Драма Янкі Купалы “Раскіданае гняздо” распавядае гісторыю адной беларускай сям’і, у якой адабралі зямлю. Спачатку бацька, а потым сын судзяцца з панам, змагаюцца за свой кавалачак.
Такіх гісторыяў было шмат на беларускіх землях. Сваім творам Янка Купала адлюстраваў роспач цэлага народу, які шукае праўды і справядлівасці, і не знаходзіць. Адсюль і назва твору – “Раскіданае гняздо”. Гняздо тут – гэта не толькі сям’я і дом Зяблікаў. Дарэчы, прозвішча Зяблікі – таксама сімвалічнае ў творы. Быццам яны птушкі, гняздо якіх разбурылі, растапталі жорстка і бесчалавечна. Але, праз гэтую асабістую гісторыю раскіданым гняздом Янка Купала называе ўсю Беларусь, абагульняе лёсы цэлага народу.
У творах Янкі Купалы нацыянальнае адраджэнне заўсёды займае цэнтральную пазіцыю. Ён шчыра перажывае за лёс беларусаў, якім выпадае адно выпрабаванне за другім на шляху да простага чалавечага шчасця – працаваць на сваёй зямлі і жыць спакойна. Менавіта шчасце і з’яўляецца галоўнай філасофскай праблемай твора “Раскіданае гняздо”. Кожны з герояў драмы марыць пра шчасце, але кожны бачыць яго па-свойму. У выніку мы бачым канфлікт, знешні і ўнутраны, паміж героямі і паміж рэчаіснасцю, якая руйнуе, топча надзеі і “раскідвае” ушчэнт птушынае гняздо.
У драме Янкі Купалы “Раскіданае гняздо” паказваецца абуджэнне нацыянальнай свядомасці беларускага сялянства. Разрабаваныя панамі, яны намагаюцца абараніць сваю маёмасць і захаваць волю і чалавечую годнасць. Вялікі сход у драме паказваецца як магчымасць для простых людзей аб’яднацца і выступіць супраць несправядлівасці. Для Сымона Зябліка, аднаго з цэнтральных вобразаў у драме, вялікі сход – гэта новы шанец у барацьбе. Ён стаміўся хадзіць па судах, ён прагне дзеяння. На магіле бацькі ён дае клятву абараніць разбуранае гняздо. І ён ідзе за Незнаёмым, які заклікае на сход, дзе будзе вырашацца пытанне аб тым, як выгнаць з роднай зямлі страшнага смока-упыра і далей змагацца за сваё вызваленне.
Цікавы ў драме вобраз Незнаёмага, які агітуе сялянаў збірацца на Вялікі Сход. Ён філасофскі і рамантычны. Пісьменнік нават не надае імя герою, паказваючы, што гэты дух можа жыць у кожным з беларусаў. Аптымізм і надзея на лепшую будучыню ўвасабляюцца ў гэтым вобразе. Акрамя таго, Незнаёмы паказвае нам, што ў самай цяжкай сітуацыі чалавек не павінен пакладаць рукі, а дзейнічаць.
Разам з Сымонам на Вялікі сход збіраецца і Зоська – рамантычная дзяўчына, якая таксама марыць пра шчасце. У яе зусім іншае ўяўленне пра жыццё, яна не прагне крыві і помсты, як Сымон. Зоська верыць у людзей, верыць у Бога. Але ж і для яе Вялікі сход выпадае адзіным выбарам, куды накіравацца з раскіданага гнязда.
Такім чынам, Вялікі сход у драме паказваецца сімвалічным месцам, куды кіруюцца беларусы, пазбаўленыя іншай надзеі на вызваленне. З раскіданых гнёздаў, розныя ў сваіх марах і светапоглядах, яны не бачаць іншага шляху, як ісці на заклік. І гэты заклік, магчыма, стане новай надзеяй у іхнім змаганні за шчасце і справядлівасць.
Драма Янкі Купалы “Раскіданае гняздо” распавядае гісторыю адной беларускай сям’і, у якой адабралі зямлю. Спачатку бацька, а потым сын судзяцца з панам, змагаюцца за свой кавалачак.
Такіх гісторыяў было шмат на беларускіх землях. Сваім творам Янка Купала адлюстраваў роспач цэлага народу, які шукае праўды і справядлівасці, і не знаходзіць. Адсюль і назва твору – “Раскіданае гняздо”. Гняздо тут – гэта не толькі сям’я і дом Зяблікаў. Дарэчы, прозвішча Зяблікі – таксама сімвалічнае ў творы. Быццам яны птушкі, гняздо якіх разбурылі, растапталі жорстка і бесчалавечна. Але, праз гэтую асабістую гісторыю раскіданым гняздом Янка Купала называе ўсю Беларусь, абагульняе лёсы цэлага народу.
У творах Янкі Купалы нацыянальнае адраджэнне заўсёды займае цэнтральную пазіцыю. Ён шчыра перажывае за лёс беларусаў, якім выпадае адно выпрабаванне за другім на шляху да простага чалавечага шчасця – працаваць на сваёй зямлі і жыць спакойна. Менавіта шчасце і з’яўляецца галоўнай філасофскай праблемай твора “Раскіданае гняздо”. Кожны з герояў драмы марыць пра шчасце, але кожны бачыць яго па-свойму. У выніку мы бачым канфлікт, знешні і ўнутраны, паміж героямі і паміж рэчаіснасцю, якая руйнуе, топча надзеі і “раскідвае” ушчэнт птушынае гняздо.
У драме Янкі Купалы “Раскіданае гняздо” паказваецца абуджэнне нацыянальнай свядомасці беларускага сялянства. Разрабаваныя панамі, яны намагаюцца абараніць сваю маёмасць і захаваць волю і чалавечую годнасць. Вялікі сход у драме паказваецца як магчымасць для простых людзей аб’яднацца і выступіць супраць несправядлівасці. Для Сымона Зябліка, аднаго з цэнтральных вобразаў у драме, вялікі сход – гэта новы шанец у барацьбе. Ён стаміўся хадзіць па судах, ён прагне дзеяння. На магіле бацькі ён дае клятву абараніць разбуранае гняздо. І ён ідзе за Незнаёмым, які заклікае на сход, дзе будзе вырашацца пытанне аб тым, як выгнаць з роднай зямлі страшнага смока-упыра і далей змагацца за сваё вызваленне.
Цікавы ў драме вобраз Незнаёмага, які агітуе сялянаў збірацца на Вялікі Сход. Ён філасофскі і рамантычны. Пісьменнік нават не надае імя герою, паказваючы, што гэты дух можа жыць у кожным з беларусаў. Аптымізм і надзея на лепшую будучыню ўвасабляюцца ў гэтым вобразе. Акрамя таго, Незнаёмы паказвае нам, што ў самай цяжкай сітуацыі чалавек не павінен пакладаць рукі, а дзейнічаць.
Разам з Сымонам на Вялікі сход збіраецца і Зоська – рамантычная дзяўчына, якая таксама марыць пра шчасце. У яе зусім іншае ўяўленне пра жыццё, яна не прагне крыві і помсты, як Сымон. Зоська верыць у людзей, верыць у Бога. Але ж і для яе Вялікі сход выпадае адзіным выбарам, куды накіравацца з раскіданага гнязда.
Такім чынам, Вялікі сход у драме паказваецца сімвалічным месцам, куды кіруюцца беларусы, пазбаўленыя іншай надзеі на вызваленне. З раскіданых гнёздаў, розныя ў сваіх марах і светапоглядах, яны не бачаць іншага шляху, як ісці на заклік. І гэты заклік, магчыма, стане новай надзеяй у іхнім змаганні за шчасце і справядлівасць.