячы на памятниккакога нейбудь дзеяча, адразу уяуляешь сабе яго выгляд, яго твар. Гэта вельми важна для гисторыы и для маленькага пакалення, якое zix' тольки пачало знаемицца з багатай культырай беларускага народу. Мне вельми падобаюцца памятники на Беларси