с бел. язом Тэст
1. Адзначце сказы з параўнальнымі зваротамі:
1) А ранак бы твар немаўляткі ружовы і чысты такі.
2) Хмары чорныя як смала засланілі сонца.
3) Спяваюць пад полазам гладкім нацятай струной бальшакі.
4) Бяроза апускае косы над маёй сцежкай і нібы дзяўчына дорыць
мне ўсмешку.
5) За акном у нераце галля месяц маладым ляшчом заб'ецца.
2. Адзначце сказы, у якіх прапушчаны знакі прыпынку:
1) Зіма нібы злавала на сваё спазненне.
2) Уздоўж палеткаў, абочын сцяжын пасталі быццам дзеці
з блакітнымі вачанятамі васількі.
3) Васька сядзеў як на іголках.
4) Сядзім у цяньку, пад разгалістымі вольхамi што густа пасталі на
берагах канала і ўтварылі над ім як бы зялёнае скляпенне.
5) На зямлі святлей не будзе чым у гэты добры час.
3. Адзначце сказы, у якіх перад злучнікам як трэба паставіць коску:
1) Дзень выдаўся як на заказ.
2) Снег блішчыць як халодная сталь.
3) Сон як рукой зняло.
4) Дома быў хлопчык як хлопчык.
5) Вецер на полі гуляе, вые як звер.
Бацька увесь час трымае у руках лейцы и варочае беднага Гнядога и туды и сюды : гэта каб не зачапицца за чый-небудзь воз.А Гняды так стараецца дастаць канюшыну, або сена з чужога воза нибы не... ну тры дн.i..
Усю дарогу Алеся адольвали неспакойныя думки.Прывыкшы спаць у дарозе, ён заплюшчыу вочы, але яму усё мроилися дрэвы и сон зникау.Колы кацилися пациху, драбины рыпели пагражаючы, нибы вось- вось ра.сс..ыплюцца, и Алесем авалодала такая абыякавасць да усяго навакольнага,што ён нi.. разу н.е. падагнау каня.
Адзинокия дрэвы у палях, нерухомыя и бязгучныя ,н.е.. кивали н..i. адной сваёй галинкай.Ноч насунулася знянацку. Алесь н.е. зауважыу як сцямнела.На захадзе як след ад сонца засталася тольки (жоута-чырвоная паласа и тая увачавидки ра...сплывалася у цемр.ы.
Прыгадау даунину маладосць.Ды якую даунину! Хлопцам будучы таксама на заробки хадзиу,па Расе пл.ыты ганяу,вугаль палиу,лес рыхтавау. Працы перароблена не зличыць. А кольки пражыу? Глупства:только чацвёрты дз.е.сятак скончыуся,а старасць ужо сивизной у галаву ды бараду лезе.
Ён ваду з сабой цягае ў мяхах,
A злуецца i плюецца — немы жах.
Вярблюд
Iдзе ён паважна, Шыпiць вельмi страшна.
I за пяткi ўсiх шчыпае, Лапкi, нос чырвоны мае.
Гусак
Есць зялёную траву, I гаворыць так: „Му-Му".
Любiць грушу спелую, Дае вадзiцу белую.
Карова
Ляжыць у балоце бервяно,
Зубастае i злючае яно.
Кракадзіл
Крадзе нясушак, яйкi I гонiцца за зайкай.
Вось дык хiтрая краса Быццам полымя ...
Ліса
Белым пiша словы, У школе ўсiм знаёмы.
Cябруе з чорнай дошкай, Знiкае сам па-трошку.
Мел
Смачна ён у бярлозе спiць, Смокча лапу i сапiць.
А калi растане снег, Сцеражыся, чалавек.
Мядзведзь
Днём я сплю, ноччу — спяваю,
Усё ў цемры заўважаю.
На мышэй палюю ў полi,
Не сустрэць мяне нiколi.
Сава
Сам в сапогах, а хожу на голове.
гвоздь в боце
Срежьте голову, вынем сердца,
дадим пить - состоянии говорить.
гусиное перо
Летела уважении, на камень пала,
камень разбила, мертвых разбудили;
мертвые встали, в дудачки сыграли.
курица, яйца и цыплята
Сидит на палцы пани и шевелит губами.
мак цвице
Сам верхом, а ноги за ушами.
очки