ШТО ад леташняга года некалькі
памагае, як яна ведала, ад усіх хвароб.
?
1. Якім быў Тонік? Што вы можаце сказаць пра яго
жыццё? Якія гульні вабілі хлопчыка, як ён бавіў
час з вясковымі дзецьмі?
2. Чаму Тонік баяўся і недалюбліваў свайго суседа
Сямёна Мокуця?
3. Як сталася, што Тонік мусіў дапамагчы паліцаям?
Ці мог хлопчык паступіць інакш?
4. Што змянілася ў жыцці Тоніка пасля яго сустрэчы
з паліцаямі? Знайдзіце ў тэксце прыклады з па-
цвярджэннем сваіх думак.
5. Калі да Тоніка прыйшло ўсведамленне яго спрычы-
ненасці да знікнення Сямёна Мокуця? Як гэта
характарызуе хлопчыка?
6. Чым СКОНЧыліся душэўныя пакуты Тоніка?
Тэкст Салодкия яблыки ​

Так, гэта прыслоўі і іх напісанне залежыць ад правілаў. Знайшла зараз даволі маленькае правіла, якое будзе пры тым, здаецца, даволі падрабязным

Разам пішуцца:

1. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з прыслоўем: залетась, занадта;

2. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з рознымі склонавымі формамі поўных і кароткіх прыметнікаў: упустую, дасуха;

3. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з лічэбнікамі і займеннікамі: утрох, затым;

4. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з рознымі склонавымі формамі назоўніка, якія ў сучаснай мове не ўжываюцца: дашчэнту, запанібрата;

5. Прыслоўі, утвораныя спалучэннем прыназоўніка з назоўнікам, паміж якімі нельга без сэнсу азначэнне або склонавае пытанне: напалову, зранку, уперад.

Праз злучок пішуцца:

1. Прыслоўі з прыстаўкай па-, калі яны заканчваюцца на -аму, -яму, -ому, -цку, ску, -ы, -і, -ае, -ое, -яе: па-вашаму, па-брацку, па-дзіцячы, па-другое;

2. Прыслоўі, утвораныя паўтарэннем таго самага або блізкага слова: мала-мала, крыж-накрыж;

3. Прыслоўі з прыстаўкай абы- і постфіксам –небудзь: абы-дзе, калі-небудзь.

Асобна пішуцца:

1. Спалучэнні назоўнікаў з прыназоўнікамі, якія не канчаткова перайшлі ў прыслоўі (назоўнік можа ўжывацца ў розных склонавых формах): у пару, да пары

2. Назоўнікі, якія пачынаюцца з галоснай, у спалучэнні з прыназоўнікам у: у адзіночку;

3. Спалучэнні назоўнікаў з прыназоўнікамі без, з, да, на: без разбору, з разгону, на хаду.

Лета

У сукенцы каляровай (ж.р., адз.л., м.скл.),

у хусцінцы васільковай (ж.р., адз.л., м.скл.)

ходзіць лета па палях,

па расквечаных лугах (м.р. (луг) ,мн.л., м.скл.)

Дбайна сонечнае (н.р., адз.л., н.скл.) лета

спеліць ягады для дзетак.

Дораць дзеці лету ўсмешкі,

гульні, песні і пацешкі,

радасць працы і паходаў,

радасць сонечных (м.р.(усход), мн.л., р.скл.) усходаў.

А расчуленае (н.р., адз.л., н.скл.) лета

дорыць ім букеты кветак.

(Усе прыметнiкi з назоўнiкамi: у сукенцы каляровай; у хусцiнцы васiльковай; па расквечаных лугах; сонечнае лета; сонечных усходаў ; расчуленае лета).