ответ:"Шануйце дабрыню, хай і слабую. Шануйце мудрасць, хай сабе нямоглую. Насіце на руках сваіх бацькоў…". З вялікай любові да людзей сталага ўзросту і ўдзячнасці за іх мудрасць і жыццёвы вопыт нехта з мудрых аб'явіў 1-га кастрычніка Днём пажылых людзей. І гэта, напэўна, невыпадкова, бо як мы сёння адносімся да гэтых людзей, так будуць адносіцца і да нас нашы дзеці. Цёплая гасцёўня "Кожная сустрэча - гэта свята душы", якая была арганізавана Заастравецкай бібліятэкай да гэтага свята, мела сваёй мэтай сабраць і павіншаваць тых людзей "залатога" ўзросту, лёс якіх цесна звязаны з бібліятэкай: работнікаў культуры, якія зараз знаходзяцца на заслужаным адпачынку, самых актыўных чытачоў, майстроў, чые творчыя работы прадстаўлены на выставах бібліятэкі і радуюць вока кожнага наведвальніка. Сустрэча адбылася сапраўды цёплай! Для жанчын былі падрыхтаваны розныя творчыя заданні, якія яны выконвалі з вялікім задавальненнем, аптымізмам і задорам: жартоўны тэст "Знаёмства", "Цёплае прывітанне", "Віншавальная тэлеграма", "Колер і мае мары", "Закончыце народную мудрасць", "Загадкі з бабулінага куфра", "Музычныя перавертышы", "На хвілінку ў дзяцінства" і многае, многае іншае. Цікава было паслухаць і тыя жыццёвыя парады, якімі неаднаразова дзяліліся госці, і цікавыя выпадкі з іх жыцця. На працягу ўсяго мерапрыемства ў адрас гасцей гучалі шчырыя словы віншавання і, канечне, добрыя песні ў выкананні Людмілы Сасіновіч Юрыя Залужнага і Аляксандра Чыркуна. У канцы сустрэчы ўсе госці былі за на "Восеньскую чайную". Душэўная гасцёўня атрымалася на славу, аб чым сведчылі пазітыўныя эмоцыі, шчырыя ўсмешкі, добры настрой і словы падзякі ад усіх прысутных!
Вулица выводзиць на рынак.Ён застауле.Н..ы вазами з паднятыми угору аглоблями.Шум и тлум стаиць навокал.Игнась глядзиць па бака.Х.. и дзивицца, як многа сабралася людзей.Вунь на возе сядзиць тоусты мужчына.Ён прымайстравау да аглобли вагу - стралу и гандлюе яблыками. Бацька увесь час трымае у руках лейцы и варочае беднага Гнядога и туды и сюды : гэта каб не зачапицца за чый-небудзь воз.А Гняды так стараецца дастаць канюшыну, або сена з чужога воза нибы не... ну тры дн.i.. Усю дарогу Алеся адольвали неспакойныя думки.Прывыкшы спаць у дарозе, ён заплюшчыу вочы, але яму усё мроилися дрэвы и сон зникау.Колы кацилися пациху, драбины рыпели пагражаючы, нибы вось- вось ра.сс..ыплюцца, и Алесем авалодала такая абыякавасць да усяго навакольнага,што ён нi.. разу н.е. падагнау каня. Адзинокия дрэвы у палях, нерухомыя и бязгучныя ,н.е.. кивали н..i. адной сваёй галинкай.Ноч насунулася знянацку. Алесь н.е. зауважыу як сцямнела.На захадзе як след ад сонца засталася тольки (жоута-чырвоная паласа и тая увачавидки ра...сплывалася у цемр.ы. Прыгадау даунину маладосць.Ды якую даунину! Хлопцам будучы таксама на заробки хадзиу,па Расе пл.ыты ганяу,вугаль палиу,лес рыхтавау. Працы перароблена не зличыць. А кольки пражыу? Глупства:только чацвёрты дз.е.сятак скончыуся,а старасць ужо сивизной у галаву ды бараду лезе.
ответ:"Шануйце дабрыню, хай і слабую. Шануйце мудрасць, хай сабе нямоглую. Насіце на руках сваіх бацькоў…". З вялікай любові да людзей сталага ўзросту і ўдзячнасці за іх мудрасць і жыццёвы вопыт нехта з мудрых аб'явіў 1-га кастрычніка Днём пажылых людзей. І гэта, напэўна, невыпадкова, бо як мы сёння адносімся да гэтых людзей, так будуць адносіцца і да нас нашы дзеці. Цёплая гасцёўня "Кожная сустрэча - гэта свята душы", якая была арганізавана Заастравецкай бібліятэкай да гэтага свята, мела сваёй мэтай сабраць і павіншаваць тых людзей "залатога" ўзросту, лёс якіх цесна звязаны з бібліятэкай: работнікаў культуры, якія зараз знаходзяцца на заслужаным адпачынку, самых актыўных чытачоў, майстроў, чые творчыя работы прадстаўлены на выставах бібліятэкі і радуюць вока кожнага наведвальніка. Сустрэча адбылася сапраўды цёплай! Для жанчын былі падрыхтаваны розныя творчыя заданні, якія яны выконвалі з вялікім задавальненнем, аптымізмам і задорам: жартоўны тэст "Знаёмства", "Цёплае прывітанне", "Віншавальная тэлеграма", "Колер і мае мары", "Закончыце народную мудрасць", "Загадкі з бабулінага куфра", "Музычныя перавертышы", "На хвілінку ў дзяцінства" і многае, многае іншае. Цікава было паслухаць і тыя жыццёвыя парады, якімі неаднаразова дзяліліся госці, і цікавыя выпадкі з іх жыцця. На працягу ўсяго мерапрыемства ў адрас гасцей гучалі шчырыя словы віншавання і, канечне, добрыя песні ў выкананні Людмілы Сасіновіч Юрыя Залужнага і Аляксандра Чыркуна. У канцы сустрэчы ўсе госці былі за на "Восеньскую чайную". Душэўная гасцёўня атрымалася на славу, аб чым сведчылі пазітыўныя эмоцыі, шчырыя ўсмешкі, добры настрой і словы падзякі ад усіх прысутных!
Объяснение:
Бацька увесь час трымае у руках лейцы и варочае беднага Гнядога и туды и сюды : гэта каб не зачапицца за чый-небудзь воз.А Гняды так стараецца дастаць канюшыну, або сена з чужога воза нибы не... ну тры дн.i..
Усю дарогу Алеся адольвали неспакойныя думки.Прывыкшы спаць у дарозе, ён заплюшчыу вочы, але яму усё мроилися дрэвы и сон зникау.Колы кацилися пациху, драбины рыпели пагражаючы, нибы вось- вось ра.сс..ыплюцца, и Алесем авалодала такая абыякавасць да усяго навакольнага,што ён нi.. разу н.е. падагнау каня.
Адзинокия дрэвы у палях, нерухомыя и бязгучныя ,н.е.. кивали н..i. адной сваёй галинкай.Ноч насунулася знянацку. Алесь н.е. зауважыу як сцямнела.На захадзе як след ад сонца засталася тольки (жоута-чырвоная паласа и тая увачавидки ра...сплывалася у цемр.ы.
Прыгадау даунину маладосць.Ды якую даунину! Хлопцам будучы таксама на заробки хадзиу,па Расе пл.ыты ганяу,вугаль палиу,лес рыхтавау. Працы перароблена не зличыць. А кольки пражыу? Глупства:только чацвёрты дз.е.сятак скончыуся,а старасць ужо сивизной у галаву ды бараду лезе.