З усіх салдат, якія засталіся на пераездзе затрымліваць ворага, мне найбольш спадабаўся Свіст. Вясёлы і знаходлівы, Віцька дапамагаў воінам забыцца пра тое, што іх, магчыма, чакае смерць. Яго жарты падымалі ў салдаіт настрой. Віцька Свіст сам вельмі шчодры чалавек і не любіць скупых. Гэтая рыса яго характару вельмі добра раскрываецца ў эпізодзе з салам Пшанічнага. Іншы на яго месцы мог бы дамовіцца з Пшанічным і ціхенька з’есці сала толькі ўдваіх. Але Віцька так ніколі не зрабіў бы. Ён добра разумее, што ўсе воіны галодныя. Таму, забраўшы падманам сала ў Пшанічнага, Віцька прапануе зварыць кашу на ўсіх. Вядома, не вельмі добра, што ён гэта зрабіў падманам, але ў дадзенай сітуацыі іншага выйсця не было. Мінулае Свіста дае нам зразумець, што ў гэтага хлопца ў жыцці не шсё было гладка. Ён быў уцягнуты ў нячыстую справу: абкрадванне дзяржавы. За гэта Свісту давялося нават пасядзець у турме. Але сваю памылку Віцька зразумеў сам і хутка выправіў яе. Калі пачалося вайна, Свіст разам з іншымі воінамі апынуўся на фронце. А ў хуткім часе — і на пераездзе. Калм з’явіліся немцы і стала зразумела, што прыйдзецца загінуць, Свіст ні на хвіліну не падумаў пра здраду. Ён смела і адважна змагаўся да канца, падтрымліваў дух астатніх. Васіль Быкау ставіць перад сваімі героямі праблему выбару і або здрадзіць Радзіме, або стаць яе абаронцам. Віцька Свіст выпрабаванне вытрымаў, нягледзячы на крымінальнае мінулае і памылкі ў жыцці. За гэта не патрэбна яго вельмі строга судзіць, таму што ў кожнага чалавека ёсць свае памылкі. Але адна справа, калі чалавек разумее свае памылкі і ў далейшым не робіць іх, і другая справа, калі чалавек робіць памылкі і ў далейшым іх не выпраўляе.
Надышоў красавік. Уся прырода ажыла, пацягнулася да святла. Непаўторнай духмянасцю пупышак і першых вясновых кветак напоўнілася паветра. З прыходам красавіка перамянілі сваё жыццё лясныя жыхары. Прачнуўся і вылез з бярлогі мядзведзь, ажылі краты і землярыйкі. З далёкіх цёплых краёў вярнуліся дзівосныя лясныя птушкі. Красавік — гэта час першых веснавых грыбоў. На ўзлесках, лясных высечках і выжарынах, сярод леташняй травы, каля вялікіх гнілых пнёў з'явіліся карычневыя галоўкі смарчкоў і страчкоў. Прыкметныя змены адбыліся і ў падводным царстве. Рыбы выйшлі з глыбокіх частак вадаёмаў, дзе правялі ўсю зіму, і пачалі актыўнае харчаванне. А красавіцкае сонца грэе з кожным днём усё цяплей. Зазелянелі першай лістотай чаромхі, парэчкі. Зацвілі нешматлікія веснавыя кветкі, над якімі з раніцы да вечара шчыруюць працавітыя пчолы. Па зямлі ўпэўнена крочыць вясна, і ўсё жывое радуецца яе прыходу.
З прыходам красавіка перамянілі сваё жыццё лясныя жыхары. Прачнуўся і вылез з бярлогі мядзведзь, ажылі краты і землярыйкі. З далёкіх цёплых краёў вярнуліся дзівосныя лясныя птушкі.
Красавік — гэта час першых веснавых грыбоў. На ўзлесках, лясных высечках і выжарынах, сярод леташняй травы, каля вялікіх гнілых пнёў з'явіліся карычневыя галоўкі смарчкоў і страчкоў.
Прыкметныя змены адбыліся і ў падводным царстве. Рыбы выйшлі з глыбокіх частак вадаёмаў, дзе правялі ўсю зіму, і пачалі актыўнае харчаванне.
А красавіцкае сонца грэе з кожным днём усё цяплей. Зазелянелі першай лістотай чаромхі, парэчкі. Зацвілі нешматлікія веснавыя кветкі, над якімі з раніцы да вечара шчыруюць працавітыя пчолы. Па зямлі ўпэўнена крочыць вясна, і ўсё жывое радуецца яе прыходу.